Ministerie van Verkeer en Waterstaat

Toespraak van minister van Verkeer en Waterstaat, Karla Peijs, bij opening Kunstbeurs Realisme 05

Dames en heren,

Bruggen, viaducten, tunnels, sluizen worden op mijn ministerie nog wel eens als kunstwerken aangeduid.

En uiteraard zijn dat ook kunstwerken.

Van een mooie brug of mooi vormgegeven viaduct gaat mijn hart namelijk beslist harder kloppen.

Toen ik de catalogus van deze tentoonstelling doorbladerde viel mijn oog dan ook gelijk op een olieverfschilderij van Jan Ros getiteld `Pompstation II'.

Dat vind ik namelijk een prachtig en ontzettend `realistisch' schilderij.

Vooral omdat schilderij het dynamische beeld schept van een snel passerende auto in plaats van een in de file stilstaande auto...

Wat doet een minister van Verkeer en Waterstaat nu op een kunstbeurs?

Behalve de prachtige Passagiers Terminal Amsterdam is er natuurlijk geen enkele relatie met mijn werk.

Ik moest mij dan ook nadrukkelijk verantwoorden bij mijn medewerkers en uitleggen dat deze beurs toch echt geen vakbeurs is over de Europese positie van de haven van Amsterdam.

Overigens is die positie de laatste jaren duidelijk versterkt.

De Amsterdamse haven is een van de snelst groeiende Noord-Europese havens.

Maar dat interesseert u uiteraard geen sikkepit.

We zijn hier vandaag om een kunstbeurs te openen niet om de beursberichten van de Amsterdamse haven door te nemen.

Waarom sta ik dan eigenlijk hier?

Uiteraard in de eerste plaats als kunstliefhebber.

Dat wil zeggen als liefhebber van figuratieve kunst.

Kunst die het waarnemen van de omgeving in beelden vangt.

En daar heb ik wel wat mee.

En ja, als Ad Adriaansen van de Raad van Toezicht van de organisator Stichting Fair dan vraagt of je zijn kunstbeurs wilt openen dan denk je; dat doe ik!

Per slot van rekening heeft Ad van mij een hele klus overgenomen: het voorzitterschap van Alzheimer Nederland.

Deze opening is het minste dat ik kan doen voor hem en het goede doel.

28 in de figuratieve kunst gespecialiseerde galerieën zijn hier vertegenwoordigd.

Meer dan 200 kunstenaars exposeren hun kunstwerken: van jong talent tot gerenommeerde kunstenaars.

Deze beurs is volledig gefocust op de hedendaagse ontwikkelingen in de figuratieve kunst.

Kortom, een volstrekt unieke kunstbeurs in zijn soort.

Ik feliciteer dan ook de organisator - de Stichting Fair - met het realiseren van deze tweede Realisme beurs.

De grote inspirator van de Stichting was de helaas zeer recent overleden Sacha Tanja.

Haar overlijden is een groot verlies voor de Nederlandse kunstwereld.

Het NRC eerde haar met de geuzentitel: `apostel van de kunst'.

Ter herdenking aan haar is een penning ingesteld.

Ad Adriaansen heeft u daar zo-even al over verteld.

Tot op het laatste moment voelde Sacha Tanja zich betrokken bij de Nederlandse figuratie.

Zij heeft besloten de schilder Matthijs Röling tot eerste winnaar van de penning uit te roepen.

Zij roemt hem om zijn

eigenzinnigheid, het enthousiasme waarmee hij leerlingen heeft onderwezen

en zijn volharding, ook in de moeilijke tijden voor figuratief werkende

kunstenaars.

Ik citeer Sacha Tanja:

"Hij hield stug vol ook toen alle academies het roer wilden omgooien voor de zogenaamde avantgarde.

Hij heeft school gemaakt en anderen geïnspireerd.

Hij leerde zijn leerlingen onbevangen en onbevooroordeeld naar kunst te kijken. Zonder Matthijs Röling zouden er geen kunstenaars als Pieter Pander of Peter Hartwig zijn geweest."

Mag ik dan nu Matthijs Röling naar voren roepen om de eerste Sacha Tanja Penning

In ontvangst te nemen?