Vereniging Samengestelde Wedstrijd Mensport Nederland

De nieuwe MenSport, april editie, nr. 2 is uit

10/03/2006

Lochem, 10 maart 2006

Restaureren als een prof
Goed kijken en in je opnemen is amateur-restaurateur Rien Helmus wel toevertrouwd. Helmus bracht al eerder verschillende rijtuigen terug in hun oude glorie, maar het herstellen van de Elzasserwagen vergde het uiterste van zijn creativiteit en restauratietalent. Het rijtuig verkeerde in zo'n erbarmelijke staat dat Rien van ellende nauwelijks wist waar te beginnen. Dat hij juist met dit huzarenstukje de eerste prijs voor restauratiecompetitie van de Nederlandse Vereniging voor Traditioneel Gerij (NVTG) in de wacht sleepte, beschouwt hij als de kroon op zijn werk. MenSport ging een kijkje nemen. De fotoreportage is van Meike Merks.

Dressuur waar de show vanaf straalt
Telkens komt Henk Delen terug op zijn stokpaardje: de dressuur. Dressuur onder het zadel en voor het rijtuig, niet alleen als onderdeel van de samengestelde wedstrijdmensport, maar ook als zelfstandige sport. Het interesseert hem mateloos, en hij vindt dat er veel meer uitgehaald kan worden dan momenteel gebeurt. Hij wil mensen wakker schudden, wil ze op een idee brengen hoe het beter en mooier kan, met dressuur waar de show vanaf straalt.
Ineke Westers maakte het interview en de fotoreportage.

De geboorte van een veulen maak je niet zo vaak mee. De meeste merries geven er de voorkeur aan hun veulentje alleen, zonder pottenkijkers, ter wereld te brengen. En omdat paarden en pony's het tijdstip van de geboorte tot op enige hoogte zelf kunnen bepalen, worden veulentjes vaak 's nachts of 's ochtends heel vroeg, wanneer de baas nog slaapt, geboren. Maar er zijn altijd uitzonderingen die de regel bevestigen. MenSport had het geluk de geboorte van twéé mentalenten, een Fjord en een Haflinger, te kunnen vastleggen. Kijk en geniet mee, de geboorte van een veulen is en blijft een heel bijzondere gebeurtenis.De fotografie is van Frits van Solt en Meike Merks

All in the family
Mensport is een teamsport en dat betekent dat vaak de hele familie meehelpt de aanspanning aan het rijden te houden. Paarden trainen, verzorgen en africhten, groomen, de catering, iedereen draagt zijn of haar mensteentje bij. Het gezamenlijk de hobby bedrijven kan de saamhorigheid binnen een familie zeker vergroten, maar nadelen zijn er natuurlijk ook. In een nieuwe serie laat MenSport zien hoe het is om deel uit te maken van zo'n familie menteam. De spits wordt afgebeten door de familie Kruisselbrink uit Winterswijk. Tekst en foto's van Marie de Ronde Oudemans.

Vakmanschap uit de Eenmanszaak
Een eigen zaak beginnen stond nooit hoog op het verlanglijstje van tuigenmaker Paul Claessen, maar toch vervaardigt de Brabantse ambachtsman alweer ruim 25 jaar kwaliteitstuigen in zijn eigen tuigenmakerij. En dat doet hij helemaal in zijn eentje. Voordeel? 'De klant heeft alleen met mij te maken.' Nadeel? 'Heel veel uren maken, want alle werkzaamheden aan een tuig moet ik zelf doen.' MenSport ging op reportage.

HIT-actiefstal houdt je paard gezond
Wanneer we bedenken dat contact met soortgenoten, veel beweging en steeds kleine beetjes eten de natuurlijke behoeften van het paard zijn, moeten we concluderen dat de wijze waarop wij onze (sport)paarden houden, verre van ideaal is. In de HIT-actiefstal lopen de dieren in een kudde bijeen en worden tot bewegen uitgenodigd. Deze bijzondere stal bevordert daardoor de gezondheid en het welzijn van zijn bewoners en biedt ook de paardenbezitters de nodige voordelen. Een artikel van Dorli Welp. Zij is ook verantwoordelijk voor de fotografie.

Trainen doe je met beleid
Paarden hebben beweging nodig om in vorm te blijven. Dat beweging geven omvat veel meer dan dagelijkse weidegang of regelmatig losgooien. Het trainen van paarden en pony's vergt een weloverwogen en zorgvuldig uitgekiend trainingsschema, zeker wanneer je er wedstrijden mee wil rijden. In de vorige uitgave van MenSport ging veterinair Frans Oostra uitgebreid in op de voeding van (sport) paarden, in dit nummer geeft hij zijn visie op de training. Tekst en foto's van Madeleine Calkoen.