Ingezonden persbericht


Raymond Depardon
Fotograaf en filmer
24 november 2005 - 5 februari 2006.

Start filmprogramma in Amsterdam op vrijdag 25 november in aanwezigheid van Raymond Depardon Opening tentoonstelling op zaterdag 26 november om 17 uur in aanwezigheid van Raymond Depardon

In samenwerking met het Nederlands Filmmuseum in Amsterdam organiseert het Nederlands fotomuseum een overzicht van het werk van de Franse fotograaf, cineast en schrijver Raymond Depardon (1942). De tentoonstelling is bedoeld als introductie van het werk deze in Frankrijk zeer gerespecteerde en geprezen, maar in ons land nog nauwelijks bekende beeldmaker, wiens enorme oeuvre opvallend actueel blijft. Zijn werk draait om een interessante mengeling van nadenken over de betekenis van het beeld, politiek en autobiografie. Depardon maakte talloze fotoboeken waarvan La Ferme du Garet uit 1995 de beroemdste is. Depardon is lid van Magnum Photos in Parijs. De tentoonstelling omvat o.a. delen uit projecten als Notes (1979), San Clemente (1984), La Ferme du Garet (1995) en Errance (2000). Daarnaast is er een klein aantal filmprojecties en worden alle boeken van Depardon geëxposeerd. Het Nederlands Filmmuseum in Amsterdam stelt een filmprogramma van Depardons werk samen. Bij de tentoonstelling en het filmprogramma verschijnt een gezamenlijk geproduceerde publicatie.

Het werk van de Franse fotograaf, cineast en schrijver Raymond Depardon (Villefranche-sur-Saône, 1942) is relatief onbekend in ons land. Een aantal van zijn films is weliswaar af en toe in Nederland te zien geweest, maar zijn fotografische werk slechts uiterst zelden (m.u.v. Perspektief, 1992) en zijn talloze boeken bereiken het Nederlandse publiek al helemaal niet. Dit alles is des te opvallender wanneer we beseffen dat Depardon in Frankrijk een bekende, alom gewaardeerde en zeer productieve beeldmaker is, die in eigen land met grote regelmaat publiceert en films uitbrengt, museale tentoonstellingen heeft en prijzen ontvangt. Alleen al in 2004 publiceerde hij vier boeken, maakte hij een aantal films en presenteerde hij een nieuwe, zeven schermen grote filminstallatie in het prestigieuze Fondation Cartier in Parijs. Zijn film La 10ième Chambre, (De 10de Kamer), over de dagelijkse praktijk bij een Parijse rechtbank, opende eerder dit jaar met groot succes het International Film Festival Rotterdam.

In samenwerking met het Nederlands Filmmuseum in Amsterdam organiseert het Nederlands fotomuseum voor het eerst in ons land een grootschalige introductie van het werk van Raymond Depardon. In Amsterdam (Filmmuseum) worden onder andere films als Reporters (1980), San Clemente (1980), Urgences (1987), Délits Flagrants (1994), Profils Paysans, L'Approche (2000) en La 10ième Chambre (2004) vertoond. Het fotomuseum laat een selectie van fotoprojecten zien waaronder Notes (1979), San Clemente (1984), La Ferme du Garet (1995) en Errance (2000). Ook worden de meer dan 30 door Depardon gemaakte fotoboeken tentoongesteld. Bovendien is een klein aantal korte films als videoprojectie in de tentoonstelling opgenomen (o.a. Jan Pallach (1969) en New York (1986)).

De periode van het gezamenlijk georganiseerde programma vangt aan tijdens het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA), dat ook werk van Depardon zal tonen, en eindigt op de laatste dag van het International Film Festival Rotterdam (5 februari 2006).

Depardons werk heeft vanwege de aard van zijn artistieke praktijk grote actualiteitswaarde: het vormt een voortdurende cross-over tussen fotografie en film, tussen journalistiek en autobiografie en tussen beeld en tekst. Depardon is een kijker en fotograaf/filmer zoals bijvoorbeeld Johan van der Keuken dat was: iemand met een grote gevoeligheid voor de visuele poëzie van het alledaagse, maar zonder de grotere verbanden met de wereld uit het oog te verliezen. Depardon richt zich dan ook op maatschappelijke onderwerpen, maar gaat het directe nieuws veelal uit de weg. Hij maakte reportages en documentaires over onder andere een zwakzinnigeninrichting, over een presidentiële verkiezingscampagne, over dove kinderen, over het verhoren van verdachten door een politieambtenaar en over het veranderende Franse platteland. Depardon is meestal de beschouwer op afstand, maar hij is voortdurend geneigd ook zijn eigen waarnemen onder de loep te nemen. Tekenend voor deze mentaliteit is bijvoorbeeld de film Contacts (1990), waarin hij zijn contactvellen filmt en bespreekt. Ook in zijn teksten gaat hij regelmatig in op zijn eigen rol als observator en fotograaf/filmer (Errance, 2000). Zijn werk gaat dus ook over fotograferen en filmen.

Raymond Depardon is autodidact. Hij fotografeerde al toen hij 12 was, met een tweedehands Rolleiflex op de boerderij van zijn vader. Al snel zag hij de fotografie als een middel om te ontsnappen aan zijn voorbestemming als opvolger van zijn vader en hij nam een schriftelijke cursus fotografie. In 1960 reisde hij als dienstplichtige naar Algerije en deed in opdracht van het Franse Ministerie van Defensie verslag van de oorlog. Hier ontwikkelde hij een liefde voor de woestijn, die later met regelmaat als onderwerp in zijn werk zou terugkeren. Depardon richtte in 1967 samen met collega Gilles Caron het fotoagentschap Gamma op. Aandachtsgebied van Gamma waren de destijds door oorlog geteisterde Vietnam en Cambodja en delen van Afrika.

In 1969 maakte Depardon zijn eerste film, over Jan Pallach. Sindsdien heeft hij talloze documentaire films gemaakt en twee speelfilms (Empty Quarters, 1984 en La Captive du Désert, 1989). In 1973 werd hij directeur van Gamma en in hetzelfde jaar ontving hij de prestigieuze Robert Capa Award samen met Chas Gerretsen en David Burnett voor hun verslaggeving van de gebeurtenissen tijdens en na de coup in Chili. Na een aantal reizen naar Chad ontving hij in 1977 ook de Pullitzer Prize en twee jaar later, toen hij lid werd van Magnum Photos, de George Sadoul Prize voor zijn film Numéro Zéro.

In de jaren tachtig was Depardon deelnemer van het uitgebreide DATAR-project waarin het Franse landschap werd gedocumenteerd door een groep internationale fotografen. Het project was voor hem aanleiding terug te keren naar de boerderij van zijn vader om daar te fotograferen en te filmen. Zijn liefde voor het reizen en voor het Franse landschap komen hier samen met een autobiografisch verhaal én een verslag van de sociale en landschappelijke veranderingen op het Franse platteland. In 1995 publiceerde hij hierover een boek onder de titel La Ferme du Garet en op dit moment werkt hij aan de afronding van een filmtrilogie over hetzelfde onderwerp. Via een lange omweg komt Depardon zo weer terug op zijn geboortegrond: een reis naar het begin. In zowel het filmprogramma als in de fototentoonstelling staat dit 'retour' centraal en wordt in een samenhangend geheel een selecte hoeveelheid werken gepresenteerd met als doel het Nederlandse publiek enthousiast te maken voor het oeuvre van deze eigenzinnige en belangrijke Franse fotograaf/filmer en auteur.

Look Alike. Educatief project bij Raymond Depardon. Fotograaf en filmer.

Samen met professionele fotografengidsen bezoeken leerlingen van Rotterdamse brugklassen VMBO de tentoonstelling. Het werk van Depardon is het vertrekpunt van een fotografische reis tussen verbeelding en werkelijkheid. Look Alike is een samenwerkingsproject tussen het Nederlands fotomuseum en de SKVR BeeldFabriek in het kader van het Cultuurtraject. Meer informatie: Educatie, Naomi Boas 010-213 20 11 en educatie@nederlandsfotomuseum.nl

Raymond Depardon. Fotograaf en filmer wordt georganiseerd in samenwerking met Magnum Photos (Parijs) en Palmeraie et Désert (Parijs). Met steun van het Institut Français des Pays-Bas/ Antenne de La Haye.

Bij de tentoonstelling verschijnt een catalogus met foto's en filmbeelden van Raymond Depardon en met teksten van Depardon, Frits Gierstberg (fotografie) en Nico de Klerk (film).

-----------------------


Nederlands fotomuseum ( open di - zon 11 - 17 uur( toegang ¬ 3,50 / CJP ¬ 2,00 / jaarkaart fotomuseum ¬ 12,50



Ingezonden persbericht