Technische Universiteit Delft

Katoen verven veel schoner met oplosmiddel kooldioxide

Het verven van katoen met als oplosmiddel kooldioxide in plaats van water levert wereldwijd enorme milieuvoordelen op. Onderzoekster María Vanesa Fernández Cid van de TU Delft behaalde op laboratoriumschaal uitstekende resultaten met dit relatief nieuwe proces. Ze promoveert op donderdag 1 september op het onderwerp.

Het verven van katoen is een gigantische markt: 35 procent van de textielmarkt betreft immers katoen. Een nadeel is dat er erg veel water (als oplosmiddel) nodig is voor dit proces: jaarlijks wereldwijd 10 megaton. Dat water raakt ook nog eens sterk vervuild en moet worden gereinigd.

Door het gebruik van een ander oplosmiddel dan water, namelijk superkritisch kooldioxide, kunnen deze milieunadelen worden vermeden. Superkritisch kooldioxide (dit is kooldioxide bij een heel bepaalde combinatie van volume, druk en temperatuur) is al jaren bekend in de procesindustrie en dankt zijn populariteit aan het feit dat de eigenschappen van deze stof zeer gemakkelijk in te stellen zijn. Door deze speciale eigenschappen is het superkritisch kooldioxide na het verfproces van katoen zeer gemakkelijk te verwijderen (door een eenvoudige verlaging van de druk), waarna de kleurstof kan worden hergebruikt.

Een ander voordeel van het nieuwe verfproces is dat het katoen achteraf niet meer gedroogd hoeft te worden. Ook economisch is dit proces in principe interessant, bijvoorbeeld omdat de enorme kosten van het behandelen van het afvalwater wegvallen.

Voor het verven van synthetische vezels met als oplosmiddel superkritisch kooldioxide zijn op laboratoriumschaal al uitstekende resultaten behaald. Bij katoen waren de resultaten tot nu toe echter teleurstellend. Dit kwam onder meer doordat de wetenschappelijke kennis over de reactiemechanismen tussen de kleurstof en het katoen in superkritisch kooldioxide nog zeer beperkt was.

De Delftse promovenda María Vanesa Fernández Cid heeft daarnaar nader onderzoek gedaan. Op basis van haar bevindingen verbeterde zij vervolgens het proces door onder meer de gebruikte kleurstoffen chemisch aan te passen en katalyserende stoffen aan het proces toe te voegen.

Fernández Cid behaalde daarmee op laboratoriumschaal en op middelgrote schaal zeer veelbelovende resultaten. Essentieel is nu dat het proces wordt opgeschaald zodat het op termijn in de industrie kan worden toegepast.



Technische Universiteit Delft