Groen!
PERSCONFERENTIE |
Brussel, 9 mei 2005
Bart Staes, Europarlementslid Groen!
Eloi Glorieux, Vlaams volksvertegenwoordiger Groen!
Persdienst Groen!
Ron Hermans - woordvoerder
Sergeant De Bruynestraat 78-82 | 1070 Anderlecht |
tel 02 219 19 19 | fax 02 223 10 90 | gsm 0473 90 30 66
e-mail pers@groen.be | persteksten http://www.groen.be/pers/
Geldtransfers naar de nucleaire sector in België. Wat betalen
Belgische overheid en consument voor kernenergie?
Voor vragen en verduidelijkingen:
Eloi Glorieux
Vlaams Volksvertegenwoordiger
Huis van de Vlaamse Volksvertegenwoordigers
Leuvenseweg 86
1000 Brussel
tel. 02 552 42 13
mail: eloi.glorieux@groen.be
Bart Staes
Europees Parlementslid
Kantoor ASP 8H156
Wiertzstraat 60
1047 Brussel
tel. 02 284 56 42
mail: bart.staes@groen.be
Samenvatting
Jaarlijks vloeit er minstens 463,7 miljoen euro steun naar de
nucleaire sector. Dat blijkt uit dit rapport dat Groen! heeft
samengesteld op basis van de begrotingscijfers van de Belgische staat,
de Europese Unie en verschillende nucleaire bedrijven. Het bedrag
wordt bijeengebracht via belastinggeld, heffingen op het transport van
energie en de hoge elektriciteitsfactuur voor de consument.
Daarbovenop komt de vrijstelling van aansprakelijkheid die de
nucleaire sector geniet. Omdat de verzekering bij ongeval voor
kerncentrales geplafonneerd is, ontlopen de centrales tot zo'n 2,25
miljard euro per jaar. Die vrijstelling moet worden geschrapt, zegt
Groen!.
Groen! knoopt aan het rapport de vraag dat het Rekenhof een
diepgravende studie zou maken over welke bedragen de nucleaire sector
in het verleden ontvangen heeft, en welke openstaande facturen nog
moeten betaald worden. Die studie moet de leidraad vormen voor een
groot maatschappelijk debat over wie die facturen zal betalen. Het
principe 'de vervuiler betaalt' moet volledig consequent uitgevoerd
worden, vraagt Groen!. Nu draaien staat en consument op voor de
nucleaire erfenis.
Dit rapport toont aan dat de nucleaire sector niet zonder verdoken
subsidies kan overleven. De hele maatschappij moet opdraaien voor de
enorme kosten van kernenergie -- controles, stockage en verwerking van
afval, de ontmanteling van kerninstallaties.
Bovendien bevat die 463,7 miljoen niet eens alle kosten van
kernenergie. Een aantal elementen is eruit gelaten, wegens te weinig
cijfermateriaal. Belangrijkste daarvan is de korting die de nucleaire
sector krijgt onder vorm van een verlaagde verzekeringspremie.
Die gebrekkige aansprakelijkheid werd vastgelegd in de internationale
Conventies van Parijs en Wenen. De exploitant van een nucleaire site
hoeft zich niet te verzekeren tegen de volledige schade aan derden bij
een ongeluk, maar hoeft zich slechts te verzekeren voor een
geplafonneerd bedrag. De rest is voor rekening van de overheid.
Wanneer er een ongeluk is, zal de Belgische Staat opdraaien voor de
kosten..
Uit het Groen!-rapport blijkt dat zonder die onterechte korting de
kostprijs van kernenergie tot 300% zou stijgen. Die berekening is
gebaseerd op een studie in opdracht van de Europese Commissie,
uitgevoerd door het Nederlandse bureau CE. Per jaar ontduikt de
nucleaire sector dankzij deze onterechte korting een bedrag van 0,99
tot 2,25 miljard euro.
Zonder verzekeringsplafond kan de productie van elektriciteit uit
kernenergie niet concurreren met andere elektriciteitsbronnen. Het
wordt tijd dat de nucleaire sector op gelijke voet wordt geplaatst met
de rest van de samenleving.
Ook de kostprijs voor de verwerking van nucleair afval is
duizelingwekkend hoog. In totaal gaat de ontmanteling van de
kerncentrales en de verwerking van het nucleair afval minstens 9,75
miljard euro kosten. Daarvan zal de Belgische elektriciteitsconsument
het grootste deel ophoesten.
Inleiding
Vijftig jaar geleden verklaarde Lewis Lichtenstein Strauss, voorzitter
van de 'US Atomic Energy Commission' dat kernenergie 'too cheap to
meter' zou worden. De prijs van elektriciteit zou zo fel dalen dat het
niet langer de moeite zou zijn om elektriciteitsmeters te installeren.
Ondertussen is gebleken dat Lichtenstein Strauss zich schromelijk
heeft vergist. Kernenergie blijkt een dure en oneconomische vorm van
elektriciteitsvoorziening te zijn. Zelfs na vijftig jaar blijft de
nucleaire sector jaarlijks enorme geldstromen ontvangen. Dat gaat van
geld voor de aanleg van provisies voor de ontmanteling van de
kerncentrales tot fondsen voor de behandeling en de opslag van
kernafval.
Dit dossier geeft een overzicht van de jaarlijkse geldtransfers van de
overheid en de burgers naar de nucleaire sector. Voor de eerste keer
worden de verschillende geldstromen in kaart gebracht. Het gaat om
financiële transfers langs verschillende wegen: begrotingsenveloppes,
heffingen tot bijdragen aan het EU-budget voor Euratom.
Bovendien worden voor enkele grote dossiers ook ramingen gegeven over
door de overheid of de consument nog te betalen facturen. Het beheer
van kernafval en de ontmanteling van afgeschreven kerncentrales zal in
de toekomst nog veel geld kosten.
Een overzicht van de in het verleden betaalde sommen valt buiten
reikwijdte van dit dossier. Echter, om de volledige steun die de
nucleaire sector in zijn 50-jarige bestaan heeft ontvangen in kaart te
brengen, is het meer dan aangeraden zulk onderzoek uit te voeren.
Tot slot wordt er dieper ingegaan op de gebrekkige regeling van de
verzekering van nucleaire sites. De nucleaire sector wentelt een groot
deel van de verzekeringskost rechtstreeks af op de overheid - een
voordeel waar geen enkele andere vorm van elektriciteitsopwekking kan
van genieten.
Deel A: Hoe groot zijn de jaarlijkse geldtransfers naar de nucleaire
sector?
Dit jaar zal de Belgische samenleving om en bij de 463,7 miljoen euro
expliciete of verdoken steun betalen aan de nucleaire sector. Dit is
een minimumbedrag, gebaseerd op cijfers verzameld uit de publiek
toegankelijke federale en de Europese begrotingen en uit de
jaarcijfers van de betrokken bedrijven. In werkelijkheid zal de totale
factuur nog hoger zijn, want van sommige kosten werden geen of geen
betrouwbare cijfers gevonden, bijvoorbeeld de kosten voor de
beveiliging van de nucleaire sites en nucleaire transporten door de
politiediensten en staatsveiligheid.
De begroting van de federale overheid en de financiering van de
nucleaire sector in eigen land
Op de begroting van de Federale Overheidsdienst Economie, KMO,
Middenstand en Energie zijn verschillende uitgaven in de nucleaire
sector voorzien . Het geld gaat zowel naar veiligheid, beheer van
radioactief afval als naar nieuw onderzoek binnen de nucleaire sector.
Belangrijkste ontvangers zijn NIRAS en het SCK. NIRAS is de Nationale
Instelling voor Radioactief Afval en verrijkte Splijtstoffen en is de
instelling die zich bezighoudt met stralingsbescherming en het beheer
van nucleair afval. Het SCK is een onderzoeksinstelling die
activiteiten heeft binnen nucleaire veiligheid en
stralingsbescherming, medische en industriële toepassingen van
straling en het einde van de splijtstofcyclus.
1.1 Dotatie aan NIRAS voor het technisch passief van het SCK te
Mol-Dessel
11.263.000 euro
1.2 Werkingssubsidie aan het SCK te Mol-Dessel
34.726.000 euro
1.3 Subsidie voor investeringen te verrichten door het SCK
3.699.000 euro
SUBTOTAAL
49,688 miljoen euro
De begroting van de federale overheid en de financiering van Euratom
De financiering van de Europese Unie door de lidstaten is behoorlijk
complex. Er zijn netto-ontvangers, en netto-betalers -- sommige landen
investeren meer in de EU dan ze ervan terugkrijgen, terwijl andere
meer geld van de EU binnenhalen dan ze ertoe bijdragen. Na aftrek van
de bedragen voor de vergoedingen voor de Europese toppen en de
vestigingen van de EU-instellingen in België, blijkt ons land tot de
groep van de netto-betalers te behoren. Aangezien het Euratom-budget
wordt verdeeld vanuit de algemene EU-begroting, kan de bijdrage van
ons land aan Euratom berekend worden op basis van de bijdrage aan het
EU-budget .
Euratombudget 2004
313,371 miljoen euro
Ons land financiert daar 2,1459% van, of
6,725 miljoen euro
SUBTOTAAL
6,725 miljoen euro
De begroting van het Federaal Agentschap voor nucleaire controle
(FANC)
De werking en de beveiliging van de nucleaire sector vereisen strenge
controles. In ons land staat het Federaal Agentschap voor nucleaire
controle (FANC) in voor de bescherming van de bevolking tegen
straling. Zonder kerncentrales en bedrijven voor de productie van
kernbrandstof zoals Belgonucleaire en FBFC zou er in ons land
uiteraard geen nood zijn aan een uitgebreid en duur agentschap als het
FANC.
In de begroting 2003 van het FANC waren er voor 15,2 miljoen euro
ontvangsten voorzien afkomstig van retributies van de sector. Daarvan
was 12,3 miljoen euro afkomstig van Electrabel. De rest van de
retributies zijn afkomstig van enerzijds bedrijven uit de nucleaire
sector zoals Belgonucleaire en FBFC, en anderzijds ook universiteiten.
In de berekening van de kosten voor de samenleving van de werking van
het FANC worden enkel de betalingen van Electrabel in rekening
gebracht. Electrabel verhaalt deze kosten immers rechtstreeks op de
klanten.
Totaal begroting FANC
15,2 miljoen
Bijdrage Electrabel
12,3 miljoen euro
SUBTOTAAL
12,3 miljoen euro
De 'federale bijdrage' op het transport van elektriciteit, ondermeer
gebruikt voor de sanering van de nucleaire passiva BP1 et BP2
In de jaren zestig richtte een internationaal consortium van dertien
OESO-landen in partnerschap met de privé-sector in Dessel 'EUROCHEMIC'
op. Het moest een opwerkingsfabriek worden, een fabriek om gebruikte
kernbrandstof te behandelen om er nieuwe kernbrandstof van te maken.
Zo zou de kernsector ten eeuwigen dage van brandstof voorzien kunnen
worden.
EUROCHEMIC kon de verwachtingen echter niet inlossen. Het bedrijf
sloot na acht jaar, in 1974, al de deuren. De site draagt nu de naam
BP1. BP1 is een nucleair kerkhof in Dessel -- het gevolg van verkeerde
keuzes van de nucleaire sector.
De gebouwen en terreinen zaten boordevol radioactiviteit, onder meer
plutonium. Dat is een langlevend en hoogradioactief element. De
inademing van enkele miljoensten plutonium gram leidt tot longkanker.
De landen betrokken bij het project schoven de zwarte piet door naar
de Belgische regering. Die sloot een akkoord met de Belgische
elektriciteitssector om de fabriek eventueel terug op te starten, maar
de privé-sector trok zich uiteindelijk terug. De Belgische Staat bleef
volledig alleen achter met de erfenis. Ze kreeg van het internationaal
consortium wel nog 650 miljoen oude Belgische franken voor de
sanering, maar die gaat veel meer kosten (zie Deel B).
Dossier BP2 heette officieel de "ex-Waste-installaties" van het
Studiecentrum voor
Kernenergie (SCK). Het SCK heeft zelf gedurende vele jaren nucleair
afval zowel van eigen
productie als van derden opgeslagen en behandeld. Dit is op een zeer
slordige manier gebeurd, met zware nucleaire vervuiling tot gevolg.
Grote hoeveelheden hoogradioactief afval waren zeer onzorgvuldig
opgeslagen. Provisies om de kosten van de sanering te betalen waren er
nauwelijks.
Op het einde van het jaar 2000 was al ongeveer 260 miljoen euro
uitgegeven aan de sanering
van BP1 en BP2. De sanering van BP1 zou tegen 2007 rond zijn, die van
BP2 tegen 2020. In Deel B wordt verder ingegaan op de toekomstige
kosten van de nucleaire passiva.
De financiering van de sanering wordt doorgerekend aan de
electriciteitsconsument: een deel van de ontvangsten van de 'federale
bijdrage' op het transport van elektriciteit dient voor de sanering.
Voor 2005 gaat het om een bedrag van 55 miljoen euro .
SUBTOTAAL
55 miljoen euro
Kost van het aanleggen van provisies voor de ontmanteling van
kerncentrales en het beheer van bestraalde splijtstof
Voor deze gegevens werd gekeken naar de balans- en
resultatenrekeningen van Electrabel en de dochteronderneming
SYNATOM.
Electrabel voorziet jaarlijks een bedrag voor de ontmanteling van
kerncentrales en voor het beheer van bestraalde splijtstof. Dat bedrag
wordt doorgerekend aan de elektriciteitsconsumenten. De twee bedragen
schommelen van jaar tot jaar. Voor dit rapport werd een gemiddelde
genomen van de laatste jaren (waarbij geen rekening gehouden werd met
de extra aanleg van fondsen in 2003 en 2004 ten gevolge van de nieuwe
wetgeving inzake de nucleaire provisies).
Gemiddelde jaarlijkse kost voor de aanleg van provisies voor de
ontmanteling van de kerncentrales voor de jaren 2001, 2002 en 2003
90 miljoen euro
Gemiddelde jaarlijkse kost voor de aanleg van provisies voor het
beheer van de bestraalde splijtstof voor de jaren 2001, 2002 en 2003
250 miljoen euro
SUBTOTAAL
340 miljoen euro
TOTAAL (in miljoen euro):
Federale Begroting: 49,688
Euratom: 6,725
FANC: 12.3
Passiva: 55
Provisies: 340
TOTAAL: 463,7 miljoen euro
Verborgen kost van ontdoken verzekeringspremie
De 463,7 miljoen euro per jaar steun aan de nucleaire sector is --
zoals reeds vermeld -- een onderschatting van het reële bedrag. Een
belangrijke kost van de nucleaire sector is niet in de berekeningen
gestopt, wegens gebrek aan voldoende cijfers voor ons land: de kost
van de verzekering van nucleaire sites wordt voor een groot deel
afgewenteld op de overheid.
Al verschillende decennia kan de kernsector genieten van een
bijzondere regeling inzake nucleaire aansprakelijkheid. Dat werd
vastgelegd in de internationale Conventies van Parijs en Wenen. De
exploitant van een nucleaire site hoeft zich niet te verzekeren tegen
de volledige schade aan derden bij een ongeluk, maar hoeft zich
slechts te verzekeren voor een geplafonneerd bedrag. Bij schade of een
ongeval is de rest voor rekening van de overheid.
Het is niet evident te berekenen welk bedrag op die manier jaarlijks
wordt afgewenteld op de belastingbetaler. De Belgische Staat neemt
immers geen verzekering voor de bedragen waarvoor zij verantwoordelijk
is. Wanneer er een ongeluk is, zal de Belgische Staat de kosten
daarvoor gewoonweg betalen.
In de studie 'Environementally harmful support measures in EU Member
States' in opdracht van de Europese Commissie worden ramingen voor
de elektriciteitsprijs zonder plafonnering van de aansprakelijkheid:
- Frankrijk
huidige situatie: geplafonneerde verzekeringspremie 0,0017 c/kWh
verzekeringspremie zonder aansprakelijkheidsplafond: 5 c/kWh
De auteurs van het rapport berekenen dat mits een volledige
verzekering van de nucleaire centrales de productieprijs zou oplopen
tot 7,5 c/kWh -- zo'n drie maal meer dan de huidige prijs. Ook voor
Duitsland werd een soortgelijke berekening gemaakt. Daar bedraagt de
elektriciteitsprijs zonder aansprakelijkheidsplafond 2,2c/kWh.
Wat geeft dit voor ons land?
Een kost van 2,2 c/kWh (gebruik makende van het goedkopere tarief voor
de Duitse markt) geeft voor de Belgische productie van 45.000 GWh (45
miljard kWh) een bedrag van 0,99 miljard euro. Als we 5 c/kWh nemen
(ofwel de kost voor ongeplafonneerde productie in de Franse markt),
komen we zelfs aan 2,25 miljard euro.
Dat zijn uiteraard gigantische bedragen. Als er dus geen plafond meer
zou zijn voor de verzekering van nucleaire installaties, verliest
elektriciteit uit nucleaire bronnen de concurrentie met de andere
bronnen van elektriciteit.
Deel B: De kostprijs van de nucleaire erfenis in België
Huidige passiva
De werking van kerncentrales, opwerkingsfabrieken en
onderzoeksinstellingen heeft voor een grote hoeveelheid nucleair afval
gezorgd. Dat gaat van gebruikte splijtstoffen tot gecontamineerde
gebouwen, installaties en instrumenten. Vaak is er onvoldoende geld
opzij gezet om de sites te saneren: er wordt dan gesproken van
nucleaire passiva. De term nucleair passief slaat op het verschil
tussen het reële bedrag van de nucleaire kosten op het ogenblik -- het
ogenblik waarop ze zich voordoen -- en de financiële middelen die
beschikbaar zullen zijn om deze kosten te dekken.
De bedragen hieronder slaan op de periode na 1 januari 2005. Het gaat
om afgeronde bedragen. Er kan een lichte variatie zitten op de
bedragen omdat er in sommige nota's en documenten met
niet-geïndexeerde bedragen gewerkt wordt en in andere nota's dan weer
wel met geïndexeerde bedragen. Het gaat hier trouwens per definitie om
schattingen: wat zal nu precies de kost zijn van de ontmanteling van
de nucleaire site in Mol-Dessel? Aangezien er nog maar zeer weinig
ervaring is met het ontmantelen van volledige nucleaire sites, blijft
de bepaling van de totale kostprijs moeilijk.
De kosten van de sanering van deze sites vallen, ten gevolge van
verschillende beslissingen in het verleden, op de Belgische Staat:
- de Staat rekent de kosten van de sanering van de passiva BP1 en BP2
via een heffing door aan de elektriciteitsconsument;
- de Staat betaalt de sanering van het 'technisch passief' van het SCK
via de begroting (dus vanuit de belastinginkomsten).
1. De sanering van de nucleaire passiva BP1 en BP2 te Mol / Dessel
Nog te betalen: 825 miljoen euro
2. De sanering van het 'technisch passief' van het SCK
Nog te betalen: 344 miljoen euro
TOTAAL: 1,169 miljard euro.
Zijn we zeker dat er volgende jaren geen nieuwe nucleaire passiva op
de Belgische Staat worden afgewenteld?
Het antwoord is neen. Echter, de regering beschikt over een zeer
krachtig instrument om dat te voorkomen. De programmawet van 12
december 1997 houdende diverse bepalingen (artikel 9) heeft aan NIRAS
de opdracht gegeven om een nucleaire inventaris op te stellen, een
"repertorium van de lokalisatie en de staat van alle nucleaire
installaties en alle plaatsen die radioactieve stoffen bevatten, de
raming van de kost van hun ontmanteling en sanering, de evaluatie van
het bestaan en de toereikendheid van de provisies voor de financiering
van deze operaties, toekomstig of lopend, en de vijfjaarlijkse
bijwerking van de inventaris." De wet geeft de mogelijkheid aan de
bevoegde minister om "elke uitbater van nucleaire installaties of
houder van radioactieve stoffen, of bij onstentenis, hun eigenaars,
verplicht corrigerende maatregelen te nemen. Zij die zich niet
schikken naar de uitdrukkelijke bevelen van de minister worden
bestraft met een geldboete van 25 tot 25 000 euro". Die laatste
bepaling laat dus toe aan de overheid om een bedrijf dat bijvoorbeeld
onvoldoende provisies voor de ontmanteling van zijn installaties heeft
aangelegd, te verplichten extra provisies aan te leggen. Zo kan dus
voorkomen worden dat bijvoorbeeld bij faillissement de gemeenschap
overblijft met een nieuw nucleair passief waarbij de belastingbetaler
opdraait voor de saneringskosten.
NIRAS overhandigde de eerste inventaris begin 2003 aan toenmalig
staatssecretaris voor energie Olivier Deleuze. Die vroeg formeel aan
twee nucleaire bedrijven om corrigerende maatregelen te nemen,
Belgonucleaire (producent van MOX-kernbrandstof) en FBFC (producent
van kernbrandstof). Het eerste bedrijf stelde zich, weliswaar met veel
vertraging, in orde. Het dossier FBFC is echter meer dan 2 jaar later
nog steeds niet geregeld. Minister Verwilghen antwoordde recent op een
parlementaire vraag van Ecolokamerlid Muriel Gerkens: "De maatschappij
FBFC, vennootschap onder firma naar Frans recht en aandeelhouder van
FBFC international te Dessel, heeft aan NIRAS haar bedoeling bevestigd
de ontmantelingskosten te dekken van de fabriek van FBFC I te Dessel.
Deze verbintenis moet nog op een juridisch bindende manier
geformaliseerd worden."
Het is heel verontrustend dat de huidige regering het dossier FBFC nog
niet heeft afgerond. Anders gezegd: bij faillissement van het bedrijf
kan de sanering van de site op de gemeenschap worden afgewenteld.
Geschat wordt dat die kosten meer dan 20 miljoen euro bedragen.
Deel C: Kost van de ontmanteling van de kerncentrales en het beheer
van de bestraalde splijtstof
De kosten van de ontmanteling en van de kosten van het beheer van de
bestraalde splijtstof van de kerncentrales van Electrabel worden
uiteraard doorgerekend aan de consumenten. Electrabel legt jaarlijks
provisies aan voor deze toekomstige kosten. Sinds kort zijn alle
ontmantelingsprovisies ondergebracht bij een dochter van Electrabel,
Synatom. De toekomstige fondsen voor de aanleg van de provisie zullen
enerzijds door de elektriciteitsconsument betaald worden, anderzijds
zullen ze gefinancierd worden via de intresten op bestaande en
toekomstige provisies.
De ontmanteling van de kerncentrales van Electrabel
Op het einde van de levensduur van de kerncentrales moeten ze op
veilige manier ontmanteld worden. De totale kost van de ontmanteling
van de 7 kerncentrales wordt geraamd op 2,3 miljard euro. Eind 2004
had Electrabel voor een bedrag van 1,376 miljard euro provisies
aangelegd. Het verschil tussen die twee bedragen bedraagt 924 miljoen
euro.
Men kan wel niet stellen dat dit laatste bedrag nog volledig moet
aangelegd worden in de vorm van provisies. De bestaande provisies
zullen de volgende jaren intresten opbrengen en de bedragen zelf zijn
maar nodig na 2015. Anders gezegd: de provisies voor ontmanteling
zullen in de loop van volgende jaren verder verhoogd worden, deels
door intresten op de bestaande provisies, deels door de extra aanleg
van provisies. Dat laatste zal uiteraard doorgerekend worden aan de
consument. Het is echter onmogelijk hier een precies bedrag op te
plakken, gezien het hier om ramingen gaat over grote saneringswerken.
Het beheer van de bestraalde splijtstof van de kerncentrales van
Electrabel
Ons land had in 2003 in totaal 2400 ton uranium en plutonium liggen,
volgens het inventarisrapport van NIRAS. Het hoogradioactief afval
wordt al jaren 'tijdelijk' opgeslagen in Doel, Tihange en Dessel. Het
wordt ook voor verwerking naar La Hague gestuurd, en komt dan terug
als splijtstof of als verglaasd afval.
De totale kost van de bestraalde splijtstof wordt geschat op 7,45
miljard euro.
Eind 2004 waren er voor een bedrag van 2.54 miljard euro provisies
aangelegd. Het verschil tussen die twee bedragen bedraagt 4,91 miljard
euro. Men kan wel niet stellen dat dit bedrag nog volledig moet
aangelegd worden in de vorm van provisies. De bestaande provisies
zullen de volgende jaren intresten opbrengen en de bedragen zelf zijn
maar nodig binnen 50 à 80 jaar (de bestraalde splijtstof moet
ondertussen afkoelen). Anders gezegd: de provisies voor ontmanteling
zullen in de loop van volgende jaren verder verhoogd worden, deels
door intresten op de bestaande provisies, deels door de extra aanleg
van provisies. Dat laatste zal uiteraard doorgerekend worden aan de
consument. Het is echter onmogelijk hier een precies bedrag op te
plakken.
TOTAAL
Het komt er dus op neer dat de afbraak van de kerncentrales en het
beheer van de bestraalde splijtstof 9,750 miljard euro zal kosten. De
Belgische elektriciteitsconsumenten hebben via de elektriciteitsprijs
al voor 3,916 miljard euro provisies opgebouwd. Er moet nog voor een
bedrag van 5,834 miljard euro provisies worden aangelegd. Dat zal
deels gebeuren via de elektriciteitsfactuur, deels via intresten op de
bestaande provisies.
Reeds voorzien bedrag: 3,916 miljard euro
Nog te voorzien bedrag; 5,834 miljard euro
Totaal (via elektriciteitsconsument en interesten): 9,750 miljard euro
Referenties:
_______________________
Voor het jaar 2005: zie stuk 1371/9 van de Kamer der
Volksvertegenwoordigers
http://www.europa.eu.int/comm/budget/furtherinfo/index_en.htm#budget
Koninklijk Besluit van 19 december 2003
http://www.electrabel.com/finance/annual_report/latestreports_nl.asp
CE, Solutions for Environnement, Economy and Technology, Report
for DG Environnement January 2003, Environementally harmful support
measures in EU Member States; http://www.ce.nl/
Waarbij er nog een discussie zal zijn of de kosten voor de
definitieve berging van het afval ook op de Staat vallen, maar dat
laten we hier terzijde.
Cijfers op basis van een antwoord van minister Verwilghen op 27
april op een parlementaire vraag van Ecolokamerlid Muriel Gerkens.
Cijfers op basis van een antwoord van minister Verwilghen op 27
april op een parlementaire vraag van Ecolokamerlid Muriel Gerkens.