Gemeente Hengelo
Plantsoen naar ir. Frits Loep vernoemd
Symbolische laatste rustplaats geëxecuteerde Hengeloër
Het toekomstig aan te leggen plantsoen nabij de Willemsstraat,
Helmersstraat en Marskant wordt vernoemd naar de op 4 mei 1943
geëxecuteerde Hengeloër ir. Frederik Martinus Loep.
Frits Loep is in deze omgeving, vlakbij het voormalige politiebureau,
waar destijds het vonnis werd uitgesproken, voor het laatst levend
gesignaleerd. Het college wil op deze manier ir. Frits Loep, die na
zijn arrestatie van de aardbodem is verdwenen, een symbolisch laatste
rustplaats geven. De heer Loep was destijds als leidinggevend
bedrijfsingenieur werkzaam bij Stork.
Ondanks veel inspanning is het mevrouw Astrid Röhl - Loep, de dochter
van de heer Loep, tot op heden niet gelukt om het graf van haar vader
te vinden. Om toch een symbolische gedenkplaats te creëren, heeft zij
de gemeente Hengelo benaderd met het verzoek een plein of straat naar
haar vader te vernoemen. In overleg met de gemeente Hengelo is
uiteindelijk gekozen voor een plantsoen in de buurt van het voormalige
politiebureau (nabij de Marskant). De plannen voor het nieuwe
plantsoen zijn nog in voorbereiding. Op dit moment is nog niet bekend
hoe het er uit zal komen te zien en wanneer het aangelegd gaat worden.
April/meistaking
Op 29 april 1943 wordt aangekondigd dat 300.000 Nederlandse militairen
opnieuw krijgsgevangen worden. In Twente en elders in het land breken
naar aanleiding van deze aankondiging spontaan stakingen uit, de
arbeiders verlaten de fabrieken en verspreiden zich razendsnel uit
over het land. De Duitse bezetter grijpt hard in, om te voorkomen dat
de staking overslaat naar België en Frankrijk.
Op 30 april 1943, de tweede dag van de april/meistakingen, houden de
Duitsers appèl op het terrein van de machinefabriek Stork. Daar blijkt
dat bedrijfsingenieur Loep ontbreekt. Als hij op 4 mei s ochtends in
de fabriek wordt gearresteerd, verklaart de heer Loep naar waarheid
dat hij die dag een vrije dag had. Hij was in Amsterdam om zijn toen
11 jarige dochter op te halen, die uit logeren was bij een tante.
Ondanks deze verklaring is de heer Loep toch gearresteerd. Het
politiestandgerecht Overijssel heeft de heer Loep op 30 april 1943 ter
dood veroordeeld, omdat hij door "passief gedrag de staking bewust en
gewild gesteund heeft". Waar hij precies is doodgeschoten en is
begraven is nooit bekend geworden. Zijn familie heeft destijds alleen
een enveloppe ontvangen met de inhoud van zijn zakken.