Leermeesterprijs 2000 van het Universiteitsfonds Delft
Toekomst is aan drijvende eilanden
Drijvende
kunstmatige eilanden zullen deze eeuw aan een opmars beginnen. In die periode
mogen we bijvoorbeeld zeker het eerste volledige drijvende vliegveld verwachten
en ook complete drijvende steden zijn misschien wel dichterbij dan men
verwacht. Dat zegt onderzoeker ir. Alexey Andrianov van de TU Delft, die op
vrijdag 9 september op dit onderwerp promoveert.
Verscheidene landen
hebben, vanwege de groei van de bevolking, de stedelijke ontwikkeling en de
uitbreiding van het gebruikte land, besloten om de ruimte op zee te gebruiken
om kunstmatige eilanden aan te leggen. Dit kan op een traditionele manier
worden gedaan, namelijk door drooglegging, maar ook met een relatief nieuwe,
aantrekkelijke methode: de bouw van zeer grote drijvende structuren (ZGDS).
ZGDS kunnen en worden reeds gebruikt voor opslagfaciliteiten, bruggen,
luchthavens, vermaakfaciliteiten en voor militaire doeleinden. ZGDS hebben als
voordeel dat ze snel kunnen worden geconstrueerd, geëxploiteerd en gemakkelijk
kunnen worden verplaatst, uitgebreid of verwijderd.
Het meest
indrukwekkende voorbeeld van een ZGDS is tot nu toe de zogenaamde Megafloat,
een drijvende landings- en startbaan in de baai van Tokio. Met een lengte van
1000 m en een breedte van 60 m is het de grootste drijvende constructie aller
tijden. Deze Megafloat is uitgebreid getest en bleek in alle opzichten te
voldoen aan de gestelde eisen.
Andrianov richtte
zich in zijn promotie-onderzoek op de stabiliteit van drijvende eilanden als
gevolg van oppervlaktegolven. De resultaten van het onderzoek van Andrianov
kunnen nu worden toegepast om het gedrag van drijvende structuren en hun
reactie op watergolven beter dan voorheen te voorspellen.
Belangrijk is dat de
Delftse promovendus, van Oekraïense afkomst, een gouden toekomst ziet weggelegd
voor drijvende eilanden. Zelfs complete drijvende steden (zoals in de 19e
eeuw al voorspeld door Jules Verne) zouden volgens hem deze eeuw kunnen worden
gerealiseerd.
De meeste ZGDS
zullen worden gebouwd in meren en in rustige kustwateren, zoals baaien. Daar is
de invloed van golven in het algemeen immers zo gering dat de eilanden vrij
gemakkelijk stabiel zijn te houden (bijvoorbeeld door de aanleg van golfbrekers
of door boei-constructies). Maar ook op open zee ziet Andrianov op termijn
goede mogelijkheden voor grote drijvende eilanden. Dan is er wel nog meer
onderzoek nodig naar goede methoden om dat soort eilanden stabiel te houden.
Nadere
informatie:
Alexey
Andrianov, promovendus,
10.0pt;font-family:Tahoma;mso-bidi-font-family:"Times New Roman";mso-ansi-language:
tel. 015 278 3613, e-mail:
a.i.andrianov@ewi.tudelft.nl
lang=DE style='font-family:Tahoma;mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
;
Maarten van der
Sanden, wetenschapsvoorlichter:
10.0pt;font-family:Tahoma;mso-bidi-font-family:"Times New Roman";mso-ansi-language:
tel. 015 278 5454, e-mail:
lang=DE style='font-family:Tahoma;mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
m.c.a.vandersanden@tudelft.nl
; of
Karen
Collet, persvoorlichter van de TU Delft,
style='font-size:10.0pt;font-family:Tahoma;mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
tel. 015 278 5408, e-mail:
k.collet@tudelft.nl.
style='font-size:10.0pt;font-family:Tahoma;mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
Technische Universiteit Delft