Constructieve voorstellen van werkgevers wederom geblokkeerd door
bonden
Op 16 juni 2005 hebben werkgevers een uiterste poging gedaan om tot
een CAO-akkoord te komen voor het verzekeringsbedrijf. Eerder overleg
hierover is in december 2004 gestrand.
Werkgevers sluiten met hun voorstellen aan bij recent afgesloten CAOs
in Nederland en in de verzekeringsbranche. Werkgevers hebben een
realistisch pakket op tafel gelegd waarmee het onder meer mogelijk is
tijdig te voldoen aan nieuwe wetgeving op met name het gebied van
prepensioen en levensloop. Ook hebben werkgevers aangegeven het
spoedig totstandkomen van een nieuwe CAO van groot belang te vinden
voor de werknemers en verzekeringsmaatschappijen, nadat de bonden de
onderhandelingen gedurende een lange periode hebben stilgelegd.
Bonden houden onwrikbaar vast aan hun oorspronkelijke voorstellen die
een forse stijging van de toch al hoge pensioenlasten zouden
betekenen. Daarnaast houden de bonden vast aan onrealistisch hoge
looneisen. Bonden leggen daarmee een aanmerkelijk zwaarder pakket neer
dan bij de onlangs afgesloten CAO van Achmea.
In de Achmea-CAO, die door de werkgeversonderhandelaars van de CAO
voor het verzekeringsbedrijf thans als maatgevend wordt beschouwd, is
onder meer overeengekomen de prepensioenregeling af te schaffen, een
levensloopregeling te introduceren en medewerkers de gelegenheid te
geven te sparen voor vroegpensioen rond 63 jaar. Ook zijn afspraken
gemaakt over loondoorbetaling bij ziekte. In de loonparagraaf is door
Achmea en de betrokken bonden onlangs afgesproken dat de medewerkers
een eenmalige uitkering van 1% per 1 juni 2005 en 0,5% per 1 januari
2006 ontvangen naast een structurele verhoging van 1,25% per 1 juni
2005 waarmee partijen afspraken hebben gemaakt binnen de grenzen van
het Sociaal Akkoord.
In de onderhandelingen met de werkgeversdelegatie van de
verzekeringsbedrijfstak hebben de bonden op 16 juni echter een
aanzienlijk zwaarder pakket geëist. Bonden verlangen een uiterst
kostbare aanpassing van de huidige basispensioenregeling aan de nieuwe
wetgeving op het terrein van VUT, prepensioen en levensloop die op 1
januari 2006 ingaat, leidend tot een verdere stijging van de toch al
veel te hoge pensioenlasten. Daarnaast blijven de bonden ook nog eens
looneisen stellen die in het geheel niet passen binnen het Sociaal
Akkoord. In het Sociaal Akkoord werd overeengekomen een jaar de
nullijn aan te houden, gevolgd door een jaar met een uiterst
terughoudende loonontwikkeling. Bonden eisen nu bij een tweejarige CAO
(juni 2004 juni 2006) een structurele loonsverhoging van maar liefst
2% en een eenmalige uitkering van 2%.
Daarmee hebben de vakbonden inmiddels voor de derde keer het
perspectief op een nieuwe CAO laten vervagen. In 2004 legden zij eerst
de onderhandelingen lange tijd stil om hun protesten tegen het
regeringsbeleid kracht bij te zetten en wezen zij eind 2004 de
voorstellen van werkgevers voor een nieuwe CAO af op grond van de
loonparagraaf. Thans hebben de bonden zich voor de derde keer
onwrikbaar opgesteld en de uiterste poging van werkgevers om te komen
tot een nieuwe CAO laten stuklopen.
Het overleg heeft 45 minuten geduurd.
Werkgevers beraden zich nu op de ontstane situatie.
Den Haag, 17 juni 2005
Verbond van Verzekeraars