Aansprakelijkheidsverzekeraars willen dialoog met samenleving
Het is de hoogste tijd dat de samenleving zich realiseert dat wij niet
het nationaal betaalkantoor zijn voor slachtoffers. Dat zei Rob
Burgerhout, voorzitter van de afdelingscommissie Aansprakelijkheid van
het Verbond, onlangs op de jaarlijkse marktvergadering. We moeten de
samenleving ervan doordringen dat de dekking niet ongelimiteerd is.
Aansprakelijkheidsverzekeraars zijn van nature niet pessimistisch,
maar veel reden tot vrolijkheid hebben ze ook niet. De resultaten van
deze branche staan al jarenlang onder druk en ook 2004 is verre van
positief afgesloten. In de branche gaat jaarlijks een bedrag van
ongeveer één miljard euro aan premie om. Ook al lijkt het aantal
claims niet te stijgen, het gemiddelde bedrag dat verzekeraars per
claim uitkeren, is de laatste vier jaar wel verdubbeld.
Zwarte gaten
Bovendien reserveren verzekeraars flink. Dat heeft te maken met de
specifieke aard van het risico. Aansprakelijkheid als te verzekeren
risico kent een groot aantal zwarte gaten. Kijk je naar de
ontwikkelingen over de grenzen, dan kun je wel vermoeden welke gevaren
in die gaten schuilen, maar zeker weten, laat staan de omvang van het
risico berekenen, is onmogelijk. Burgerhout noemde een paar saillante
voorbeelden uit de VS en Engeland: ouders die de school aansprakelijk
stellen voor het laten zakken van hun kind, al op voorhand
uitzichtloze zaken die toch voor de rechter worden gebracht, zodat je
je als partij wel móet verdedigen, een vakantieganger die de
reisorganisatie aansprakelijk stelt voor het feit dat er een kokosnoot
uit de boom is gevallen, etc. Of nog maller: een postbode die na de
jaarwisseling een klant aansprakelijk stelt, die volgens hem te veel
brieven en kerstkaarten heeft verstuurd, waardoor hij last van zijn
knieën heeft gekregen.
Gelimiteerde dekking
In ons land is (nog) geen sprake van een claimcultuur zoals in de VS,
merkte Burgerhout op, maar we zijn wel gewaarschuwd. Oorspronkelijk is
de aansprakelijkheidsverzekering bedoeld als middel om het vermogen
van de verzekerde te beschermen, maar op dit moment wijst alles erop
dat de aansprakelijkheidsverzekering vooral wordt beschouwd als de
grote pot met geld waaruit slachtoffers een vergoeding voor leed en
schade kunnen krijgen. Daaraan is een grens, hield Burgerhout de
aanwezigen voor. Het is buitengewoon belangrijk dat we dat helder voor
het voetlicht brengen. Anders wordt het op zichzelf goed werkende
systeem de nek omgedraaid en zijn we nog verder van huis.
Verzekerd!, juni 2005
Verbond van Verzekeraars