Raad voor de Volksgezondheid & Zorg


Houdbare solidariteit in de gezondheidszorg

---

Druk op solidariteit in de gezondheidszorg

Raad spoort aan voorwaarden te verbinden aan solidariteit

Zoetermeer, 28 april 2005

Als we de solidariteit in onze gezondheidszorg - tussen jong en oud, tussen gezond en ziek - willen behouden, dan moeten we daar stevige voorwaarden aan gaan verbinden. In een signalement getiteld `Houdbare solidariteit in de gezondheidszorg' dat de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) op 28 april jl. aan de minister van VWS heeft aangeboden, worden daarvoor tal van mogelijkheden aangereikt.

Nederlanders hechten veel waarde aan solidariteit. Die komt echter onder druk te staan. De technologische ontwikkeling maakt dat er meer en meer kan, maar ook dat we een steeds groter deel van ons inkomen aan zorg besteden. Tussen 1953 en 2003 stegen de kosten van 3,3% naar 12,6% van het bruto nationaal product. Iedereen is dus in de loop der jaren aanmerkelijk hogere premies gaan betalen, maar jongere en gezondere mensen gingen relatief gezien steeds minder zorg gebruiken. De kosten zitten voor een steeds groter deel bij een kleine groep, die is aangewezen op intensieve gezondheidszorg. Alleen al in de curatieve zorg kost de duurste 10% van de verzekerden 70% van het budget, terwijl dat in 1953 nog maar 43% was. De kostenstijging schept nog een probleem. Wij kunnen de extra verdiende euro die we uitgeven aan zorg, niet meer uitgeven aan koopkrachtverbetering, onderwijs of aan harde infrastructuur. Als de welvaart, zoals wordt verwacht, minder stijgt dan in het verleden, wordt dat pijnlijk duidelijk. In 2003 ging in ons land bijna de helft van elke extra verdiende euro naar de gezondheidszorg. Een situatie die bij ongewijzigd beleid vaker zal voorkomen. Er is dus een structureel betaalbaarheidsprobleem.

De solidariteit tussen generaties en tussen hoge en lage gezondheidsrisico's staat daardoor onder druk. Om de solidariteit te behouden, moet die aan voorwaarden worden verbonden, worden `geclausuleerd'. De Raad voor de Volksgezondheid en Zorg doet daarvoor een reeks van suggesties.

De eerste is dat het verzekerde pakket alleen nog die zorg moet gaan bevatten die bewezen heeft werkzaam te zijn.
Een aantal voorwaarden of clausules heeft betrekking op leefstijl en het voorkómen van ziekten. Gezond gedrag en verstandig handelen als patiënt - therapietrouw en gepast gebruik van de zorg - moeten worden beloond, vindt de Raad. Premiedifferentiatie en eigen betalingen bieden daarvoor tot op zekere hoogte mogelijkheden. Overconsumptie moet onder andere worden ontmoedigd met eigen betalingen. Consumenten hebben hierbij ook een eigen verantwoordelijkheid. De overheid, de werkgevers, de verzekeraars, en andere private partijen behoren volgens de Raad bij te dragen aan individuele preventie.

De RVZ bepleit ook een rigoureuze scheiding tussen zorg en zogenoemde `services'. Alles wat met zorg te maken heeft moet in de verzekering blijven, alle andere kosten - voor wonen, voor eten, voor huishoudelijke zorg - komen in beginsel voor rekening van de gebruiker.

De ziektekostenverzekering kan worden aangevuld met individuele spaarmogelijkheden, bijvoorbeeld voor ouderenzorg of in de curatieve zorg als een alternatief voor een hoog eigen risico. De Raad doet de suggestie daarbij te kijken of de omvorming van het huidige spaarloon tot zorgsparen mogelijk is. Ook kunnen de huidige fiscale regelingen op het terrein van het aanvullende pensioen (lijfrentepremies) te verbreden tot de ouderenzorg.

De laatste voorwaarde die de Raad formuleert is stimulering door de overheid van andere vormen van solidariteit zoals mantelzorg en via de markt van de aanvullende verzekeringen. Deze ontlasten immers het collectieve systeem.

De RVZ wil met het signalement `Houdbare solidariteit in de gezondheidszorg' een aanzet geven voor een maatschappelijk debat. Hij meent dat een dergelijk debat gebaat is bij een feitelijke basis. Daarvoor dient dit signalement.

advies bestellen