Socialistische Partij
`Overlast in wijken vereist meer dan alleen repressie'
15-02-2006 * SP Tweede-Kamerlid Ewout Irrgang heeft vandaag in het
debat over overlast in de grote steden gepleit voor meer politie in de
wijken om de overlast van jongeren te stoppen. Ook drong hij aan op
het wegwerken van de wachtlijsten in de jeugdzorg en een
daadwerkelijke aanpak van problemen als armoede, segregatie en
discriminatie.
Ewout Irrgang Het debat was aangevraagd naar aanleiding van de
onlusten in de Amsterdamse Diamantbuurt. In veel wijken in grote
steden komen vergelijkbare problemen voor met een kleine groep van
jongeren die veel overlast veroorzaken. Irrgang: "Het is de taak van
de overheid om te zorgen voor voldoende politiecapaciteit in de
wijken. Ook moet de overheid een einde te maken aan de wachtlijsten in
de jeugdzorg om zodoende ouders te kunnen helpen bij het opvoeden van
kinderen. Maar bovenal moet de overheid zorgen voor een aanpak van
armoede, uitsluiting en discriminatie om ghettovorming in wijken als
de Diamantbuurt in Amsterdam te voorkomen."
De volledige bijdrage van Ewout Irrgang:
Voorzitter, De Diamantbuurt in de Amsterdamse Pijp is een prachtwijk
maar ook een wijk met veel problemen. Om te beginnen is het de armste
wijk van Amsterdam en het is ook de wijk met de hoogste werkloosheid
van Amsterdam. De meeste huizen zijn er klein en de gezinnen groot,
dus dan is het niet verwonderlijk dat kinderen in de avond op straat
rond hangen. De meeste kinderen gaan er naar het VMBO en velen van hen
maken die uiteindelijk niet af waardoor ze later op de arbeidsmarkt
weinig kans hebben. Het is een wijk waar veel Nederlanders van
Marokkaanse afkomst wonen maar er zijn ook koopwoningen waardoor de
samenstelling van de buurt niet alleen maar eenzijdig is. De
Diamantbuurt kent hiernaast ook nog een groot aantal andere problemen
zoals we onder andere met Nieuwjaar in de krant hebben kunnen lezen.
Overigens niet alleen in de Diamantbuurt, maar ook in andere delen van
De Pijp. En in Slotervaart, ook Amsterdam, waar begin januari een auto
in brand gestoken en het politiebureau bekogeld nadat een jongen op
een scooter zich had doodgereden.
Voorzitter, voor het vernielen van auto's, openlijk antisemitisme en
het ingooien van ruiten bij buurtbewoners bestaat geen enkel excuus.
Het directe antwoord daarop kan alleen maar bestaan uit optreden van
politie en justitie. Hoe staat het daarmee? Is de politie snel ter
plekke als buurtbewoners opbellen over inbraak in auto's op
klaarlichte dag? Zijn er voldoende wijkagenten die regelmatig kunnen
surveilleren in de wijk en bewoners het gevoel geven dat de politie
aan hun kant staat? En hoe staat het met de aanpak van de groep van
zo'n honderd tot honderdvijftig "therapie-resistente veelplegers" in
Amsterdam waar de rest achteraanloopt? Wanneer komt er
opvangcapaciteit om deze groep niet alleen op te kunnen pakken maar
ook voor langere tijd van de straat te houden?
Het antwoord kan volgens de SP-fractie nooit alleen maar repressie
zijn. Het is belangrijk om ons te realiseren dat de ingrediënten voor
de Franse rellen van eind vorig jaar - armoede, uitsluiting,
segregatie, en discriminatie - ook in Nederland aanwezig zijn. Ik denk
niet dat er een acuut gevaar bestaat voor Franse toestanden in
Nederland maar als wij de zaak op zijn beloop laten kan dat in een
paar jaar snel veranderen. Ik heb twee weken geleden veel met bewoners
van de Diamantbuurt gesproken, de meeste van hen moesten lachen om de
vergelijking met Frankrijk. Amsterdam is geen Parijs. Net zo min als
Rotterdam, Utrecht of Den Haag. Maar als je soms met jonge
Nederlanders van Marokkaanse afkomst spreekt dan voel je het
wantrouwen en het gevoel er niet bij te horen. En hoe staat het met de
aanpak van de apartheid in de wijken en op de scholen? Stelt u zich
nou eens een gemiddelde Nederlandse jongen van Marokkaanse afkomst
voor in Amsterdam-West. Hij woont in een wijk waar ruim 70% van de
bewoners uit immigranten bestaat. Hij groeit op in een traditioneel
milieu en zit op een zwarte school. Hij ontmoet nauwelijks Nederlandse
leerlingen en komt niet in aanraking met hun waarden en normen. In de
belangrijkste fase van zijn leven, waarin hij zijn persoonlijkheid en
houding jegens andere mensen vormt, gaat hij nauwelijks om met mensen
uit een andere dan de Marokkaanse gemeenschap. In zo'n omgeving voelen
jongeren zich ontworteld en afgewezen en gaan zich tegen de
Nederlandse cultuur afzetten. In het gespannen klimaat, dat dankzij de
media en sommige politici momenteel in Nederland aanwezig is, voelen
de jongeren zich nog meer afgewezen.
Voorzitter, het is ook de taak van de overheid om aan deze jongeren te
laten zien dat Nederland meer te bieden heeft dan armoede,
werkloosheid, en discriminatie. Twee weken geleden was er een
bijeenkomst met ruim 70 buurtbewoners in de Diamantbuurt. Afgesproken
is dat ouders voortaan hun kinderen tot twaalf jaar zullen
binnenhouden na zes uur s'avonds en half tien voor iets oudere
kinderen. De moskee in de buurt maakt deze afspraak ook verder bekend.
Vanavond wordt er huis aan huis geflyerd. Zo proberen de buurtbewoners
de anonimiteit op straat te doorbreken en de buurt veiliger te maken.
Het helpen van ouders bij het opvoeden van hun kinderen is ook heel
belangrijk. Ouders van Marokkaanse afkomst vinden het net als alle
andere ouders in Nederland verschrikkelijk als hun kinderen in de
criminaliteit terecht komen. Maar tegen verplichte opvoedkundige hulp
bestaat bij de SP ook geen enkel bezwaar. Maar belangrijker nog is het
oplossen van de wachtlijsten bij de jeugdzorg zodat een verplichting
geen wassen neus is.
Voorzitter, tot slot. Het is nu de taak van de overheid om te zorgen
voor voldoende politiecapaciteit in de wijken, een einde te maken aan
de wachtlijsten in de jeugdzorg om ouders te kunnen helpen bij het
opvoeden van kinderen, maar vooral ook om te zorgen voor een aanpak
van armoede, uitsluiting en discriminatie om ghettovorming in wijken
als de Diamantbuurt in Amsterdam te voorkomen.