Adviesraad voor het Wetenschaps- en Technologiebeleid (AWT)

kennisbeleid bij top ministeries vereist

30 mei 2005: Oog voor kennisbeleid bij top ministeries vereist

Beter beleid nodig voor het verwerven en benutten van kennis

Goed beleid is gebaseerd op betrouwbare feiten, gedegen analyses, aansprekende concepten en inzichten uit de praktijk. Een overheid die dit soort kennis niet goed inzet voor haar beleid, loopt het risico ineffectief en inefficiënt te opereren. Daarom is het nodig dat de overheid de verwerving en benutting van kennis goed organiseert. 'Cruciaal is dat de top van een ministerie oog en ambities heeft voor kennisbeleid'. Dit zegt Joop Sistermans, voorzitter van de Adviesraad voor het Wetenschaps- en Technologiebeleid (AWT).

De AWT constateert in zijn advies 'Kennis voor beleid - beleid voor kennis' dat momenteel maar enkele ministeries expliciet en uitgebreid werk maken van kennisbeleid. De AWT schat dat met beleidsonderzoek voor de rijksoverheid jaarlijks ongeveer 800 miljoen euro is gemoeid. Voor een goede omgang met deze beleidskennis bestaat niet één beste manier omdat de ministeries sterk van elkaar verschillen. Wel moeten alle ministeries systematischer te werk gaan en kunnen zij veel van elkaar leren.

Ambitie bij de top van de ministeries

Het is in de ogen van de AWT cruciaal dat de top van een ministerie aandacht heeft voor kennisbeleid en daarop ambities formuleert. Op alle niveaus zullen ministeries verbindingen met de kenniswereld moeten aangaan en onderhouden. Ook zou de overheid haar kennisagenda voor de lange termijn integraler en interactiever moeten opstellen.

Goed kennisbeleid voor beter beleid

Kennisbeleid moet waarborgen dat ministeries in hun beleidsontwikkeling:

* gebruik maken van uiteenlopende perspectieven uit onafhankelijke kennisbronnen en dus voldoende 'tegengeluiden' organiseren;
* zorgdragen voor een brede onderstroom van kennisontwikkeling, zodat de overheid ook in de toekomst voldoende nieuwe kennis kan aanboren;

* zich baseren op betrouwbare en gevalideerde kennis van bewezen kwaliteit en al het gebruikte onderzoek openbaar maken;
* op een transparante manier kennis gebruiken en daarover adequaat verantwoording afleggen, bijvoorbeeld door in beleidsnota's te vermelden op welk onderzoek zij zijn gebaseerd.

Paradoxen van vraagsturing

Hoe verder weg een onderzoeksinstituut van de overheid staat, hoe meer eigen expertise een departement moet hebben om dat onderzoek aan te sturen. Deze kosten van uitbesteding worden nogal eens onderschat. Bij vraagsturing van de overheid is het verder belangrijk om kennisleveranciers voldoende strategische ruimte te geven voor eigen kennisontwikkeling. Anders komen de breedheid en de kwaliteit van de kennisontwikkeling op den duur onder druk te staan.