D66
Motie Taskforce Vrouwen
AO 17 november 2005
Fatma Koser Kaya
Voorzitter,
Ik heb tijdens het vorige overleg aangegeven dat je kracht krijgt door
in te zetten op de economische ontwikkeling, onderwijs, banen. En dat
begint vroeg. Als mensen weerbaar worden gemaakt en geld op zak
hebben, hebben ze geen praatgroepen meer nodig. Beleid moet dus
gericht zijn op taalonderwijs, om- en bijscholing,het vinden en
creëren van stageplaatsen en werk. Vrouwen willen niet zielig gevonden
worden maar willen een perspectief. Gewoon meedoen.
Allochtonen, in het bijzonder vrouwen, vertonen op de arbeidsmarkt op
elk niveau meer achterstand dan autochtonen. Omdat het beleid meer
gericht is op de culturele ontwikkeling van de vrouwen en weinig
concreet is terzake de economische ontwikkeling, heb ik een motie
ingediend om de economische ontwikkeling van de vrouwen sneller te
bewerkstelligen. Want ik geloof in een verzet van onderaf als het gaat
om de culturele ontwikkeling van de vrouw, dat kun je niet van bovenaf
opleggen. Die krijg je als je inzet op de ontwikkeling van de
intellectuele en economische vrijheid van de vrouw.
Mijn motie is een verzoek om meer dan het instellen van een stuurgroep
ter coördinatie en afstemming op nationaal niveau van het bestaande
beleid. Mijn motie is zeker meer dan de naar mijn mening uiteindelijke
resultaten van Pavem. Als Pavem al een succes kan worden genoemd (ik
heb daar zo mijn vraagtekens bij) is dat dankzij maxima en niet
dankzij de duurbetaalde leden. Mijn motie is niet alleen maar om de
erfenis van Pavem voort te zetten.
Hoe dan wel?
In de stuurgroep moet wat mij betreft juist ABU, VNO-NCW, MKB
Nederland, allochtone ondernemers, ROC's en hogescholen plaatsnemen.
Zie niet in waarom vrijwilligersorganisaties in de stuurgroep plaats
moeten hebben. Laten zij maar eerst hun organisaties multicultureler
maken. De stuurgroep moet partijen (werkgever, werknemer, gemeenten,
vakbond en onderwijsinstellingen) aan elkaar verbinden en committment
creëren om de arbeidsparticipatie van allochtone vrouwen te
bevorderen. Voortzetten van alleen maar een aantal projecten die er nu
zijn, is te weinig.
De stuurgroep moet ook een afspiegeling zijn van de verschillende
doelgroepen die we willen dienen met de hierboven genoemde
gedifferentieerde aanpak. Daarnaast zou het ook goed zijn als ook
iemand van de vakbeweging zitting nam in de stuurgroep. Kunnen ze
meteen laten zien dat ze meer kunnen dan demonstreren voor het
prepensioen.
Het ambassadeursnetwerk is veel te veel ons kent ons. Wie heeft er
trouwens iets van dit netwerk gehoord. Ze hebben een mooi website,
maar daar houdt het ongeveer mee op. Ik weet wel een aantal
organisaties die geweldig werk afleveren, zoals DIVAZ. Zij hebben ook
een prijs gewonnen ... Ik heb ze ook aan het werk gezien. Jonge zwarte
migrantenvrouwen die wat willen.
Ik wil dat de stuurgroep wordt gecoördineert door een vrouwelijke Hans
de Boer.
De vrouwen uit Pavem ambassadeurs moeten op concrete projecten worden
ingezet.
Net als bij de Taskforce Jeugdwerkloosheid wil ik dat er concrete
afspraken gemaakt worden met werkgevers om plekken beschikbaar te
stellen voor allochtone vrouwen. Te beginnen bij overheidsinstanties
en vakbonden.
In plaats van uit het ministerie veel geld te stoppen in allerlei
projecten die vrouwen naar de arbeidsmarkt moeten begeleiden zou ook
aan een aantal bemiddelingsbureaus opdracht kunnen worden gegeven om
ermee aan de slag te gaan. Een banenoffensief in het kader van
economische zelfstandigheid van vrouwen zou een perfecte manier zijn
om vrouwen aan het werk te helpen.
Een out of the box werkwijze is vereist om vrouwen en werkgevers in
contact te brengen. Een startconferentie kan worden georganiseerd ter
verkrijging van leer/werkplaatsen bij werkgevers. Prinses Maxima kan
dan als veilingmeester optreden. Als het iemand lukt dan is zij het
wel. Tijdens die startconferentie kan de stuurgroep worden
geïntroduceerd met een eigen website etc. Nodig dan ook bureau's uit
die ervaring hebben met bemiddeling van allochtonen.
Er moet hierbij onderscheid gemaakt worden tussen groepen vrouwen. De
bemiddeling voor de Iraanse chemica met mooie papieren behoeft een
andere aanpak dan die voor de nagenoeg ongeschoolde vrouw die net haar
inburgeringscursus achter de rug heeft. Differiëntatie komt in de
plannen van de bewindslieden in het geheel niet voor. En juist
differentiatie is noodzakelijk om resultaten te boeken.
Elders verworven competenties, een manier om kwaliteiten inzichtelijk
te maken: voor jongeren bestaat het jongerenpaspoort, waar in staat
wat ze allemaal kunnen/hun competenties. Iets soortgelijks zou ook
voor vrouwen ontwikkeld kunnen worden. Ik wil vervolgens cijfers horen
als het gaat om hoeveel vrouwen eind 2007 een EVC-traject hebben
doorlopen en hoeveel vrouwen nog aan dit traject zullen deelnemen.
Stap 2 is dan hun trainingsaanbod zo in te richten dat er wordt
aangesloten op de wensen en behoeften. Enkel als vrijwilliger oefenen
heeft geen enkele zin als je dat niet kunt koppelen aan een eventuele
plaatsing.
Wat ik ook mis is ondernemerschap. Steeds meer allochtone vrouwen
starten als ondernemer. Hoe willen de bewindslieden ondernemerschap
binnen deze groep stimuleren? Hoe zit het met de begeleiding van
ondernemers? Starten is één ding, niet failliet gaan en winst maken is
een ander ding. Er ligt een enorm potentieel aan allochtone vrouwen en
de diensten die zij bijvoorbeeld kunnen leveren om arbeid en zorg voor
andere vrouwen weer makkelijker te maken (denk aan thuiszorg,
strijkservice, schoonmaakservice aan huis, etc). Dus concreet concreet
concreet.
Tenslotte het element coaching moet prominenter in de invulling van de
motie naar voren komen. Eén op één begeleiding zal op lange termijn
veel meer opleveren dan allerlei gesprekken met rolmodellen. Het mooie
is dat juist bij één op één begeleiding culturele aspecten beter aan
de orde zullen komen, zonder dat vrouwen het gevoel krijgen dat ze
achterlijk zouden zijn, omdat ze een bepaald cultuur hebben.
Lopende projecten
De projecten die nu lopen moeten worden gevolgd en bijgesteld waar
nodig, maar niet alleen projecten van BIMB maar ook de ESF projecten
rondom allochtone vrouwen. In de notitie ontbreekt de samenhang tussen
de projecten. De projecten die hier worden genoemd zijn grotendeels
gericht op jongeren. Ik wil inzicht hebben het aantal en de aard van
de projecten met betrekking tot de emancipatie van allochtone vrouwen
die op dit moment lopen.
22-11-2005 10:02