Leidse "Duke" maakt het goed
De 27-jarige Sander Steenman zag de zeehond, toen die in Leiden
probeerde om uit het water van de Oude Singel te klauteren. Hij hielp
het dier een handje en stelde het op zijn gemak, terwijl André Klunder
met de Zeehondencrèche belde. Een paar uur later kwam de zeehond aan
in Pieterburen, waar hij werd onderzocht. Het was een mannetje van
ongeveer 8 weken met een gewicht van ruim 10 kg. Hij heeft de naam The
Duke gekregen, naar het jazzcafé.
Het dier had zijn avontuur zonder hulp zeker niet overleefd. Hij was
te veel afgevallen nadat hij bij zijn moeder weg was gegaan. Na vier
weken wil een zeehondenmoeder niets meer van haar jong weten en moet
een babyzeehond zelfstandig vis leren vangen. Maar als ze niet genoeg
spek hebben meegekregen - ze moeten ruim drie keer hun geboortegewicht
hebben, dus minstens 30 kilo wegen - dan vallen ze tijdens het
leerproces te veel af. Ze raken dan ondervoed en worden vatbaar voor
allerlei infecties. Door de vervuiling hebben zeehonden een verzwakt
immuunsysteem, ze worden snel ziek en zijn dan ten dode opgeschreven.
Gelukkig is deze avonturier direct gevangen en The Duke is nu al aan
de beterende hand.
Het is de vraag waarom er op dit moment veel zeehonden stranden die
eigenlijk zelfstandig hadden moeten zijn, maar die het niet hebben
gered. Ze spoelen vooral aan op de Zeeuwse en Zuid-Hollandse kust. De
zeehonden komen waarschijnlijk uit de Waddenzee, maar het is ook het
mogelijk dat ze afkomstig zijn van de Engelse kust bij Great Yarmouth.
Op Scoby Island, een zandbank vlak voor de kust wordt op dit moment
een windmolenpark gebouwd, precies in het gebied waar de zeehonden hun
jongen krijgen. Dat betekent veel verstoring. Het aantal aangespoelde
dieren is extreem hoog vergeleken met het vorige jaar.
We hopen The Duke in oktober weer vrij te laten.
Zeehondencreche Pieterburen