IP/05/1457
Brussel, 23 november 2005
Krachtige maatregelen om de veiligheid in de scheepvaart te garanderen
Na de rampen met de ERIKA en de PRESTIGE heeft de Europese Unie
onmiddelijk gereageerd met de invoering van een « defensief » systeem
ter bescherming van Europa tegen de gevaren van ongelukken en
vervuiling. Met het nu voorgestelde offensiever beleid in de vorm van
een derde maritieme veiligheidspakket beoogt de Commissie een duurzaam
herstel van de voorwaarden voor een gezonde concurrentie tussen
rederijen die zich aan de internationale regels houden. "De kwaliteit
van de door de reders geboden maritieme diensten is een essentiële
factor in de concurrentiekracht van de sector en in verband hiermee is
het vermogen tot een veilige en milieuvriendelijke dienstverlening van
het allerhoogste belang», aldus Jacques Barrot, vice-voorzitter van de
Europese Commissie, « de kwaliteit van de dienstverlening wordt ook
bepaald door strengere bepalingen tegen concurrentievervalsing en door
instandhouding van krachtige maritieme overheden en
classificatiebureau ».
Het derde « maritieme veiligheidspakket » bestaat uit 7 voorstellen,
gegroepeerd rond twee hoofdthema's:
1. Versterkte preventie van ongevallen en verontreiniging
Door de uitbreiding tot 25 lidstaten is de Europese Unie een grote
maritieme mogendheid geworden. Binnen deze nieuwe context beoogt het
eerste voorstel van de Commissie de voorwaarden voor verlening van
Europese vlaggen aan te scherpen. De Commissie eist van de lidstaten
dat zij een efficiënte controle uitoefenen op de naleving van de
internationale normen door de onder hun vlag varende schepen en
daarvoor beschikken over maritieme overheden die de kwaliteitscriteria
streng toepassen. Deze versterkte verantwoordelijkheid vormt het
voorspel voor de toekomstige ontwikkeling van een Europese vlag.
Twee andere voorstellen beogen verscherping van de bestaande wetgeving
op het gebied van classificatiemaatschappijen en havenstaatcontrole.
Men werkt overigens aan de samensmelting van beide instrumenten, om de
beschikking te krijgen over één enkele tekst die helderder en
leesbaarder is.
* De verbetering van de kwaliteit van het werk van de
classificatiemaatschppijen zal worden bereikt door invoering van
een onafhankelijk kwaliteitscontrolesysteem en door de instelling
van gradueler en evenrediger sancties.
* Op het gebied van de havenstaatcontrole zullen er strengere regels
komen tegen schepen die niet aan de normen voldoen; met name de
verbanningsregeling wordt aangescherpt. Tenslotte bevat het
voorstel de aanzet tot een hervorming in de diepte, die vervanging
beoogt van de huidige regeling (op basis van inspectie door iedere
lidstaat van 25% van de schepen die zijn havens aandoen) door een
communautaire doelstelling van 100% geïnspecteeerde schepen,
rekening houdende met de noodzaak de inspectielast voor de
kwaliteitsschepen te verminderen.
Tenslotte stelt de Commissie voor om de richtlijn inzake monitoring
van het scheepvaartverkeer te wijzigen. Eén van de doelstellingen
daarbij is verbetering van het juridisch kader met betrekking tot de
vluchthavens voor schepen in nood. De verplichting om een
onafhankelijke autoriteit aan te duiden en voorafgaande aanwijzing van
alle potentiële vluchthavens zal de doeltreffendheid en snelheid van
de besluitvorming bij scheepvaartongelukken verhogen. Verder stelt de
Commissie voor om alle visserschepen uit te rusten met automatische
identificatie- en plaatsbepalingssystemen ter beperking van
strandings- en botsingsrisico's.
2. De behandeling van de gevolgen van ongevallen
De kwaliteit van maritieme veiligheidsnormen hangt af van de mate
waarin men in staat is de oorzaken van ongevallen op te sporen en
daaruit lessen te trekken. Een nieuw richtlijnvoortstel beoogt de
vaststelling van een Europese geharmoniseerde kaderregeling voor het
voeren van onderzoeken na ongevallen en versterking van de
onafhankelijkheid van de onderzoekinstanties.
Het doel van de twee laatste voorstellen van het pakket, tenslotte, is
verbetering van de kwaliteit van het globale kader van
aansprakelijkheid en vergoeding van schade bij ongevallen. De
bepalingen van het Verdrag van Athene (2002) moeten in het Europees
recht worden opgenomen om de bij dit Verdrag ingevoerde
beschermingsregeling uit te breiden tot alle passagiers van schepen in
de Unie, met inbegrip van het scheepvaartverkeer binnen Europa en de
binnenvaart. Voorts moet de aansprakelijkheid van de reders worden
uitgebreid en moeten zij verplicht worden om een verzekeringspolis of
een andere financiële waarborg van schadevergoeding aan derden te
ondertekenen, die ook nog de kosten van repatriëring van zeelieden in
geval van achterlating dekt.
Nadere informatie over de inhoud van het derde « maritieme
veiligheidspakket» is te vinden in de bijlage. De teksten van het
derde pakket zijn beschikbaar op de site van het Directoraat generaal
energie en vervoer op het volgende adres:
http://europa.eu.int/comm/transport/maritime/safety/2005_package_3_en.
htm
European Union