Veilig Amsterdam


Alles over de Meldpunten Zorg en Overlast

07/04/2005 - De Meldpunten Zorg en Overlast zijn meldpunten waar Amsterdamse burgers en hulpverleners terecht kunnen als zij overlast ervaren van medebewoners, of als zij zich zorgen maken om buurtbewoners. Dit kunnen zij aangeven bij de coördinator van het meldpunt, die voor het stadsdeel werkt.

De coördinator zorgt er voor dat er contact opgenomen wordt met de persoon waarover gemeld wordt en dat door deskundigen gekeken wordt of er daadwerkelijk hulp nodig is en welke hulp dat dan zou moeten zijn. Hij of zij bespreekt dit met andere hulpverleners, die gezamenlijk en gestructureerd de voor die persoon meest geschikte hulp proberen te bieden.

Waar zijn de meldpunten te vinden?
Momenteel is er in ieder stadsdeel al een plek waar de klachten over overlast die bij bijvoorbeeld de politie of het stadsdeel terechtkomen op deze manier in behandeling worden genomen. Op deze zelfde wijze worden nu dan ook zorgmeldingen behandeld.

Eind 2005 zal er in ieder stadsdeel een Meldpunt Zorg en Overlast zijn, momenteel is dat nog niet het geval. Voor een actueel overzicht van de open Meldpunten kunt u kijken op
www.meldpuntenzorgenoverlast.amsterdam.nl of op de internetsite van uw eigen stadsdeel.

Op welke manier spelen de Meldpunten een rol bij de aanpak van onveiligheid?
Gevoelens van overlast kunnen gerelateerd zijn aan gevoelens van onveiligheid. Als iemand zich door de ervaren overlast dermate geïntimideerd voelt dat hij of zij zelf niet meer met de overlastveroorzaker durft te praten, dan is het prettig dat vanuit het Meldpunt actie wordt ondernomen.

De politie is een belangrijke partner, met name als het gaat om het stoppen van de overlast. De buurtregisseur gaat vaak, samen met een psychiatrisch verpleegkundige, als eerste bij de overlastveroorzaker op bezoek.
Bij zorgmeldingen speelt de politie uiteraard een minder prominente rol. Bij zorgmeldingen kunnen gevoelens van onveiligheid ook meespelen denk bijvoorbeeld aan zorgen om een buurman die vergeetachtig aan het worden is en het gas vaak vergeet uit te zetten. Dat is niet alleen zorgwekkend, maar ook onveilig. Inzet van hulp kan hier verandering in brengen.

Neemt het belang van dit soort instellingen toe? Omdat veel overlastproblemen toch ook vaak gekoppeld zijn aan situaties waar men zich zorgen over maakt (verslavingen, psychiatrische problematiek) werd in de praktijk al een tijdje geconstateerd dat het een goed idee zou zijn als mensen die zorg nodig hebben maar die geen overlast veroorzaken ook geholpen zouden worden. De rol van de gemeente is hierin ook steeds meer verschoven.

De gemeente of het stadsdeel neemt nu een positie in waarbij de verantwoordelijkheden van de andere deelnemende organisaties in de gaten gehouden worden. Afspraken worden bewaakt en als iets niet goed loopt dan kan dat meteen door het stadsdeel met de andere partijen besproken worden. Dit zijn bijvoorbeeld de politie, de GG&GD, de Jellinek, de geestelijke gezondheidszorg, maatschappelijk werk en de thuiszorg. Deze instellingen geven zelf aan het prettig vinden om met een centrale, onafhankelijke partij samen te werken. Op die manier wordt het belang van de burger steeds weer centraal gesteld, en nu ook meer met een zorgbril op, dan vanuit de wat meer extreme overlast-hoek.

Met welke andere organisaties krijgen jullie nu veel te maken en welke hulp kunnen jullie bieden?
Zoals gezegd werken er nogal wat organisaties samen in en rond het Meldpunt Zorg en Overlast. Veel partijen kunnen signaleren dat het niet goed gaat met een buurtbewoner en een deel van deze partijen (die hierboven al genoemd staan) werkt ook samen als deze mensen zorg aangeboden krijgen. Omdat iedereen zijn of haar zorgen bij het meldpunt neer kan leggen, merk je dat je ook steeds meer mensen met ingewikkelde problematiek voorgelegd krijgt. De instellingen die hulp kunnen bieden worden dan benaderd, van ondersteuning bij huiselijk geweld tot schuldhulpverlening tot psychiatrische behandelingen.

De vaste partijen die om de tafel zitten zijn de politie, die heel veel zorgelijke situaties signaleert en vooral bij extreme overlast een rol speelt bij het vinden van een oplossing. De woningcorporaties signaleren vooral veel overlast- en zorgsituaties. Daarnaast is de GG&GD actief, die snel de aangemelde mensen bezoekt om een goed beeld te krijgen van de problemen en die meteen in crisissituaties de juiste hulp kan regelen.

Thuiszorg en maatschappelijk werk zijn nieuwe partners, die veel mensen zien en ondersteunen (ook met bijvoorbeeld schulden), en de Jellinek levert allerlei vormen van hulp bij verslavingen. De geestelijke gezondheidszorginstellingen zijn ook vaak betrokken en hebben een breed aanbod van hulp. Dit gaat allemaal in overleg met de persoon waar het over gaat, er wordt altijd met toestemming van de cliënt gehandeld.

In situaties waar de expertise van een andere organisatie nodig is, zoals bijvoorbeeld de Vrouwenopvang of de Formulierenbrigade, wordt die ook ingeschakeld.

Zijn er voldoende mogelijkehden om iemand hulp te bieden? Het is de bedoeling dat dit netwerk van hulpverleners zo georganiseerd samenwerkt dat mensen niet meer tussen wal en schip vallen als ze eenmaal in beeld zijn. Het stadsdeel overlegt regelmatig met alle partijen om te voorkomen dat mensen opeens stoppen met zorg omdat er niet goed gecommuniceerd is door alle partijen. Dat neemt niet weg dat het nog steeds kan gebeuren dat mensen uit het zicht verdwijnen, bijvoorbeeld doordat zij plotseling verhuizen of een tijd elders verblijven.

Wat we wel hopen is dat mensen met wie het slecht gaat eerder in beeld komen, het liefst nog voordat de hele situatie uit de hand is gelopen en andere mensen overlast ervaren of de persoon zelf helemaal verwaarloosd is. Door de actieve inzet van de betrokken organisaties en doordat buurtbewoners nu een plek hebben waar zij hun zorgen kunnen melden hopen we die schrijnende situaties steeds minder aan te treffen.