TU Delft > Nieuws & agenda > Agenda > Akoestiek

Technische Universiteit Delft

Akoestiek
26 april 2005 door M&C

Promotie van dhr. G.E. Chao: "Dispersive surface acoustic waves in poroelastic media"

10 mei 2005 | 15:30:00
plaats: Aula TU Delft

hr. G.E. Chao | licenciado en ciencias fisicas U. Buenos Aires Argentinië
promotoren | Prof.dr.ir. J.T. Fokkema (fac CiTG) en Prof.dr.ir. M.E.H. van Dongen (TU Eindhoven)
toeg.prom. | Dr.ir. D.M.J. Smeulders (UHD-fac CiTG)


Dispersive surface acoustic waves in poroelastic media

In dit proefschrift wordt verslag gelegd van een theoretisch en experimenteel onderzoek naar de dispersieve eigenschappen van akoestische oppervlaktegolven in poro-elastische materialen. Een numerieke studie is uitgevoerd naar de invloed van de verzadigingsgraad van de poriën op de oppervlaktegolven voor rechte en cilindervormige oppervlakken. De theoretische formulering is hierbij gebaseerd op het tweefase model van Biot, dat de frequentieafhankelijke wrijvingsaspecten tussen vloeistof en korrels in rekening brengt. Door een schok opgewekte golven zijn gebruikt om bij waterverzadigde poreuze materialen de theoretische bevindingen experimenteel te onderbouwen. In een breed frequentiespectrum (100 Hz - 200 kHz) zijn de eigenschappen van de pseudo-Stoneleygolf in een boorgat in een poreus gesteente bestudeerd met behulp van verplaatsingspotentialen. De invloed van de permeabiliteit op de fasesnelheid, demping, radiale verplaatsing en poriedruk is onderzocht, en de bijdrage van de verschillende volumegolven aan de gemiddelde radiale verplaatsing is in het frequentiedomein geanalyseerd. De numerieke resultaten tonen aan dat de permeabiliteitsafhankelijkheid bij lage frequenties wordt veroorzaakt door de langzame volumegolf van Biot, doordat deze een relatief grote bijdrage heeft in de verplaatsingen en drukken veroorzaakt door de pseudo-Stoneleygolf. Een vergelijking tussen experimentele waarden en numerieke berekeningen toont aan dat de oscillerende vloeistofstroming aan het boorgatoppervlak het belangrijkste verliesmechanisme voor de pseudo-Stoneleygolf vertegenwoordigt, en dat dit goed wordt beschreven door de theorie van Biot bij frequenties lager dan 40 kHz. Bij hogere frequenties is er sprake van systematische onderschattingen door de numerieke voorspellingen, wat veroorzaakt wordt door verliesmechanismen die in het model van Biot veronachtzaamd worden.

Voor verder lezen:


* Nonlinear waves, solitons, and chaos by Eryk Infeld and George Rowlands, 2000

* Scattering of electromagnetic waves: theories and applications by Leung Tsang, Jin Au Kong and Kung-Hau Ding, 2000

* Surface acoustic waves in inhomogeneous media by S.V. Biryukov, 1995