Pwc

http://www.pwc.com/nl

Rapport signaleert zes onderliggende tendensen

De duurzame samenleving zal zich gedurende de komende 10 jaar gestaag ontwikkelen en zes tendenties zullen daar wereldwijd van invloed op zijn, aldus een nieuw rapport van PricewaterhouseCoopers getiteld 'Corporate Responsibility: Strategy, Management and Value'. Strategiebepalingen die aansluiten bij directe consumentenbehoeftes - zonder voorbij te gaan aan de behoeftes van toekomstige generaties - worden steeds vaker beïnvloed door de volgende tendensen: internationale marktkrachten, aanpassingen in de corporate governance, snelle innovatie, grootschalige internationalisering, veranderende maatschappelijke vereisten en communicatie, zegt het rapport

'Duurzaamheid is van de periferie van het bedrijfsleven opgeschoven naar de top van de agenda van aandeelhouders, werknemers, regelgevende instanties en klanten', zegt Klaas van den Berg, director Sustainability bij PricewaterhouseCoopers. 'Iedere misrekening op het gebied van duurzaamheid kan een bedrijf duur komen te staan en serieuze gevolgen hebben voor hoe de buitenwereld het bedrijf beoordeelt en de aandelen waardeert.'

De Nederlandse beursgenoteerde ondernemingen presenteren in toenemende mate hun duurzaamheidsverslag tegelijk met het financiële jaarverslag op de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering. Aandeelhouders eisen in toenemende mate deze transparantie op gebied van 'people, planet en profilt' en stellen vragen over de geboekte voortgang en betrouwbaarheid van de cijfers. In Nederland is er geen regelgeving die duurzaamheidsverslagen verplicht stelt, maar de druk uit de samenleving is dermate sterk dat alle grotere bedrijven deze verantwoording serieus nemen.

Het rapport signaleert de volgende belangrijke wereldwijde ontwikkelingstendensen:


- Een groeiende invloed van internationale marktkrachten in plaats van het overheidsbeleid: De invloed van de markten op het besluitvormingsproces zal groeien omdat zij de stijgende vraag, het dalende aanbod en de gewijzigde patronen in de behoefte aan natuurlijke hulpbronnen weerspiegelen;


- Aanpassingen in het financiële model dat wordt gebruikt bij de bepaling van bedrijfs- en overheidsbeleid: Dit nieuwe model zal nieuwe scenario's bevatten, nieuwe risicofactoren en een groeiend aantal immateriële en niet-financiële factoren;


- Innovatie, in het bijzonder in de kernsectoren: Veranderende economische omstandigheden zullen de innovatiegraad exponentieel doen groeien en zich, naast technologie, uitstrekken naar gedrag, productontwerp, toeleveringsketen en geopolitieke structuur;


- Internationalisering: Internationale instellingen zullen verantwoordelijk worden voor de opstelling van internationaal beleid; de rol van nationale of lokale overheden zal zich beperken tot de invoering hiervan;


- Evolutie, geen revolutie: De ontwikkeling naar duurzaamheid en de voortgang hiervan zal voornamelijk progressief zijn. Het zal een lastige klus worden om de barrières die snelle veranderingen in de weg staan, te op te heffen, maar bepaalde katalysatoren zullen flinke groeispurten kunnen veroorzaken;


- Communicatie: De internationale media kan eventueel beïnvloeden op welke kwesties overheden en sectoren zich zullen richten en de snelheid waarmee veranderingen optreden in beleid en gedrag een impuls geven.

Volgens Van den Berg heeft het bedrijfsleven een heldere en eenvoudige benadering nodig, namelijk één van integratie, actie en communicatie. Ten eerste dienen ondernemingen een duidelijke strategie op te stellen voor verantwoordelijk gedrag en dit te integreren in hun kernbedrijfsvoering. Ten tweede dienen zij zich te houden aan de normen en waarden die zij zichzelf hebben gesteld. Ten slotte dienen zij de buitenwereld te melden wat ze precies doen, en hierbij gaat het dan niet alleen om de successen, maar ook om de problemen. Alleen zo kan de kloof tussen percepties worden gedicht, hun reputatie intact blijven en kunnen zij als voorbeeld fungeren voor andere organisaties.

Van den Berg: 'Er is steeds meer bewijs dat ondernemingen die constant op een verantwoordelijke manier handelen het op de lange termijn beter doen. Het onderzoek heeft uitgewezen dat meer dan de helft van de institutionele beleggers en analisten adequate governance en de presentatie van duurzaamheidskwesties als kritische indicatoren zien van de waarde van een onderneming.'

Het PwC-rapport bevat tevens een beoordeling van kwesties die spelen op regionaal niveau:

Europa:
De volwassen op consumptie gerichte Europese economieën staan onder druk om een efficiencyslag te maken, milieueffecten te reduceren en duurzamer beleid en methoden te ontwikkelen. Men verlangt van zowel de publieke als de private sector dat zij adequate governance laten zien door ethisch verantwoord gedrag, gedegen risicobeheer, persoonlijke verantwoordelijkheid van bestuurders en verhoogde transparantie.

Verenigde Staten:
De VS is sterk afhankelijk van buitenlands energieaanbod. Aangezien de markt voor duurzame goederen en diensten gering in omvang is gebleven, hebben onder-nemingen weinig gedaan aan het ontwikkelen en op de markt brengen van deze duurzame goederen en diensten. Het bedrijfsleven heeft vooral een reactieve benadering gekozen wat betreft maatschappelijke verantwoordelijkheid, en hebben het aan niet-gouvernementele organisaties en andere belanghebbenden overgelaten om de agenda te bepalen.

China:
Multinationals die zaken doen in China dienen goed op de hoogte te zijn van de Chinese regelgeving en het gebrek aan begrip van duurzaamheidskwesties bij het lokale management aan te pakken. Zij zullen hun reputatie op de thuismarkt moeten beheersen, terwijl zij bedrijfsactiviteiten ontplooien in een land waar de normen en waarden voor wat betreft milieu en arbeid minimaal zijn.

India:
Ondanks snelle economische groei is er een grote kloof tussen rijk en arm qua inkomsten en dit heeft geresulteerd in een onevenwichtige consumptie. Het bedrijfsleven heeft betere toegang tot kapitaal en krediet nodig op de internationale markten. Een verbeterde afstemming tussen particuliere beleggers en overige belanghebbenden is essentieel, naast betere corporate governance.

Afrika:
Dit continent begint net besef te krijgen van het concept duurzame ontwikkeling. Ondernemingen die maatschappelijke verantwoordelijkheid aanvaarden in de gemeenschappen waarin zij zaken doen, zullen een duurzaamheidsbeleid moeten formuleren en controle op de naleving hiervan moeten uitvoeren. Bovendien zijn risicocontroles en rapporteringsmechanismen dan tevens aan de orde.

Latijns-Amerika:
Veel ondernemingen ondervinden moeilijkheden bij het aantrekken van krediet en kapitaal en zijn kwetsbaar voor sociale druk en economische onzekerheid. Het historische gebrek aan transparantie in het bedrijfsleven en bij de overheid heeft de geloofwaardigheid uitgehold en de behoefte aan certificering vergroot. Dankzij de politieke instabiliteit is de ontwikkeling van een gedegen duurzaamheidsbeleid tevens belemmerd.