Terugkeerbanen bieden gemeenten onvoldoende soelaas
Zogenaamde terugkeerbanen zijn een veel te beperkte oplossing voor
langdurig werklozen die niet in staat zijn regulier werk te
verrichten. Bovendien voegen de terugkeerbanen weinig toe aan het
bestaande gemeentelijke instrumentarium.
Het kabinet heeft afgelopen vrijdag ingestemd met een wetsvoorstel
waarmee bijstandsgerechtigden met weinig kans op werk naar de
arbeidsmarkt kunnen worden geleid. Met de terugkeerbaan wordt het
mogelijk om langdurig werklozen maximaal twee jaar met behoud van
uitkering te laten werken.
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten constateert dat voor een deel
van de bijstandscliënten regulier werk, ondanks diverse
reïntegratie-inspanningen, een onbereikbaar doel is en blijft.
Gemeenten willen deze mensen niet alleen door vrijwilligerswerk, maar
ook door meer regulier werk laten participeren in de samenleving. Op
deze manier kan beter worden voorkomen dat mensen die langdurig in de
bijstand zitten in sociaal isolement terecht komen.
Met het wetsvoorstel voor de terugkeerbanen gaat het kabinet voorbij
aan het advies van de Raad voor Werk en Inkomen (RWI) van april 2005
Omdat iedereen nodig is. In dit advies wordt gepleit voor het mogelijk
maken van participatiebanen op twee manieren:
- het verlengen van de mogelijkheid om te werken met behoud
van uitkering;
- het inzetten van bijstandsmiddelen voor banen met een
arbeidsovereenkomst.
Het kabinet heeft van dit advies alleen de eerste optie overgenomen,
maar hanteert daarbij niet als uitgangspunt participatie in de
samenleving, maar reïntegratie naar regulier werk. Dat vindt de VNG
een gemiste kans, omdat het in de meeste gevallen een groep betreft
voor wie regulier werk te hoog gegrepen is.
Hoewel het kabinet nu het werken met behoud van uitkering voor een
langere termijn mogelijk wil maken, voegt het wetsvoorstel maar weinig
toe aan de instrumenten waarover gemeenten nu al beschikken. Daarom
pleit de VNG ervoor dat aan gemeenten wordt overgelaten welke termijn
als maximum gaat gelden. Bovendien vinden gemeenten dat werk moet
lonen. Het moet mogelijk worden dat daar waar gemeenten dit wenselijk
vinden, zij mensen voor de gewerkte uren een inkomen kunnen bieden op
minimaal het wettelijk minimumloon. Dat kan door in het wetsvoorstel
te regelen dat de jaarlijkse bonus die gemeenten nu al kunnen
uitkeren, ook maandelijks kan worden uitbetaald.
Vereniging Nederlandse Gemeenten