D66

Schriftelijke vragen van het Lid Dittrich (D66) aan minister Donner (Justitie) en minister Pechtold (Bestuurlijke Vernieuwing) over verbetering van de anti-stalkingswetgeving. 16 mei 2006

1) Wat is uw reactie op de problematiek van gestalkte vrouwen wier stalker gemakkelijk de nieuwe woon- en verblijfplaats van hun ex-vrouw weten te achterhalen, zoals bijvoorbeeld beschreven wordt in het artikel Gestalkte vrouwen vogelvrij (1)?

2) Welke wetten en/of regels dienen naar uw mening gewijzigd te worden om ook deze problemen effectief aan te kunnen pakken?

3) Welke aanvullende maatregelen zouden kunnen waarborgen dat de verblijfplaats van gestalkte personen niet bekend wordt gemaakt aan veroordeelde- stalkers?

4) Herinnert u zich de toezegging van de minister van Justitie, gedaan ter gelegenheid van de behandeling van het initiatiefwetsvoorstel van Dittrich c.s om de initiatiefwet na drie jaar te evalueren? Hoe ziet de evaluatie-opzet eruit en wanneer kan de Kamer de evaluatie en het kabinetsstandpunt terzake tegemoet zien?

(1) De Telegraaf, 26 juni 2004

GESTALKTE VROUW VOGELVRIJ
Stichting luidt noodklok

AMSTERDAM - Vrouwen die fanatiek gestalkt worden door hun ex-partner, zijn in Nederland vaak nergens meer veilig. Niet alleen mannen die uit zijn op eerwraak, maar ook autochtone mannen schuwen geen enkel middel om hun ex-vrouwen te achterhalen en iets aan te doen. Dat blijkt uit meldingen die het landelijke meldpunt Stop Stalking binnenkrijgt.

Onderduikadressen van blijf-van-mijn-lijfhuizen worden achterhaald. Rechters kunnen niet anders dan de mannen enkele maanden of zelfs een jaar vastzetten voor stalking, waarna de belaging van de vrouw weer doorgaat, soms met de dood tot gevolg.

De stichting Stop Stalking luid de noodklok. "Als ze de woonplaats weten, hoeven mannen maar in een taxi te stappen om te achterhalen waar de onderduikadressen in die stad zitten. We kennen verschillende gevallen waarin dat gebeurde", zegt voorzitter Jack Kantelberg van de stichting Stop Stalking. "De enige manier om die mannen te stoppen is ze voor lange tijd, met bijvoorbeeld dwangverpleging, vast te zetten. Ze houden niet op. Ze leven 24 uur per dag om deze vrouwen en hun omgeving kapot te maken."

Celstraf

Dat de wet die stalking sinds 2000 verbiedt de belaging niet kan stoppen, erkent ook de voormalige officier van justitie R. Schaaf uit Den Bosch. Schaaf, die nu als rechter werkt, eiste in zijn tijd als officier voor de rechter een keer 24 maanden celstraf voor een stalker. "Op enig moment komen ze toch weer vrij. Er zijn geen middelen om af te dwingen dat stalkers het opnieuw proberen. Net zo min als er middelen zijn om dieven te weerhouden van het plegen van een diefstal."

Het aantal aangiften van stalking neemt toe. Vorig jaar met maar liefst veertig procent. Een van de vrouwen die verantwoordelijk is voor een deel van die aangiften is Angelique Eefting, voormalig inwoner van Eindhoven. Haar ex-partner werd in drie jaar tijd tot viermaal toe voor stalking veroordeeld, maar het heeft hem niet gestopt. "Ik heb zo ongeveer elk blijf-van-mijn-lijfhuis in Nederland van binnen gezien. Hij wist me iedere keer te achterhalen", zegt Eefting. "Ook door de Raad voor de Kinderbescherming. Die schreven doodleuk mijn woonplaats in het dossier van ons gezamenlijke kind, dat hij ook mag inzien. En de PTT vroeg ik mijn adres geheim te houden, toen ik een adreswijziging opgaf. Maar bij het bedankbriefje voor de adreswijziging, die mijn ex op het oude adres ontving, stond mijn nieuwe woonplaats." Eefting is ten einde raad. "Eens op een dag knapt er echt iets. Hij heeft me al eens bijna doodgeslagen."

Federatie Opvang, koepel voor vrouwenopvangcentra, werkt op dit moment aan de verbetering van de veiligheid en geheimhouding van de opvangadressen. "We gaan de ervaringen van deze mevrouw zeker meenemen. Ik schrik als ik hoor dat de Raad voor de Kinderbescherming de woonplaats vrijgaf. Deze mannen hebben daar genoeg aan", zegt woordvoerder Johan Geortworst van de Federatie Opvang.

17-5-2006 11:32