Lijst Pim Fortuyn
Nederland beter af zonder Europese Grondwet
01/06/2005 - Nu de kans groter wordt dat de Europese Grondwet zal
worden afgewezen door de burgers, begint men in politiek Den Haag
steeds zenuwachtiger te worden. Een keur aan Bobo's en BN'ers, tot en
met Hare Majesteit de Koningin toe, wordt ingehuurd om u te overtuigen
hoe fantastisch die Europese Grondwet is. Is er werkelijk geen
alternatief voor de Europese Grondwet, zoals premier Balkenende
onlangs suggereerde? Krijgt de voormalige premier van België Jean-Luc
Dehaene gelijk, die stelt: "Wanneer het antwoord 'Nee' is, dan zal er
waarschijnlijk opnieuw moeten worden gestemd, omdat het absoluut een
'Ja' moet worden"?
Voorstanders van de Europese Grondwet zijn van mening dat de Europese
Unie slagvaardiger en democratischer wordt wanneer u straks op 1 juni
'Ja' zegt.
Criminaliteit, terrorisme, asiel- en migratiebeleid, maar ook de
economische concurrentiepositie, het zijn allemaal zaken die vragen om
een sterke en daadkrachtige Unie. Op deze gebieden is intensieve
samenwerking inderdaad van groot belang. Maar hoe ziet die intensieve
samenwerking er volgens de Europese Grondwet uit? Die houdt in dat ons
land in ruim 50 gevallen zeker en in bijna 50 gevallen mogelijk zijn
vetorecht kwijtraakt. Op belangrijke terreinen is Nederland voortaan
overgeleverd aan de wil van de meerderheid van de Europese lidstaten.
Zelf kan Nederland weinig meer doen om arbeidsmigranten en economische
vluchtelingen tegen te houden. Als overal dezelfde toelatingseisen
gelden, gaan die echt niet naar Litouwen of Polen, maar naar de
verzorgingsstaat Nederland.
Het gebrek aan durf om pal te staan voor onze eigen belangen, heeft
ertoe geleid dat we met afstand de grootste nettobetaler drie miljard
euro - van de Europese Unie zijn geworden. En daaraan verandert
niets.
Het verlies van vetorechten gaat met name ten koste van de kleinere
landen. Dankzij hun vetorechten konden ze de Europese grootmachten tot
serieuze onderhandelingen dwingen. Nu al zie je dat de vijf grote
landen, verenigd in de G-5, regelmatig vooroverleg plegen om de koers
uit te stippelen. De overige landen hebben maar te volgen. Dat lijkt
allemaal erg slagvaardig. Wanneer landen en vooral burgers echter
steeds meer het idee krijgen dat Europa over hen heen walst, is het
waarschijnlijk snel gedaan met die slagvaardigheid. Dan is de kans
groot dat men zich gaan afkeren van Europa, en krijg je misschien wel
de Joegoslavische toestanden die minister Donner ten koste van alles
wil voorkomen.
Maar, zo betogen de voorstanders, tegenover dit verlies aan macht
staat wel dat Europa democratischer zal worden. Dat valt bar tegen.
Het Europees Parlement krijgt meer invloed, maar wat heb ik daar als
Nederlandse burger aan, wetende dat er slechts 25 Nederlandse
Europarlementariërs zijn op een totaal van bijna 750? Bovendien, de
kloof tussen Den Haag en de burger is al bijna niet te overbruggen,
laat staan die tussen Brussel en de burger.
Ook het gejuich over de nationale parlementen en die 1 miljoen burgers
die straks bezwaar kunnen aantekenen tegen bepaalde voorstellen is
gebakken lucht, omdat Brussel die bezwaren gewoon naast zich neer kan
leggen. Een bezwaarschrift is geen vetorecht.
Die zogenaamde voordelen van de Europese Grondwet zijn dus een
fopspeen. Dit is toch niet het Europa dat we willen? Een Europa waarin
Nederland degradeert tot een provincie?
De kracht van Europa is in het verleden juist geweest dat men stapje
voor stapje vooruitging. Totdat er met de millenniumgekte in 2000
kennelijk ook kortsluiting ontstond in Brussel. Tien nieuwe lidstaten
tegelijk laten toetreden, zomaar een dure euro invoeren en tientallen
vetorechten in een nieuwe grondwet afschaffen. Plus de symboliek van
een Europese president, vlag, volkslied (de Negende van Beethoven) en
nationale feestdag (op 9 mei). Maar volgens de Nederlandse regering is
angst voor een Europese superstaat ongegrond. De Duitse regering is
eerlijk en noemt de Europese Grondwet de 'Geboorteakte van de
Verenigde Staten van Europa'. De Spaanse regering zegt ronduit dat
deze grondwet een einde moet maken aan nationale politiek. We geven
met een pennenstreek weg waar de zestig jaar geleden vijf jaar voor
hebben gestreden: vrijheid en soevereiniteit.
Het lijkt mij, in het belang van Nederland en ook van de Europese Unie
zelf, verstandiger om deze sprong in het duister niet te wagen. De
grondwet moet van tafel en worden vervangen door een gewoon verdrag
dat verbetering van de samenwerking beoogt. Geen Europese president of
minister van Buitenlandse Zaken, wel behoud van vetorechten, behoud
van autonomie op terreinen als sociaal beleid, milieu, onderwijs en
vreemdelingenzaken. Het is te gek voor woorden dat Brussel zou kunnen
bepalen dat Nederland wegen of woonwijken mag aanleggen. Democratie
dreigt zo te veranderen in bureaucratie en juristerij.
Ongetwijfeld zijn er terreinen waarop andere Europese landen verder
willen gaan dan Nederland. Bied die landen dan de mogelijkheid
daartoe, zonder dat wij verplicht zijn om mee te doen. Dat gebeurt nu
ook al met Denemarken, dat niet meedoet met de euro en het asiel- en
migratiebeleid. Op die manier wordt het in Europa geen kwestie van
slikken of stikken, maar is er voor iedereen een plekje onder de zon.
Op 1 juni krijgt u, eindelijk, de kans uw stem te laten horen: Wordt
het een Verenigde Staten van Europa zoals de voorstanders willen, of
behoudt u liever het huidige Europa van verenigde (en soevereine)
staten? Aan u de keus, en zo hoort het ook.
Mat Herben
Lid Tweede Kamerfractie LPF
* Dit artikel is op 31 mei verschenen in de GPD-dagbladen.