WETENSCHAPPERS: LEVEND STRIPPEN OF ZOUTBADEN VAN
VISSEN GROOTSTE DIERENWELZIJNSPROBLEEM
Persbericht - 28 april 2005
Wat is erger, de krappe varkenshokken, een kip in een legbatterij of
een vis waarbij levend de ingewanden worden weggesneden?
Wetenschappers gespecialiseerd in dierenwelzijn waagden zich aan een
vergelijking van alle ernstige dierenleed in de vee- en vissector en
kwamen tot een verrassende conclusie: het grootste dierenleed in de
vee- en vissector is de manier hoe vissen worden gedood op
vissersboten en op viskwekerijen. Daarna volgden de krappe kale hokken
van varkens, de absurd snelle groei van vleeskippen en de legbatterij
als ergste welzijnsproblemen. Dit blijkt uit een enquête van Stichting
Wakker Dier onder wetenschappers op het gebied van dierenwelzijn.
Vissen worden meestal gedood door levend de ingewanden te verwijderen,
langzaam op het dek te laten verstikken of levend in te vriezen.
Paling wordt vaak gedood in een bak met zout. De doodsstrijd duurt
vaak uren en regels ontbreken in het geheel. Recent onderzoek toont
aan dat vissen pijn en stress kunnen ervaren. Dr. W.G.P. Schouten
(Wageningen UR), één van de geënquêteerde welzijnsonderzoekers kan
zich wel vinden in de uitkomst van het onderzoek: 'Natuurlijk zijn
alle dierenwelzijnsproblemen belangrijk om aan te pakken maar het
doden van vissen is echt een ernstig en onderschat welzijnsprobleem.'.
NEDERLANDSE WETENSCHAPPERS: LEVEND STRIPPEN OF ZOUTBADEN VAN VISSEN
GROOTSTE DIERENWELZIJNSPROBLEEM
Doden van vissen
Vissen zijn vogelvrij; de wet verplicht dat dieren bedwelmd moeten
worden voor het doden maar sluit vissen uit. Deze regel is opgesteld
toen men er nog vanuit ging dat vissen geen pijn konden voelen.
Ondertussen blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat vissen juist een
sterk ontwikkeld pijnstelsel hebben en ook stress kunnen hebben zoals
andere gewervelden. Vissen worden door de verouderde wetgeving vrijwel
nooit verdoofd of bedwelmd voordat ze worden gedood. De meeste vissen
worden levend 'verwerkt' door de ingewanden weg te snijden of levend
in te vriezen. Uit onderzoek blijkt dat deze dieren vaak nog uren bij
bewustzijn zijn. Paling wordt in een bak met zout 'ontslijmd'. Het
zout bijt in op de huid en de dieren spartelen ongeveer 20 minuten
heftig. De verwondingen door zout zijn te vergelijken met ernstige
brandwonden bij de mens. Uit recent onderzoek blijkt dat zelfs na een
urenlange doodsstrijd de palingen nog niet dood zijn. Andere vissen,
zoals meerval, worden eerst levend ingevroren om ze beter hanteerbaar
te maken. Daarna worden ze levend opengesneden en worden hun
ingewanden verwijderd. Er zijn verdovingsmogelijkheden zoals
bedwelming met een elektrische schok maar deze zijn duurder. Onder het
kabinet 'Paars 2' wilde staatssecretaris Faber nog regels opstellen
voor met name het doden van paling maar door het kabinet Balkenende
zijn deze plannen onbarmhartig van tafel geschoven.
Varkens: kale krappe hokken
In de bio-industrie zitten varkens in kale hokken, vrijwel altijd
zonder stro of ander geschikt afleidingsmateriaal. Varkens zijn
speelse en ondernemende dieren en in de vrije natuur wel tot 80% van
hun tijd bezig met wroeten, snuffelen en onderzoeken.
Afleidingsmateriaal in varkenshokken is wettelijk verplicht maar deze
wet wordt vaak overtreden of er wordt slechts een bijtketting
opgehangen die niet functioneert. Het gebrek aan afleiding veroorzaakt
ook weer andere welzijnsproblemen; de varkens gaan uit verveling op
elkaars staarten bijten of worden agressief. Om het staartbijten tegen
te gaan worden daarom de staarten, zonder verdoving, bij jonge biggen
afgeknipt.
Onderzoek
De resultaten zijn verkregen middels een onderzoek onder Nederlandse
wetenschappers op het gebied van dierenwelzijn. 18 wetenschappers
beoordeelden meer dan 50 ernstige welzijnsproblemen van landbouwdieren
op een schaal van 1 tot 5. Vervolgens is het gemiddelde bepaald.
Uit de enquête kwamen de volgende grootste welzijnsproblemen naar
voren:
1) Vissen: doden door verstikking, strippen of zoutbad-dodingsmethode
4.52
2) (Vlees)Varken: Kaal hok zonder afleiding (alleen bijtketting) 4.50
3) Vleeskip: gezondheidsproblemen door fokkerij ras 4.44
4) Legkip: Onmogelijkheid gedragingen in (trad.)kooihuisvesting 4.44
5) Zeug: Gebrek aan bewegingsvrijheid en sociaal contact in ligbox
4.41
De uitkomsten van het onderzoek gebruikt Wakker Dier om haar
prioriteiten te bepalen voor campagnes in de komende jaren.
Stichting Wakker Dier