Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
Inleiding bij de opening van de drijvende kas
Inleiding door de Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, dr. C.P. Veerman, bij de opening van de drijvende kas, Naaldwijk, 7 september 2005
Dames en heren,
Laat ik met de deur in huis vallen: de drijvende kas die Dura Vermeer hier vandaag presenteert is een typisch voorbeeld van innovatiekracht in het tuinbouwcluster.
Dat is althans de zogenaamde 'centrale boodschap' die mijn ambtenaren mij vandaag in de mond willen leggen. Ik heb daar op enig moment ongetwijfeld mee ingestemd - maar bij mij bleef er iets knagen. Waar had ik eerder van drijvende tuinbouwgrond gehoord?
Het antwoord werd mij aangereikt door Adam Hart-Davis, de presentator van het programma What The Ancients Did For Us op BBC Two. In dat programma laat hij staaltjes antieke technologie zien. Een van die hoogstandjes betrof de zogenaamde 'drijvende tuinen' van de Azteken. Die verbouwden vanaf de achtste eeuw na Christus groenten en fruit op drijvende eilanden, verankerd in de grote meren rond het huidige Mexico-Stad. Op het hoogtepunt van de teelt, rond het einde van 16de eeuw, hadden de Azteken zo'n 9000 hectare in cultivatie.
Ik bedoel maar te zeggen: is er iets nieuws onder de zon? Hoezo innovatie?
Dames en heren!
U zult begrijpen: ik plaag u maar wat. Want ik kan mij beslist vinden in de 'centrale boodschap' die ik voor deze gelegenheid heb meegekregen.
De drijvende kas is wel degelijk innovatief. Ten eerste omdat hij de beperkt beschikbare ruimte dubbel benut. Ik ben er van overtuigd dat dit een creatieve oplossing is voor het nijpende ruimteprobleem, vooral hier in de Randstad met zijn torenhoge grondprijzen.
Toch zal de drijvende kas naar mijn opvatting een belangrijke bijdrage leveren aan een doelstelling die ik ruim twee maanden geleden formuleerde tijdens het Greenport-congres hier in Naaldwijk: 'de glastuinbouwketen letterlijk en figuurlijk de ruimte geven.'
Over de Greenport gesproken: ik verwacht ook dat de drijvende kas een belangrijke rol zal spelen in het sterk houden van de Greenport. Het concept kan ervoor zorgen dat de centrumfunctie van het Zuid-Hollands glasdistrict behouden blijft. Tuinders hoeven immers niet, gedwongen door ruimteclaims of waterbergingsproblematiek, naar elders te verkassen.
Dames en heren!
Met de drijvende kas toont het tuinbouwcluster durf, iets waar het de tuinders in het Westland overigens nooit aan ontbroken heeft. Waar anderen water als een bedreiging zien, beschouwt de tuinbouw het eerder als een kans: het water als vestigingslocatie. De Azteken zouden trots op u geweest zijn.
Tenslotte nog een paar woorden over de toekomst van de drijvende kas. Ik begrijp dat er her en der besmuikt wordt gegniffeld over het demonstratiemodel - ik ben de laatste om me bij de lachers aan te sluiten.
Integendeel, ik voorspel de drijvende kas een zonnige toekomst. Op niet al te lange termijn zijn er grote oppervlakten nodig voor waterberging en droogtebestrijding. Grond zal daardoor nog schaarser worden en het water als vestigingsplaats nog aantrekkelijker. Claims op grond nemen ook steeds meer toe door bijvoorbeeld recreatie en waterberging.
Het siert Dura Vermeer dat het zover vooruit heeft gedacht. Daarom geef ik Dick van Well en zijn mensen met genoegen een forse pluim op de hoed. Ik ben er zeker van dat dit concept zal aanslaan.
Dames en heren, ik neem aan dat u net als ik staat te popelen om deze drijvende kas aan een nader onderzoek te onderwerpen.
Daarom dank ik u nu voor uw aandacht.