Het Nederlandse Rode Kruis

Mongolië: hulp aan nomaden

Door de ongewoon strenge winters van de laatste jaren raakten veel nomaden hun bron van inkomsten kwijt. Hun hele veestapel kwam om door de ongekende kou. Daardoor is een sterke trek van het platteland naar de stad ontstaan. Het Mongoolse Rode Kruis identificeerde ongeveer
1200 mensen in de buurt van de stad Ulaan Baatar die geen bezittingen meer hebben en in tenten wonen. Deze mensen zijn vanuit het platteland naar de stad getrokken in de hoop een beter bestaan op te bouwen. Sanitaire voorzieningen en elektriciteit zijn nauwelijks aanwezig. Het Rode Kruis biedt hulp bij formaliteiten en de aanleg van watervoorzieningen.

Trainingen voor een legale status
In Mongolië is het aantal werklozen hoog en de hulp van de staat

Veel nomaden leven in tenten vlakbij de stad.

minimaal. Het aantal mensen dat in armoede leeft is erg groot. De nomaden die door de droogte in de zomers en de enorme sneeuwval in de winters (dzuds) tussen 1999 en 2002 naar de stad trokken hebben geen papieren en geen vergunningen. Zij vallen dus buiten de boot als het gaat om sociale voorzieningen, werk en scholing. Het Mongoolse Rode Kruis is daarom in samenwerking met het Nederlandse Rode Kruis gestart met het geven van trainingen in het invullen en aanvragen van alle papieren die nodig zijn om een legale status te verkrijgen. "Veel mensen zijn dolgelukkig wanneer ze een pasfoto van zichzelf mogen laten maken. Zo'n pasfoto kunnen ze zelf niet betalen maar is wel nodig voor een verblijfsdocument," legt Arie Schuurmans, vertegenwoordiger van het Nederlandse Rode Kruis uit.

Watervoorzieningen
Het Rode Kruis legt watervoorzieningen aan en verzorgt

Veel gezinnen wonen in een ger.

voorlichtingssessies over hygiëne. Dit is nodig, want de nomaden zijn gewend om te leven in een ger, een grote ronde tent met weinig voorzieningen. De medewerkers van het Rode Kruis leren hen hoe ze om moeten gaan met de sanitaire- en watervoorzieningen. Op deze manier kunnen deze nomaden een bestaan opbouwen en leren ze om te gaan met andere situaties dan ze gewend zijn.

Dit project loopt van 2004 tot en met 2007.