Onder embargo tot 07-02 18.00 uur
INDIVIDUEEL ZORGPLAN VOOR ALLE UTRECHTSE DAK- EN THUISLOZEN
Alle 1250 Utrechtse dak- en thuislozen krijgen een persoonlijk plan om hun woonsituatie, zorg, inkomen en dagbesteding te verbeteren. Er komen voor deze groep meer voorzieningen voor zorg en opvang in de stad, zoals psychiatrische en medische zorg, beschermde woonvoorzieningen, woonbegeleiding, dagbesteding (inclusief werk). Inzet hierbij is dat alle Utrechtse dak- en thuislozen op weg zijn naar herstel en onderdak. Dit is mogelijk doordat het rijk en de vier grote steden een Plan van Aanpak Maatschappelijke Opvang zijn overeengekomen. Hierdoor is in de periode 2006 tot 2013 extra geld beschikbaar voor voorzieningen. Er is ook een betere samenwerking afgesproken tussen rijk, gemeenten, verzekeraars, zorginstellingen en woningcorporaties. Met deze aanpak wordt het Utrechtse beleid van investeren in menselijkheid versterkt en intensiever voortgezet. Door nog meer goede zorg en opvang voor dak- en thuislozen zullen de leefbaarheid en veiligheid in de stad verder verbeteren.
De komende zeven jaar kunnen de vier grote steden extra investeren in het verbeteren van de leefomstandigheden van hun kwetsbare burgers. Voor Utrecht is jaarlijks een extra bedrag beschikbaar, dat oploopt tot 32,5 miljoen in 2009. Eenderde van dit geld wordt door de gemeente besteed en tweederde via het zorgkantoor. Hiernaast zal de gemeente Utrecht de hoeveelheid geld die jaarlijks structureel aan de maatschappelijke opvang wordt besteed, niet verminderen. Hierdoor kan Utrecht de komende jaren, samen met organisaties in de stad, de inhaalslag op het gebied van zorg en voorzieningen voortzetten en uitbreiden. De gemeente kan verder investeren in het voorkomen van dakloosheid en het werken aan het herstel van mensen die toch op straat zijn beland. Belangrijke punten in het Plan van Aanpak zijn: eerder signaleren en ingrijpen als mensen dreigen af te glijden naar het straatleven, meer dwingende maatregelen als dat nodig is (opname voor gedwongen behandeling) en meer begeleiders om mensen in woonvoorzieningen onderdak te houden.
Meer crisisbedden en opvang voor jongeren
Er komen in Utrecht meer crisisbedden in de maatschappelijke opvang en plaatsen speciaal voor jongeren. Ook komen er meer voorzieningen voor mensen die én verslaafd zijn én psychiatrische problemen hebben. Verder zullen instellingen zich extra inspannen om te voorkomen dat mensen in een negatieve spiraal terechtkomen. Kernpunten daarbij zijn: afspraken met organisaties intensiveren om huisuitzettingen te voorkomen, financiële hulp, begeleiding en zorg. Als mensen de stap zetten uit de opvang naar woonvoorzieningen, dan zullen zij beter begeleid worden. Woningcorporaties hebben aangeboden om binnen twee jaar voor voldoende onderkomens te zorgen.
Versterking van de keten van zorg en wonen
In Utrecht is de afgelopen jaren gebouwd aan een keten van zorg- en opvangvoorzieningen om (verslaafde) dakloze mensen een menswaardiger bestaan te bieden. Dit doet de gemeente samen met zorgkantoor Agis, organisaties van de geestelijke gezondheidszorg en de verslavingszorg, de maatschappelijke opvang, politie, Justitie en de Utrechtse woningcorporaties. Dat gebeurt binnen het programma Zorg op Straat. De hostels, de 24-uurs zorgcentra en het project Op Eigen Benen (gericht op jongeren) zijn resultaten van deze samenwerking.
De leefbaarheid en veiligheid in de stad zijn zichtbaar verbeterd. Utrecht gaat de komende jaren voortvarend verder met deze aanpak.
Noot voor de media:
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Sylvia Borgman, bestuurscommunicatie, telefoon (030) 286 10 55. Zie ook de bijgevoegde factsheet.
Dit persbericht sluit aan bij het persbericht "Minder daklozen, minder overlast: betere opvang en zorg" van het ministerie van VWS dat eerder vandaag met hetzelfde embargo is verzonden.
---- --
Persbericht
Dinsdag 7 februari 2006, nummer 7
MINDER DAKLOZEN, MINDER OVERLAST: BETERE OPVANG EN ZORG
In 2010 moet tenminste 60 procent van de 10 duizend daklozen (in de vier grote steden) onder dak zijn. Dakloosheid als gevolg van uithuiszettingen of detentie moet fors minder worden. En de overlast moet ook minder worden. Die ambitie hebben het kabinet en de vier grote steden neergelegd in een plan van aanpak Maatschappelijke opvang, dat vandaag is gepresenteerd in het opvangcentrum van het Leger des Heils in Den Haag. Rijk en gemeenten willen zo een eind maken aan het op straat zwerven en het verkommeren en verloederen van daklozen, psychiatrische patiënten en verslaafden. Tegelijkertijd wordt zo ook de overlast en de criminaliteit in de openbare ruimte beperkt.
Het plan van aanpak bestaat uit 'niet-vrijblijvende' afspraken met daklozen en verslaafden over zorg, huisvesting en eventueel werk. Over zeven jaar moeten daardoor de overlast, verloedering en criminaliteit die ze nu nog veroorzaken, drastisch zijn verminderd.
Concreet komen de ambities van het kabinet en de vier grote steden op het volgende neer:
- Voor 2010 is voor alle 10.000 daklozen in de vier grote steden een trajectplan opgesteld. Hiermee zijn ze zover als mogelijk voorzien van inkomen, zorg en werk. Daarnaast heeft in 2010 minimaal zestig procent van de groep passende huisvesting.
- Dakloosheid door uithuiszettingen is in 2008 gedaald tot minder dan dertig procent van het aantal in 2005.
- Dakloosheid door detentie komt (vrijwel) niet meer voor.
- Bij een groot deel van de doelgroep is overlastgevend gedrag verminderd, conform de doelstelling van de Veiligheidsmonitor, namelijk tot maximaal 75 procent van het huidige niveau in zeven jaar.
In Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht gaat het om tienduizend mensen in een zeer kwetsbare situatie. Ongeveer de helft van hen zwerft op straat. Iedere dakloze krijgt een eigen behandelplan en een begeleider toegewezen. Aan hen wordt alleen zorg geboden als deze zinvol is: geen therapietrajecten als de kans dat ze helpen laag is.
De huisvesting gaat plaatsvinden in passende nieuwe woonvormen, waarbij van de meest eenvoudige voorziening wordt uitgegaan. Voor wie opgenomen moet worden zullen voorzieningen in de sfeer van gebouwen zo doelmatig mogelijk worden gecreëerd en op verantwoorde wijze sober uitgevoerd, bij voorkeur in bestaande gebouwen.
Voor het plan Maatschappelijk Opvang is een bedrag nodig dat oploopt tot 175 miljoen Euro in 2009. Voor Amsterdam en Rotterdam elk 50 miljoen, Utrecht en Den Haag beide 32 miljoen Euro. Hieraan zullen Rijk en steden beide bijdragen. Tweederde deel komt uit de AWBZ door uitbreiding van de voorzieningen voor beschermd wonen en duurzaam verblijf. Het resterende deel komt uit de gemeenten door ondermeer uitbreiding van de opvangvoorzieningen.
---
Voor de redactie:
Het Plan van Aanpak en de brief aan de Tweede Kamer staan op www.minvws.nl
Voor overige informatie kunt u terecht bij:
Het ministerie van VWS, Karin Donk, 070 - 340 6989 of 06 - 15035069 of
Maryse Ducheine van het ministerie van Financiën, 070 - 342 8948 of 06 - 51613190.
---- --
Factsheet Utrecht
Behorend bij persbericht Individueel zorgplan voor alle Utrechtse dak- en thuislozen;
7 februari 2006
Omvang Doelgroep
Tabel 1.
|Categorieën kwetsbare personen in | |Utrecht | |Langdurige zorg-afhankelijken |4.400 | |(chronisch psychiatrische | | |cliënten), verkommerden en | | |verloederden | | |Overlastgevende zorgmijders |800 | |Veelplege| | | |rs | | | | |Verslaafd |350 | | |Psychiatrische |118 | | |stoornis | | | |Verslaafd en |100 | | |Psychiatrische | | | |stoornis | | | |Overig |50 | | |Totaal |618 |
Tabel 2.
|Doelgroepen Maatschappelijke Opvang : | |Dak- en thuislozen in Utrecht | |Feitelijk daklozen | | | |Verslaafd |350 | | |Psychiatrische stoornis|250 | | |Verslaafd en |150 | | |Psychiatrische stoornis| | | |Overig |100 | | |Totaal |850 | |Residentieel daklozen | | | |Verslaafd |150 | | |Psychiatrische stoornis|150 | | |Verslaafd en |100 | | |Psychiatrische stoornis| | | |Overig | | | |Totaal |400 |
Tabel 3
|Overzicht van de geraamde extra kosten 2006-2009 | | |2006 |2007 |2008 |2009 | |Totaal |10.505.0|24.730.00|30.970.00|32.420.00| |(AWBZ en |00 |0 |0 |0 | |gemeente) | | | | |
Wat wil Utrecht bereiken?
1. Een persoongerichte aanpak voor de 1250 dak- en thuislozen in de stad.
2. Alle mensen zitten in een traject naar herstel binnen ieders mogelijkheden en beperkingen. Iedereen is onderdak.
3. Ook de mensen die door een veelheid aan problematiek op straat dreigen te komen, zitten in een traject om dit te keren en leefomstandigheden (werk, inkomen, onderdak, gezondheid, contacten) te verbeteren.
4. Voldoende voorzieningen voor patiënten met een dubbele diagnose (psychiatrie en verslaving). Uitbreiding met opnameplaatsen en RIBW-plaatsen.
5. De veiligheid en leefbaarheid in de wijken als gevolg van overlast door verslaafden is verder verbeterd.
6. Goede preventie van dakloosheid. Kwetsbare mensen mogen niet meer op straat worden gezet.
7. Met zorgkantoor en corporaties zijn afspraken gemaakt over beschikbaarheid zorg en huisvesting voor individuele woonzorgarrangementen.
Wat betekent dit voor het voorzieningenniveau voor de doelgroep?
1. Signalering en preventie:
Per 1 februari 2006 wordt de capaciteit voor melding en toeleiding uitgebreid. Utrecht gaat investeren in meer veldwerk voor jongeren met meervoudige problematiek. Met corporaties, politie en hulpverleningsinstellingen wordt samengewerkt om niet alleen overlast maar ook vereenzaming en verkommering van mensen in wijken te signaleren en aanpakken.
2. Integrale toegang en screening:
Utrecht kent de Centrale Toegang voor de toeleiding naar de (gemeentelijk gefinancierde) maatschappelijke opvang. Deze toegang wordt vanaf 1 januari 2006 uitgebreid met AWBZ-geïndiceerde zorgtoewijzing tot brede centrale toegang. We gaan de veldregie versterken. Door deze 2 maatregelen (brede centrale toegang en veldregie) kunnen we er voor zorgen dat we iedereen in beeld krijgen en iedereen in traject gaan zetten.
3. Maatschappelijke Opvang:
Er komen meer crisisbedden en plaatsen voor gezinnen en jongeren beschikbaar. Zo nodig wordt de capaciteit voor de nachtopvang tijdelijk uitgebreid. De koudweerregeling zal aan het eind van de periode niet meer nodig zijn.
4. Medische basiszorg:
De methadonverstrekking krijgt een kwaliteitsimpuls. De capaciteit van de op medisch voorziening voor heroïneverstrekking blijft op peil. Door de capaciteitsvergroting van de hostels kan de capaciteit van de zorgcentra in het stationsgebied vermindert worden. De Rode Schakel, casemanagement voor verslaafde prostituees, kan worden uitgebreid
5. Beschermd wonen en langdurig verblijf:
Alle 7 hostels zijn gerealiseerd (180 plaatsen). Nu zijn er 117 plaatsen gerealiseerd waarvan 46 in tijdelijke voorzieningen. Ook zijn er vervolgvoorzieningen voor mensen die uit de hostels stromen (kleinschalig, begeleid, wonen, begeleiding bij het zelfstandig wonen). De capaciteit voor behandeling en beschermd wonen van mensen met een gecombineerde verslavings- en psychiatrische diagnose wordt uitgebreid. De behoefte aan 10 zogenaamde duurzaam-verblijf plekken wordt lokaal ingevuld.
6. Begeleid (zelfstandig) wonen:
Over twee jaar zijn er voldoende onderkomens om mensen van de straat te huisvesten. Om mensen ook onderdak te houden wordt geïnvesteerd in de (vaak langdurige) ambulante begeleiding die zij ter ondersteuning nodig hebben.
7. Integrale bemoeizorg GGz/Vz:
Het aantal ACT (Assertive Community Treatment) plaatsen wordt uitgebreid.
8. Financiële hulp:
Mensen zullen meer steun krijgen om hun financiële huishouding op orde te kunnen krijgen en houden.
9. Dagbesteding:
De dagactiviteiten voor verslaafden en mensen in de opvang zal worden uitgebreid. Met name zal ingezet worden op activering en reïntegratie.
---- --