Toegang dak- en thuislozen in grote steden ontzegd
Federatie opvang
De Federatie Opvang heeft met gemengde gevoelens kennis genomen van het Plan van aanpak
maatschappelijke opvang dat het Rijk en de vier grote steden (G4) gezamenlijk hebben
ontwikkeld. Enerzijds is het goed dat er aandacht is voor de problematiek en de gekozen
oplossingen, anderzijds is een essentieel onderdeel van dit plan dat gemeenten daklozen
de toegang tot de steden mogen ontzeggen. De Federatie Opvang voorziet dat hierdoor
daklozen, en ook ex-gedetineerden, zonder pardon op de trein worden gezet, zonder goed
alternatief. Het lijkt erop dat er een zelfs aan de onderkant van de samenleving een
beleid van 'eigen daklozen eerst' gaat heersen,
De Federatie Opvang krijgt nu al diverse signalen dat gemeenten alleen nog maar voor hun
eigen burgers willen zorgen en niet langer opvang willen bieden aan mensen, die om
verschillende redenen, toevlucht zoeken in een andere stad. De huidige Welzijnswet
verplicht gemeenten om daklozen tot de opvang toe te laten, ook al komen zij uit een
andere plaats. Deze zogeheten landelijke toegankelijkheid staat echter op de schop in de
Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO).
Er is een amendement ingediend door Groen Links (Azough) die de landelijke
toegankelijkheid voor de maatschappelijke opvang en vrouwenopvang binnen de WMO wil
behouden. Morgen wordt hierover inde Tweede kamer gestemd. Wanneer dit amendement geen
meerderheid krijgt betekent het dat vele dak en thuislozen in alle steden van Nederland
een onzekere toekomst tegemoet gaan. Het ontwikkelde plan van aanpak loopt feitelijk
vooruit op de komst van de WMO.
Tevens wordt geconstateerd dat er een glijdende schaal is ontstaan als het gaat om hulp
aan daklozen. Er wordt in de media en soms door bestuurders gesproken over 'leipo's, aso
containers en hufterwoningen'. Zo kan het plan van aanpak leiden tot een 'operatie
schoonvegen van de stad' en is de basis van het plan om mensen te helpen weer
zelfredzaam te worden wankel.
Het goede van het plan van aanpak maatschappelijke opvang is dat de handen ineen worden
geslagen en dat het primair gaat om het verbeteren van de leefsituatie van mensen die
dak- of thuisloos zijn. Het gaat in de vier steden om 10.000 dak- en thuislozen Centraal
in het Plan staat een persoonsgerichte aanpak. Voor iedere cliënt wordt een
trajectplan opgesteld waarin de persoonlijke doelen zijn opgenomen op de terreinen wonen,
zorg, inkomen en dagbesteding.
Directeur Ineke Smidt is bezorgd 'dat door het wegvallen van de landelijke
toegankelijkheid er zelfs aan de onderkant van de samenleving een tweedeling ontstaat.
Zij die geholpen worden met een trajectplan en zij die geweerd worden van de
noodzakelijke hulp'.
De Federatie opvang heeft een oproep gedaan aan alle kamerleden om er voor te zorgen dat
het basisprincipe van de landelijke toegankelijkheid gewaarborgd blijft.