De zichtbare wereld van een Rembrandt-leerling
Promotie Kunstgeschiedenis
woensdag 23 november 12.00 uur
Waar ging het de Hollandse meesters om bij hun afbeelding van de werkelijkheid? Bevatten hun schilderijen wel of geen verborgen symboliek? Hoe verklaar je hun aandacht voor lichtval, spiegeling en materialen? Samuel van Hoogstraten (1627-1678), een leerling van Rembrandt, schreef een lijvig traktaat dat licht werpt op deze en andere vragen. Thijs Weststeijn deed onderzoek naar Van Hoogstratens opvattingen. Een van de uitkomsten is dat de schilderkunst door de zeventiende-eeuwer werd opgevat als een manier om de zichtbare wereld te onderzoeken en Gods schepping te bespiegelen. Weststeijns onderzoek verbindt zeventiende-eeuwse schilderkunst met een groot aantal literaire en filosofische ideeën. Van Hoogstraten vormde zijn meningen niet alleen door gesprekken in Rembrandts atelier, maar ook aan de hand van de klassieke retorica en de eigentijdse radicale filosofie. Naast de zeventiende-eeuwse meesters komen Huygens, Descartes en Spinoza aan bod. Het illusionisme van de Nederlandse schilderkunst blijkt door wijsgerige motieven ingegeven. Hierbij worden verschillende facetten belicht, zoals de theorie achter de 'losse penseelstreek' en de actieve rol die van de toeschouwer werd verwacht. Het onderzoek van Weststeijn maakt duidelijk dat niet alleen de Italianen theorieën over de schilderkunst ontwikkelden: de Nederlandse schilders deden het op hun eigen manier.
M.A. Weststeijn: De Zichtbare Wereld. Samuel van Hoogstratens kunsttheorie en de legitimering van de schilderkunst in de zeventiende eeuw. Promotor is prof. dr. E.J. Sluijter.
Meer informatie over de items in deze agenda kunt u krijgen bij de afdeling Persvoorlichting, tel. 020 - 525 2695, e-mail
Universiteit van Amsterdam