Unicef
Egypte: Ahmed werkt, werkt en werkt aan z'n toekomst 13 april 2006, Alexandrië - Ze variëren in leeftijd tussen de 6 en 14 jaar, de vele Egyptische kinderen die niet naar school gaan. Zij hebben ervoor gekozen om te gaan werken. Althans, in bijna alle gevallen was het een gedwongen keuze. Als er geen geld wordt verdiend, is er geen eten. Gevolg voor deze minderjarige arbeidertjes is dat de kans op een goede toekomst met de dag afneemt. Als je werkt, kan je niet studeren. Ze lijken dus veroordeeld tot gevaarlijke baantjes die slecht betalen. Unicef maakt werk van de bestrijding van kinderarbeid.
Ahmed (links) bij de Zeeverkenners van Alexandrië. Hier kan hij leren en sporten. Foto: Unicef Egypte/2006/Wiens Ahmed (links) bij de Zeeverkenners van Alexandrië. Hier kan hij leren en sporten. Foto: Unicef Egypte/2006/Wiens
De Egyptische regering zit niet stil als het gaat om de aanpak van kinderarbeid. Maar cijfers tonen aan dat er nog een lange weg te gaan is. Nog steeds groeit het aantal kinderen dat werkt, terwijl ze zouden moeten leren. Het zijn er intussen bijna drie miljoen.
Oorzaken
De maan is nog niet verdrongen door de ochtendzon, maar de 14-jarige Ahmed is al druk in de weer. Er moeten voor vandaag heel veel kleren worden gewassen en gestreken. "Het is zwaar werk", vertelt hij, "maar het is beter dan school." Hij vertelt over de leraar die hem vaak sloeg toen hij nog op school zat.
Geweld op school is een reden voor kinderen om school te laten voor wat het is, "maar de hoofdreden is armoede", vertelt Hannan Suleiman van Unicef Egypte. "Ouders hebben vaak geen alternatief. Ze moeten hun kinderen wel van school halen om ze te laten werken. Omdat de familie anders gewoon niet rondkomt."
Ahmed werkt in een stomerij in Alexandrië. Foto: Unicef Egypte/2006/Wiens Ahmed werkt in een stomerij in Alexandrië. Foto: Unicef Egypte/2006/Wiens
Drie speerpunten
Het probleem van de groeiende kinderarbeid is van een dusdanige omvang, dat een oplossing niet van de ene op de andere dag valt te verwachten. Toch heeft Unicef een speciaal beleid opgezet om de problemen aan te pakken. Unicef's strategie bestaat uit drie speerpunten.
Ten eerste moet worden voorkomen dat kinderen al op jonge leeftijd tot het arbeidsproces toetreden. Daarnaast zet Unicef zich in om kinderen die al werken een beter toekomstperspectief te bieden. Er wordt educatie aangeboden, gezondheidszorg en de mogelijkheid tot recreatie. En tot slot wordt met andere hulporganisaties de bron van de problematiek aangepakt: armoedebestrijding, zodat ouders hun kinderen niet meer uit werken hoeven te sturen.
Ahmed moet gestreken kleding bij de klanten van de stomerij afleveren. Foto: Unicef Egypte/2006/Wiens
Ahmed moet gestreken kleding bij de klanten van de stomerij afleveren. Foto: Unicef Egypte/2006/Wiens
Wat heeft Ahmed aan Unicef?
Mooie beleidsvoornemens, maar wat betekent dat in de praktijk voor Ahmed? Op zondag gaat hij pas laat naar z'n werk. Dan is hij te vinden bij de Zeeverkenners van Alexandrië. Samen met Unicef bieden 'de scouts van het water' Ahmed de mogelijkheid om zich te ontspannen, maar ook om te leren. "Ze weer terugbrengen in het leersysteem", verduidelijkt Magdy Mohamed van de scouts.
De sociaal werkers van de scouts zwermen uit over de stad om contact te leggen met de bazen van alle Ahmeds. "Het is belangrijk om een goede relatie te hebben met deze mensen. Zij moeten meestal de toestemming geven om kinderen bij ons les te laten volgen." Ook bespreken de sociaal werkers de - vaak gevaarlijke
-arbeidsomstandigheden waarin de kinderen moeten werken.
Steeds meer initiatieven zoals deze komen van de grond. Samen met andere organisaties en de overheid speelt Unicef hierbij een belangrijke rol. Het uitbannen van kinderarbeid is het uiteindelijke doel. Maar het is ook belangrijk dat Ahmed later aan een jeugd kan terugdenken waarin niet alleen werd gewerkt.