Meer samenwerking in de zorg nodig
Zorgverzekeraars, -kantoren en -aanbieders moeten meer samenwerken om
onnodige transactiekosten terug te dringen. Die samenwerking is nodig
om nieuwe vormen van administratieve lasten zoveel mogelijk te
beperken. Dat staat in het rapport Een kwestie van vertrouwen, dat de
adviescommissie Administratieve lasten van het ministerie van VWS
onlangs heeft uitgebracht.
Het kabinet heeft zich voorgenomen de administratieve lasten in het
bedrijfsleven tussen 2003 en 2007 met 25 procent te verminderen. Om
dat te realiseren, heeft elk ministerie een adviescommissie ingesteld.
De adviescommissie van VWS bracht eind vorige maand als eerste een
rapport uit, waarin ze aangeeft dat de tijd rijp is voor een nieuwe
fase en verbreding in de aanpak van bureaucratie in de zorg.
Volgens de commissie leidt de vereenvoudiging van wet- en regelgeving
weliswaar tot minder rompslomp en bureaucratie bij zorginstellingen en
verzekeraars, maar is dat nog niet voldoende om de administratieve
lasten daadwerkelijk de kop in te drukken. Zo moeten ook bestaande
beleidsregels van zelfstandige bestuursorganen (zoals het College van
Zorgverzekeringen) tegen het licht worden gehouden. Daarnaast wordt in
het rapport gepleit voor meer initiatief en samenwerking tussen
zorgverzekeraars, -kantoren en -aanbieders om onnodige
transactiekosten terug te dringen, bijvoorbeeld bij de contractvorming
en machtigingen voor zorgverlening.
Reactie Verbond
Voor verzekeraars is de administratieve lastendruk een belangrijk
issue, zeker in de zorg. In die zin ondersteunen we ieder initiatief
om de lasten naar beneden te brengen, zegt Carola ter Braak,
beleidsmedewerker Zorg bij het Verbond. Wel is het volgens haar zaak
om niet alleen te kijken naar de administratieve lasten (kosten die
moeten worden gemaakt om te voldoen aan de wettelijke
rapportageverplichting), maar ook naar de nalevingslasten. Onder
nalevingslasten vallen in feite alle kosten die verzekeraars moeten
maken om volgens een nieuwe wet te kunnen werken, zoals ICT- en
opleidingsinvesteringen. De totale lasten beslaan dus veel meer dan
alleen administratieve.
Daarnaast vindt Ter Braak dat niet te veel moet worden gefocust op de
markt zelf. Natuurlijk is het goed als verzekeraars en aanbieders
transactiekosten kunnen beperken, maar de grote klont zit toch bij de
overheid zelf. Zo hebben we in de zorg te maken met vijf verschillende
toezichthouders (DNB, AFM, Zorgautoriteit, College van
Zorgverzekeringen en NMa), waaruit heel wat informatieverzoeken
voortvloeien. Hoewel wettelijk is geregeld dat een toezichthouder geen
informatie kan vragen, als hij die van een ander bestuursorgaan kan
krijgen, is het wel de vraag hoe dat praktisch allemaal gaat
uitwerken. Volgens haar is de opstelling van de nieuwe Zorgautoriteit
wat dat betreft cruciaal: Met bovenmatig toezicht is immers elke
innovatiepoging bij voorbaat mislukt.
Verzekerd!, februari 2006
Verbond van Verzekeraars