PERSBERICHT

Amsterdam, 25 augustus 2005

VluchtelingenWerk Nederland:
'Hongerstakers Ter Apel gestraft voor acties'

Twee Iraanse hongerstakers zijn gisteren in bewaring gesteld. De mannen zijn samen met hun gezinnen, waaronder een jongetje van vijf jaar, van het vertrekcentrum in Ter Apel overgebracht naar de gevangenis, terwijl de maximale termijn voor hun verblijf in het vertrekcentrum nog niet is verlopen. De IND gebruikt als argument dat de mannen door hun hongerstaking niet meewerken aan terugkeer. VluchtelingenWerk Nederland maakt zich grote zorgen over de gang van zaken. 'Het lijkt erop dat de detentie als 'straf' voor hongerstaking wordt gebruikt', aldus algemeen directeur Eduard Nazarski. 'Justitie gooit hiermee olie op het vuur.'

De Iraniërs zijn op 12 augustus jl. in hongerstaking gegaan als protest tegen het Nederlandse asielbeleid. Zij zijn het oneens met het uitzetten van asielzoekers die hier al jarenlang zijn, hebben vanwege de verslechterende mensenrechtensituatie grote angst naar Iran te worden teruggestuurd en voelen zich door de Nederlandse regering onheus bejegend. Dat gevoel zal alleen maar zijn versterkt, nu zij gevangen zijn gezet.

Na klachten vanuit de gemeente Vlagtwedde over het op straat zetten van asielzoekers is de IND ertoe overgegaan alle asielzoekers waarvan het maximale verblijf op het vertrekcentrum is afgelopen, vast te zetten. Hierbij wordt niet meer gekeken of er het vooruitzicht bestaat dat de mensen kunnen worden uitgezet of niet. Ook mensen die helemaal niet weg kunnen, bijvoorbeeld omdat hun land van herkomst niet meewerkt, worden dus vastgezet. VluchtelingenWerk heeft grote bezwaren tegen dit ongenuanceerde beleid. Vreemdelingenbewaring mag alleen wanneer uitzetting mogelijk is en vastzetten echt nodig is om te voorkomen dat mensen onderduiken. De UNHCR noemt detentie een laatste middel, waarbij gekeken moet worden of het gevangen zetten van mensen in verhouding staat tot het risico op onderduiken.

Vorige week werd ook al een Iraanse hongerstaker vastgezet. Zijn termijn in het vertrekcentrum was wel afgelopen. De verslechterende mensenrechtensituatie in Iran werpt de vraag op of uitzetting naar Iran gerechtvaardigd is.