Rode Kruis Vlaanderen

Persbericht

Rode Kruis lanceert Wereldrampenrapport 2005 Informatie redt levens

Het Rode Kruis lanceerde vandaag, woensdag 5 oktober 2005, zijn jaarlijkse Wereldrampenrapport. Het Rapport richt dit jaar vooral de aandacht op het belang van informatie voor, tijdens en na een ramp.

Volgens het Rapport is voor mensen die worden getroffen door rampen informatie even essentieel als water, voedsel en onderdak. Accurate en tijdige informatie kan levens redden. Informatie zorgt er ook voor dat hulporganisaties een beter inzicht hebben in wat mensen nodig hebben en zo de meest geschikte hulp verlenen. Informatie kan ten slotte het leed na een ramp verminderen.

Vóór de ramp

Het aantal doden ten gevolge van rampen steeg in 2004 tot 250.000 maar 90 % hiervan was te wijten aan de tsunami.Het aantal mensen dat getroffen werd door rampen daalde tot 146 miljoen, wat duidelijker lager ligt dan het gemiddelde van het laatste decennium dat 258 miljoen bedraagt.

Terugblikkend op het afgelopen jaar is het frappant hoeveel slachtoffers vermeden hadden kunnen worden door betere informatie en communicatie. Voor de tsunami toesloeg in december 2004 slaagden informele waarschuwingsnetwerken waar officiële netwerken faalden . De Indiër Vijayakumar Gunasekaran hoorde van de verwoestende tsunami in Singapore op de radio vroeg in de morgen van 26 december. Hij belde naar zijn familie in Nallavadu aan de oostkust van India om hen te waarschuwen. Hierop evacueerden alle 3.630 inwoners het gebied en overleefden de ramp.

Vroegtijdige waarschuwingen zijn de meest vanzelfsprekende manier om levens te redden. Tijdens het seizoen van de orkanen in 2004 in de Caraïben, alarmeerden de meeste landen met uitzondering van Haïti met succes hun bevolking voor de naderende stormen en redden duizenden mensenlevens. De sleutel tot het succes was dat mensen en niet alleen technologie centraal stonden in de waarschuwingssystemen. In Cuba bijvoorbeeld maakt sensibilisatie voor rampen deel uit van het lessenpakket in de scholen en worden elk jaar vóór het orkaanseizoen evacuatieoefeningen gehouden.

Na de ramp

Het Wereldrampenrapport benadrukt dat hulporganisaties bij rampen hun communicatie met getroffen gemeenschappen moeten verbeteren. Ze moeten gemeenschappen en meer specifiek kwetsbare groepen zoals ouderen, vrouwen, etnische minderheden betrekken bij wat ze doen om hen te helpen. In Atjeh zijn bijna alle tolken mannen en werden de noden van vrouwen op het vlak van bijvoorbeeld hygiënische producten of aangepaste kledij verwaarloosd. Vrouwen werden nerveus omdat ze schuilplaatsen moesten delen met onbekende mannen.

Informatie is onontbeerlijk om de noden van de getroffen mensen beter te begrijpen en kan ook daadwerkelijk het leed na de ramp verminderen. Na de tsunami herenigde het Rode Kruis meer dan 5.000 vermisten met hun families, vaak door gebruik te maken van satelliettelefoons. In Sri Lanka dachten vele lokale mensen dat de tsunami was gezonden als een straf van god. Teams van het Belgische Rode Kruis hielpen bij het uitleggen van de wetenschappelijke oorzaken achter de tsunami om zo mythes te ontrafelen en het schuldgevoel bij de overlevenden te verlichten.

Het Wereldrampenrapport maakt een analyse van de verslaggeving van rampen door de media. Hulporganisaties moeten nog beter informatie uitwisselen met journalisten. In die dialoog moeten ze meer aandacht vragen voor de vergeten crisissen zodat de hulpverlening rechtvaardiger wordt verdeeld. Media kunnen ook een heel positieve rol spelen bij de sensibilisatie. In Afghanistan loopt een radiosoap gemaakt door professionele schrijvers en acteurs die via drama onderwerpen als landmijnen, gezondheidszorg en humanitair recht behandelen. Uit een onafhankelijk onderzoek bleek dat niet-luisteraars van het radioprogramma tweemaal meer kans maakten om het slachtoffer van mijnen te worden dan luisteraars.

Markku Niskala , secretaris-generaal van het Internationale Rode Kruis vat het als volgt samen: Hulporganisaties moeten erkennen dat accurate en tijdige informatie op zich een essentiële vorm van rampenbestrijding is. Je moet niet rijk zijn om goed voorbereid te zijn, maar wel goed geïnformeerd. We moeten ook veel meer prioriteit geven aan het communiceren met mensen die getroffen zijn door rampen. Dit zal leiden tot een efficiënter onderzoek van de noden en een dito hulpverlening. Maar nog belangrijker: door het geven van de juiste informatie aan kwetsbare mensen, kunnen zij een grotere controle krijgen over hun eigen leven.

Wereldrampenrapport 2005 - Feiten en cijfers Mechelen, 5 oktober 2005