Groep Wilders
ONAFHANKELIJKHEIDSVERKLARING
door Geert Wilders
(onafhankelijk lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal)
1. Inleiding
De Nederlandse kiezer heeft mij tot nog toe vooral leren kennen als een
politicus met strikte opvattingen over de multiculturele samenleving,
immigratie, terrorisme en veiligheid. Daardoor heeft de gedachte postgevat
dat de nieuwe politieke beweging die ik de komende tijd samen met anderen
vorm ga geven, vooral of zelfs uitsluitend een 'anti-islampartij' zou
worden. Maar niets is minder waar.
De problemen met betrekking tot de (radicale) islam zijn weliswaar ernstig
en verdienen om die reden een veel steviger antwoord dan het huidige
kabinetsbeleid geeft, maar de problematiek waarmee Nederland worstelt,
wortelt veel dieper. We hebben te maken met een serie samenhangende crises
die voortvloeien uit de incompetentie van de politieke elite in Brussel en
Den Haag, die onmachtig blijkt problemen zakelijk te benoemen en voortvarend
op te lossen. Ons land is onveilig, de publieke ruimte is verloederd, de
economie kwakkelt, en de publieke sector is een puinhoop.
Mijn thema is vrijheid.
De nieuwe politieke beweging zal het herwinnen van onze vrijheid centraal
stellen omdat het met onze politieke, culturele en economische vrijheid en
onafhankelijkheid slecht is gesteld.
Ik stel vrijheid daarom centraal. De vrijheid dat je moeder 's avonds veilig
over straat kan, de vrijheid dat je van je salaris genoeg overhoudt om aan
je eigen gezin uit te kunnen geven, de vrijheid die je hebt omdat je oude
dag is veiliggesteld, de vrijheid die er is omdat ons bedrijfsleven weer
floreert, de vrijheid die je hebt omdat de regering je gezin beschermt tegen
terroristen, de vrijheid van een baan en een goed bestaan, de vrijheid om
als land onze eigen beslissingen te nemen.
Die boodschap wil ik brengen in een land dat nu nog door een politieke elite
is geschaakt en is onderworpen aan een bewind dat onvoldoende opkomt voor
het behoud van onze democratische rechtsstaat, onze veiligheid, onze
welvaart en onze onafhankelijkheid. De grote partijen - PvdA, CDA en VVD -
zijn het met elkaar over de belangrijke kwesties gewoon eens, zoals
recentelijk ook weer blijkt uit hun unanieme steun voor de Europese grondwet
en de Turkse toetreding tot de Europese Unie.
Onder hun leiding is de Nederlandse middenklasse genegeerd. De zogenaamde
progressieve tijdgeest houdt Nederland al dertig jaar in de ban van
politieke correctheid, een megalomane overheid, multiculturalisme en
onderwerping aan Brusselse bureaucraten. Van die tijdsgeest heeft ook mijn
vorige partij - de VVD - zich nooit onafhankelijk willen verklaren, maar zij
is meegegaan - tot op de dag van vandaag - op een hellend vlak van pappen en
nathouden.
Ik houd veel van Nederland - maar steeds minder van het Nederland zoals dat
nu is.
Ik ben er trots op hoe wij er hier met elkaar in zijn geslaagd een vrije,
welvarende en veilige samenleving op te bouwen. Die verliest echter steeds
meer van haar glans.
Alles in mij verzet zich tegen de gedachte dat wij deze samenleving zouden
moeten aanpassen aan de waarden en normen van een islamitische cultuur die
wezensvreemd is aan de onze. Collega-politici verwijten mij dat de
voorstellen die ik op dit punt heb gelanceerd, 'niet kunnen': wetten en
verdragen zouden de uitvoering van mijn voorstellen in de weg staan. Die
houding maakt mij boos. Men heeft het eerst allemaal laten gebeuren en fout
laten lopen, maar heft nu de handen in de lucht en roept: 'Sorry, maar we
kunnen er niets meer aan doen'.
Nodig is een stevige politieke wil die definitief afrekent met een
bestuurscultuur van het zich verschuilen achter een zelf opgeroepen onmacht
om dingen te veranderen. En er moet veel veranderd worden.
Wij moeten ons allereerst realiseren dat wij niet machteloos staan. Wij
kunnen zelf vorm geven aan de geschiedenis, ons lot als volk in eigen hand
nemen, zelfstandig besluiten nemen over de staatkundige, culturele en
economische inrichting van ons land. Wij moeten onszelf bevrijden van een
cultuur van lage verwachtingen.
Ik ben geen politicus die zijn handen in de lucht heft en zich op die manier
tegenover de kiezers wil verontschuldigen. Ik verafschuw schijnheilig
politiek correct gedrag.
Een volksvertegenwoordiger dient zijn verantwoordelijkheid te nemen, zijn
rug recht te houden en boven alles op te komen voor de belangen van de
mensen in het land. Daarom denk ik creatief na over maatregelen om al onze
problemen te pareren. Als internationale verdragen ons hinderen bij het
dienen van onze eigen belangen, moeten we die verdragen aanpassen en indien
nodig opzeggen. We moeten durven dromen en aldus mogelijk maken wat in Den
Haag onmogelijk wordt geacht.
Ik bepleit dus een geheel nieuwe politiek, met een volledig andere stijl en
inhoud. Niet alleen praten maar handelen. Geen Haags geneuzel maar zakelijk
naar oplossingen zoeken, dat is mijn adagium.
De manier waarop Nederland de afgelopen decennia is geregeerd, is de
belangrijkste oorzaak van onze problemen. Ik wil niet dat een elite van
laffe en bange mensen (van welke partij dan ook) dit land nog langer
schaakt. De politiek-correcte 'sorry-cultuur' met betrekking tot het
multiculturele drama is maar één voorbeeld van die gijzeling van Nederland
door die politieke elite. Ik wil die elite daarom ook op andere fronten
bestrijden. Ik wil dit land teruggeven aan zijn burgers.
In deze onafhankelijkheidsverklaring bepleit ik een aantal stevige
maatregelen, die Nederland weer moeten maken zoals ons land bedoeld is:
vrij, welvarend en onafhankelijk. Onze geschiedenis dwingt ons tot een
strijd die niet vrijblijvend is, maar wel noodzakelijk. Die strijd gaat
immers over het voortbestaan van Nederland als herkenbare natie, een land
dat op het punt staat zijn eeuwenoude wortels vaarwel te zeggen en deze in
te ruilen voor multiculturalisme, cultuurrelativisme en een Europese
superstaat, en dat allemaal onder de leiding van een zelfvoldane politieke
elite die allang de weg kwijt is.
Van die elite verklaar ik mij onafhankelijk.
2.Economie en sociaal beleid
Dat de Nederlandse overheid haar verantwoordelijkheden zo heeft
verwaarloosd, is het directe gevolg van een veranderde taakopvatting. De
overheid is zich met steeds meer zaken gaan bemoeien en is steeds hogere
belastingen gaan heffen om al deze taken uit te voeren. De belastingdruk is
inmiddels zo hoog dat iedere werkende pas in juni ophoudt met voor de
overheid te werken. Ook de lokale lasten lopen de spuigaten uit. De
gemiddelde Nederlandse burger wordt geconfronteerd met een falende overheid
waaraan hij wel een steeds groter gedeelte van zijn salaris moet betalen.
Een omvangrijk en gedetailleerd uitgewerkt stelsel van uitkeringen,
subsidies en voorzieningen heeft veel burgers afhankelijk gemaakt van een
overheid die als een moedertje waakt over haar kinderen die bij het minste
of geringste 'zwak' of 'behoeftig' werden verklaard. Die taakstelling heeft
een enorme bureaucratie in het leven geroepen, en de afhankelijkheid die het
wekte heeft tot gemakzucht en inactiviteit geleid.
Mijn sociaal-economische programma bestaat uit een zichzelf versterkende
trits van het afstoten van onnodige overheidstaken, bureaucratie en
regulering. Daarmee worden enerzijds belastingverlaging mogelijk gemaakt en
anderzijds banen geschapen. Dit zorgt voor een positief ondernemingsklimaat.
De economie kan dan sterk groeien en daar wordt iedereen beter van. Om een
eind te maken aan het misbruik dat hand in hand gaat met de te royale
Nederlandse verzorgingsstaat, bepleit ik de invoering van een basisstelsel.
We kunnen daardoor onze solidariteit concentreren op de groep die het echt
nodig heeft.
Ik weet natuurlijk dat er mensen zijn die echt ziek zijn of echt geen werk
kunnen vinden. De overheid moet hun een gedegen sociaal vangnet bieden,
altijd en overal. Juist door de toegang tot de sociale zekerheid voor
niet-werkwilligen verder te beperken, en fraude en oneigenlijk gebruik van
uitkeringen hard aan te pakken, ontstaat er ruimte voor solidariteit met de
echt kwetsbaren. Voor hen wil ik knokken.
Bovendien zorgt een groter aantal werkenden voor een groter draagvlak voor
het ouderdomspensioen AOW. De manier waarop de generatie van de wederopbouw
in veel verpleeghuizen wordt behandeld is ronduit schandalig en een
fatsoenlijk land onwaardig. Ik schaam mij daarvoor. De problemen in de
verpleeghuizen zijn niet alleen een gevolg van organisatorische problemen
maar ook van vele bezuinigingen en een toenemende werkdruk én
onderwaardering van hardwerkend verplegend personeel. Dat is onacceptabel in
een beschaafde samenleving. Daarvoor zal structureel extra geld vrij worden
gemaakt moeten worden. Ik ben daartoe met veel overtuiging bereid. Een
samenleving die ouderen geen leefbaar en menswaardig bestaan biedt, is geen
knip voor de neus waard.
Maar ik wil burgers vooral weer de macht en de ruimte teruggeven om hun
eigen leven onafhankelijk vorm te geven. En met ruimte bedoel ik vooral
financiële ruimte. Ik ben dus voor forse belastingverlagingen, zowel voor
particulieren als voor bedrijven. Steeds wanneer landen de belastingen sterk
verlagen, zoals recent weer in Ierland en Oost-Europa, zien ze hun economie
floreren.
Dit pleidooi voor belastingverlaging is dus alles behalve onverantwoord
populisme. Lage belastingen en een kleinere overheid zijn de beste garantie
voor economische groei. Overheidsuitgaven ondermijnen de economische groei.
Het snoeien in allerlei regeltjes en vermeende voorrechten (de
'verworvenheden' van de vakbonden) leidt tot een flexibilisering van de
arbeidsmarkt die het bedrijfsleven enorm zal stimuleren. En het zijn
bedrijven - vooral het midden- en kleinbedrijf - die banen scheppen, niet de
overheid.
Het ten onrechte veel geprezen 'Rijnlandse model' heeft ervoor gezorgd dat
Europa de zieke oude man van de wereld is geworden. De daling in de
werkgelegenheid in 2004 is volgens het CBS de grootste in ruim twintig jaar.
In het laatste kwartaal van 2004 had Nederland zelfs een krimpende economie.
Europa (en Nederland) vergrijst, investeert te weinig in innovatie, heeft
onderwijs dat kwalitatief ondermaats is , en heeft te veel immigranten die
vanuit een kansloze situatie te snel en in te grote hoeveelheden zijn
binnengekomen.
Over de kansen op lange termijn van onze economie wordt in Nederland
nauwelijks nagedacht. Ondertussen accelereert de Amerikaanse economie bij de
onze vandaan, en zijn China en India bedreigende concurrenten. Economische
stagnatie en verval kunnen snel gaan. Argentinië, bijvoorbeeld, was rond
1900 één van de rijkste landen ter wereld, maar stortte binnen twee decennia
bijna volledig in. Dat mag Nederland niet overkomen. Daarom moet onze
economie weer excelleren. Minder praten en meer ondernemen. Een gezonde
middenklasse is voor een gezonde economie van levensbelang. De
inkomenspositie van de middeninkomens in ons land verdient meer aandacht.
Om het Argentijnse scenario te voorkomen kom ik met een Plan voor een nieuwe
Gouden Eeuw voor economische groei, met forse maatregelen op diverse
terreinen:
* Belastingverlaging, inclusief de alsmaar stijgende lokale lasten die
meteen moeten worden bevroren en daarna jaarlijks moeten dalen.
* Deze politiek van belastingverlaging dient uit te monden in een
vlaktaks, die economische groei sterk zal stimuleren en om die reden
zichzelf grotendeels financiert.
* De hypotheekrenteaftrek blijft evenwel te allen tijde bestaan.
* Deregulering. De bestaande regelgeving moet met zeker 50 procent worden
beperkt. Voor iedere nieuwe regel dienen er eerst twee te worden
afgeschaft. Om te beginnen kan het ministerie van Economische Zaken de
deuren sluiten.
* Investeringen in Research & Development, het stimuleren van innovatie,
en de langere bescherming van patenten.
* De afbouw van 'Nederland subsidiestaat', want geld rondpompen is
nutteloos en kostbaar. Laat de burger maar zelf bepalen aan welke goede
doelen we geld geven.
* Ontwikkelingshulp verdwijnt, behoudens noodhulp. Het huidige niveau van
OS-hulp van 0,8% BBP (4 miljard euro per jaar structureel) wordt
teruggebracht naar 0,1%, uitsluitend te gebruiken voor noodhulp. De
functie van Minister van Ontwikkelingssamenwerking wordt opgeheven.
* Om de ontwikkeling in arme landen te bevorderen worden internationale
handelsbelemmeringen voor deze landen en hun producten afgeschaft.
* Harde aanpak van fraude en corruptie, zeker ook bij de overheid.
* Meer mensen aan het werk door het afschaffen van het minimumloon en
versoepeling van het ontslagrecht.
* Een ongenadige inkrimping van de overheid (inclusief een grondige
herziening van het ambtenarenrecht): 50% minder ambtenaren.
* Het poldermodel moet op de helling, zonder pardon, en dat betekent dus
het einde van de praat- en overlegpaleizen als de SER en de Stichting
van de Arbeid.
* Het afschaffen van het algemeen verbindend verklaren van CAO's.
* Maar tegelijkertijd fors meer geld voor verzorgingstehuizen.
* Een hardere aanpak van fraude en oneigenlijk gebruik van de sociale
zekerheid zodat meer solidariteit kan ontstaan met de echte kwetsbaren
in onze samenleving.
* Geen export van uitkeringen - van kinderbijslag tot WAO - buiten de EU.
* Remigratie wordt krachtiger gestimuleerd.
* Uitkeringsgerechtigden die niet volledig arbeidsongeschikt zijn moeten
als tegenprestatie voor hun uitkering maatschappelijke taken verrichten
(in de zorg, bij de plantsoenendienst, etc.) tot zij weer reguliere
arbeid verrichten.
* Beperking kinderbijslag tot de eerste twee kinderen.
* Meer aandacht voor de inkomenspositie van de middengroepen.
* Over vergunningen wordt door de overheid altijd binnen een vastgestelde
redelijke termijn beschikt.
3. Europa
De uitverkoop van Nederlandse belangen en de eigen Nederlandse identiteit
blijkt bovenal uit de manier waarop politici steeds meer soevereiniteit aan
een kaste van Brusselse bureaucraten overdragen. De nieuwe Europese Grondwet
zet de Nederlandse soevereiniteit in de uitverkoop.
In een lang proces van steeds weer kleine stapjes is een autonoom proces in
gang gezet dat zal resulteren in een ondemocratische Europese eenheidsstaat,
los van en ver verheven boven de lidstaten van de Europese Unie. Een Europa
dat mijlenver af staat van de burger. Door de geleidelijke afschaffing van
de nationale democratie en de politieke onafhankelijkheid wordt Nederland
dus definitief een provincie van een Europese superstaat, waarbinnen de rol
van enkele grote landen steeds groter zal worden, en Nederland zijn beleid
op tal van terreinen ondergeschikt zal moeten maken aan dat van de Europese
Unie. Onze soevereiniteit als natie - als land dat heel goed weet hoe het
zijn eigen problemen moet oplossen - wordt verkwanseld. En dit alles terwijl
nu al veel van onze wetgeving vanuit de Brusselse bureaucratie afkomstig is,
en het geheel aan Europese wet- en regelgeving al meer dan 100.000 pagina's
beslaat. Tegelijkertijd is Nederland wel een van de grootste netto-betalers
aan Europese technocraten, onder meer om de vergaderpaleizen van Straatsburg
en Brussel in stand te houden.
Feit is dat met de nieuwe Europese Grondwet geen substantiële taken worden
gerepatrieerd naar de lidstaten. De bevoegdheden van de EU worden alleen
maar verder uitgebreid, van immigratie tot het strafrecht. Dat zijn allemaal
zaken die Nederland veel beter zelfstandig kan regelen. Het strenge Deense
immigratiebeleid komt niet dankzij Europa maar dankzij het feit dat de Denen
hier eerder voor een opt-out hebben gekozen en daardoor met succes hun eigen
weg kunnen gaan. Oftewel: waar Nederland de zeggenschap over het
immigratiebeleid kwijtraakt aan Brussel, blijven de Denen wel baas in eigen
huis.
De Nederlandse kiezer is ondertussen nooit iets gevraagd. Integendeel, hij
wordt voortdurend voorgelogen. Het opgeven van de harde gulden voor de
nieuwe euromunt zou niet tot grote prijsstijgingen leiden, verzekerde
minister Zalm.
Het tegendeel is waar, zoals iedereen weet die de laatste jaren nog wel eens
buiten is geweest. Turkije moet zo nodig lid worden van de Europese Unie.
De onderhandelingen zullen hard zijn, zo verzekerden ons de Europese
regeringsleiders. Maar op de dag waarop het licht voor Turkije op groen werd
gezet, ontkrachtten zij hun eigen woorden met een vaag compromis over de
status van Cyprus.
Ik ben voor:
* De instelling van een speciale Verdragsherzieningscommissie, die alle
verdragsverplichtingen van Nederland evalueert en voorstellen
formuleert om alle verdragen die niet in ons eigen belang zijn - omdat
die verdragen ons te zeer beperken in onze vrijheid om ons eigen beleid
te formuleren en uit te voeren - te heroverwegen dan wel unilateraal op
te zeggen;
* Het verwerpen van de Europese Grondwet, omdat wij te veel bevoegdheden
- bijvoorbeeld op belangrijke terreinen als immigratie en strafrecht -
kwijtraken aan de bureaucraten uit Brussel. Maar ook omdat grote landen
- door de toename van gekwalificeerde meerderheidsbesluiten en de
introductie van het criterium van bevolkingsaantallen als basis voor
het stemgewicht - straks meer invloed krijgen op onze interne wetgeving
dan Nederland zelf. Het schrappen van meer dan zestig veto-rechten is
ook onacceptabel, evenals het verliezen van een Nederlandse
eurocommissaris met stemrecht. Nederland moet onafhankelijk blijven;
* Het niet verder uitbreiden van de Europese Unie.
Turkije erin, Nederland eruit;
* Een status aparte voor Nederland binnen de EU, zoals ook de Denen en de
Britten die hebben. Wij moeten onze autonomie behouden op het terrein
van de immigratie. Nooit zal een Brusselse ambtenaar of een Franse
politicus mogen beslissen hoeveel immigranten Nederland op dient te
nemen. Ook het strafrecht, de verzorgingsstaat, het buitenlandse
beleid, het visserij- en landbouwbeleid en andere belangrijke
beleidsterreinen dienen in Nederlandse handen te blijven. We moeten
heronderhandelen over onze verhouding met de EU;
* Nederland moet, samen met andere landen die geloven in vrijhandel, zo
snel als mogelijk formele onderhandelingen openen met de lidstaten van
NAFTA om te komen tot een Atlantische Vrijhandelsassociatie;
* De euro is een groot probleem. Het stabiliteitspact is een lachertje -
veel grote Europese landen als Frankrijk, Italië en Griekenland hebben
de criteria aan hun laars gelapt. Ik bepleit daarom het niet verder
uitbreiden van landen die deelnemen aan de euro, en als dat onverhoopt
wel gebeurt, moeten we de euro heroverwegen. Liever een sterke gulden
dan een zwakke euro;
* De Nederlandse financiële bijdrage aan de EU is van een absurde omvang.
Net als Margaret Thatcher moet ons land weigeren nog langer in die mate
mee te doen aan dit circus. Ik pleit voor een EU die 90% van zijn
huidige taken afstoot, en dus kan de Nederlandse bijdrage ook met 90%
omlaag.
4. Antillen
Gelet op het gevaar en de instroom van (drugs)criminaliteit, en gezien de
grote corruptie en het bestuurlijk onvermogen van de Antillen, zal de
regering met kracht moeten bevorderen dat de Antillen geen onderdeel meer
zullen uitmaken van het Koninkrijk der Nederlanden.
* De Antillen mogen geen onderdeel meer uitmaken van het Koninkrijk.
5. Veiligheid
De gijzeling van Nederland door een van de bevolking vervreemde elite blijkt
ook uit de nonchalante manier waarop politici zijn omgegaan met het probleem
dat burgers het meest na aan het hart ligt: criminaliteit en veiligheid.
Wij willen niet dat het publieke domein wordt bezet door, bijvoorbeeld,
intimiderend rondhangende jongeren, of dat onze straten door geweld en
diefstal tot één grote no-go-area worden door het toenemende
straatterrorisme, vaak (maar niet uitsluitend) gepleegd door personen van
Marokkaanse afkomst. We willen veilig over straat kunnen lopen, op ieder uur
van de dag. En we willen dat wij zelf, ons gezin en onze bezittingen in ons
eigen huis veilig zijn.
De terechte zorgen op dit punt werden in het verleden schamperend weggeveegd
- ze heetten het gevolg van een abonnement op een verkeerd ochtendblad. De
pakkans is te klein, de straffen zijn te laag en worden slechts voor een
deel uitgezeten, en dat in gevangenissen die zich niet door strenge
soberheid onderscheiden.
Als de overheid er voor de burgers is, en niet andersom, dan betekent dat in
de eerste plaats dat de staat de levens van burgers tegen geweld en
onveiligheid dient te beschermen. Justitie behoort dus tot de
topprioriteiten van een goede overheid. Als leidend principe op het terrein
van de veiligheid dient de overheid niet primair voor de dader maar voor het
slachtoffer te kiezen. Ik kies altijd voor slachtoffers van criminaliteit en
nooit voor de daders. In een rechtsstaat moeten de schuldigen worden
bestraft en de onschuldigen beschermd. De Nederlandse rechtsstaat voldoet al
lang niet meer aan dit criterium. Het rechtvaardige karakter van onze
rechtsstaat is achter de horizon verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor
noodgedwongen pragmatisme en een ontoelaatbare relativering van misdaad.
In Nederland is de politie - buiten haar schuld - vaak in geen velden of
wegen te bekennen omdat het kabinet de politie vooral bonnen voor lichte
verkeersovertredingen uit laat schrijven: in 2005 meer dan 10 miljoen.
Deze ontwikkeling heeft ertoe geleid dat in Nederland niet meer alles op
alles wordt gezet om elke vorm van criminaliteit te bestrijden, maar dat het
meer een kwestie is geworden van roeien met de riemen die er nog over zijn.
Als gevolg van dat uitgangspunt kunnen bedreigde burgers niet worden
geholpen en beschermd, terwijl er wel alles aan wordt gedaan om veroordeelde
criminelen na hun gevangenisstraf van een normaal leven te verzekeren. Dat
is de wereld op zijn kop.
De verzwakte en verdwaalde Nederlandse rechtsstaat is daarom toe aan een
grondige structuurverandering. Meer professionaliteit in de rechtspraak,
meer democratische controle op gerechtelijke beslissingen, een
vervolgingsbeleid waardoor elke misdaad wordt vervolgd, en meer aandacht
voor de daad en het slachtoffer dan voor de dader zijn enkele van de punten
die deze structuurverandering te weeg moeten brengen.
We moeten de politie grondig herorganiseren. No-go-areas zijn
onaanvaardbaar. Desnoods zetten we naast de ME ook het leger in om de orde
te herstellen. Het gebrek aan voldoende investeringen in mankracht zijn
essentieel, maar bureaucratie is, zo mogelijk, een nog grotere vijand van de
veiligheid. Iedere aangifte dient vlot en serieus behandeld te worden.
Politiebureaus dienen in het gehele land dag en nacht geopend te zijn.
Met name op het terrein van de veiligheid is dus een serie concrete
noodmaatregelen hard nodig, zoals:
* De invoering van het three strikes you're out -principe: na drie
geweldsmisdrijven levenslang.
* De invoering van minimumstraffen.
* Het verhogen van de straffen voor geweldsdelicten.
* Vijf gevangen op één cel, liever dan één veroordeelde te vroeg op
straat.
* De afschaffing van het principe van de verjaring bij ernstige
geweldsmisdrijven.
* De afschaffing van vervroegde invrijheidsstelling.
* De afschaffing van onbewaakt proefverlof voor TBS'ers.
* De afschaffing van taakstraffen voor geweldszaken en bedreiging.
* De invoering van heropvoedingskampen.
* De invoering van meer structurele schadevergoeding aan slachtoffers.
* De uitbreiding van preventief fouilleren naar heel Nederland.
* De samenvoeging van de ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie
tot één ministerie van Veiligheid.
* Het fors uitbreiden van het aantal politieagenten, zodat deze weer
dienstbaar worden aan de burger en bekeuren weer plaatsvindt omdat de
wet wordt overtreden en niet om zoveel mogelijk geld binnen te halen.
* Het (internationaal en nationaal) mogelijk maken dat criminelen die
geweldsmisdrijven hebben gepleegd en een dubbele nationaliteit hebben
worden gedenaturaliseerd zodat ze kunnen worden uitgezet.
* Waar nodig wordt ook het leger ingezet voor de openbare ordehandhaving
6. Onderwijs
Een goede samenleving begint met goed onderwijs. Door de jarenlange
dominantie van de PvdA op het ministerie van Onderwijs zit ons land nu
opgescheept met een systeem van basisvorming en 'eerste' en 'tweede fases'
dat het onderwijs inhoudelijk volledig heeft uitgehold. Goed burgerschap is
een van mijn thema's, en daarom bepleit ik ervoor dat leerlingen grondiger
worden getoetst op gedegen kennis omtrent cultuur, nationale identiteit en
verleden die een belangrijke bijdrage aan hun persoonlijkheidsvorming zal
leveren. Dit moet de focus zijn van het waarden- en normendebat dat anders
in vaagheid blijft steken. Overigens moeten we af van de gedachte dat
ambtenaren in Den Haag het curriculum moeten voorschrijven. Laat ouders en
leraren de inhoud van het onderwijs zelf maar bepalen, en laat het
vervolgonderwijs vervolgens studenten selecteren.
In plaats van al die grote en logge anonieme gefuseerde leerfabrieken wil ik
kleinschalige scholen naar de menselijke maat terug zien. De ambachtsschool,
broedplaats van generaties hardwerkende Nederlanders, komt terug. Hetzelfde
geldt voor tuchtscholen voor die leerlingen die de boel verzieken en een
strenge aanpak behoeven.
Onderwijsvrijheid is een groot goed, behalve wanneer die vrijheid wordt
misbruikt voor de introductie van een type onderwijs dat zich tegen onze
samenleving keert. Inspectie en kwaliteitsbewaking blijven daarom
belangrijk. Voor een ministerie van Onderwijs zie ik geen noodzaak. Dat zal
worden afgeschaft. Het gaat om goede, gemotiveerde docenten die vertrouwen
en ruimte moeten krijgen. Aan de huidige diarree aan centralistische
directieven en circulaires van het ministerie van Onderwijs dient een einde
te komen.
Binnen de islam en de moslimgemeenschap wordt de scheiding tussen kerk en
staat niet volledig erkend. Het oprichten van islamitische scholen kan dan
ook niet anders dan als een voorbode van separatie en achterstand worden
gezien omdat deze scholen geen bijdrage leveren aan de ontwikkeling van
Westerse burgerschapsdeugden. Artikel 23 van de Grondwet blijft bestaan maar
islamitische scholen mogen niet worden opgericht. Ongelijke gevallen hoeven
niet gelijk te worden behandeld.
* Leerlingen worden grondiger getoetst op gedegen kennis van cultuur,
nationale identiteit en verleden.
* De ambachtsscholen en tuchtscholen komen terug.
* Het ministerie van Onderwijs wordt afgeschaft.
* Vertrouwen in docenten en ouders wordt hersteld, zij krijgen het
primaat.
* Islamitische scholen mogen niet worden opgericht.
7. Immigratie en integratie
Islam en democratie zijn onverenigbaar. Wel zijn moslims voor onze
democratie te winnen. Waar ik me tegen verzet is het misbruik dat groepen
moslims maken van de rechten en vrijheden van onze rechtsstaat. Sommigen
misbruiken de vrijheid van godsdienst om haat te zaaien, de vrijheid van
onderwijs om kinderen op te zetten tegen onze samenleving, en de vrijheid
van vereniging voor activiteiten die gericht zijn op de omverwerping van
onze samenleving. We hebben een juridisch stelsel dat het (nu nog)
onmogelijk maakt om mensen (potentiële plegers van aanslagen bijvoorbeeld,
of jongeren die een trainingskamp in Afghanistan willen gaan volgen)
preventief te arresteren of criminelen die geweldsmisdrijven hebben gepleegd
en een dubbele nationaliteit hebben te denaturaliseren en uit Nederland te
verwijderen.
Dit zal moeten veranderen.
We zullen (islamitisch) radicalen die ons onze rechtsstaat en grondrechten
willen ontnemen en bereid zijn daartoe geweld te gebruiken, het gebruik van
deze grondrechten moeten ontnemen. Dat verzwakt de rechtsstaat niet maar
maakt haar alleen maar sterker. Dit kan al in Duitsland.
Hoewel het aantal asielzoekers de afgelopen jaren daalde is het aantal nog
steeds te hoog, het grote aantal afwijzingen spreekt boekdelen. Daarom
worden in Nederland voorlopig geen asielzoekers meer toegelaten; alle
politieke vluchtelingen dienen in de regio te worden opgevangen. Er wordt
een uitzondering gemaakt voor die politieke vluchtelingen voor wie
aantoonbaar in de regio geen opvangmogelijkheid is, met een maximum (quotum)
van 5.000 per jaar. Ons absorptievermogen hebben we immers reeds enige tijd
geleden overschreden.
Het gebruik van hoofddoekjes in publieke functies wordt verboden.
Internationale verdragen belemmeren ons de juiste maatregelen te nemen tegen
het integratieprobleem, zoals het (voorlopig) sluiten van onze grenzen door
het tijdelijk stopzetten van de immigratie als het gaat om gezinsvorming en
-hereniging van niet-westerse allochtonen uit landen als Marokko en Turkije.
Als Turkije straks lid is van de Europese Unie en wij vroeg of laat een
invasie van migranten te verwerken krijgen, kunnen we hen niet meer dwingen
tot het volgen van een integratiecursus omdat zij dan EU-burgers zijn.
Niet alleen dienen radicale imams Nederland te verlaten, ook het sluiten van
radicale moskeeën (en de ontbinding van hun besturen) dient veel krachtiger
ter hand te worden genomen. Financiering uit radicale hoek - zoals van
salafitische groeperingen uit Marokko of het wahhabitische Saoedi-Arabië -
dient te worden verboden.
Een harde aanpak op al deze punten zal niet alleen de Nederlandse
samenleving ten goede komen maar ook positieve effecten hebben voor de
meerderheid van de in ons land verblijvende moslims die niets met extremisme
of terrorisme van doen hebben.
Nederland is vol. De problemen met integratie zijn immens. Ik wil dat de
integratie van in Nederland verblijvende allochtonen een succes wordt, maar
dweilen met de kraan open is zelden effectief. Daarom moet de immigratie
worden beperkt en de grenzen voor niet-westerse allochtonen - als het gaat
om gezinsvorming/hereniging voor minstens vijf jaar te worden gesloten.
Huwelijksmigratie gericht op huwelijken tussen neven en nichten wordt
definitief verboden. Allochtonen die al in Nederland verblijven moeten een
niet vrijblijvende wettelijke integratieplicht krijgen. Indien zij
onvoldoende integreren dienen zij - indien zij de Nederlandse nationaliteit
niet bezitten - als sanctie hun verblijfsvergunning te verliezen en
Nederland te verlaten, ongeacht de periode die zij reeds in Nederland hebben
doorgebracht.
Het verkrijgen van de Nederlandse nationaliteit wordt minder gemakkelijk
gemaakt. Alleen personen die aan alle inburgeringseisen voldoen, minstens
tien jaar legaal in Nederland werkzaam zijn geweest én gedurende die tien
jaar geen enkel misdrijf hebben gepleegd, komen voor de Nederlandse
nationaliteit in aanmerking. Zolang men geen Nederlander is kan geen beroep
worden gedaan op sociale zekerheid.
Integratie betekent kiezen voor de Nederlandse samenleving. Het is onlogisch
om mensen die niet de Nederlandse nationaliteit hebben, stemrecht te geven.
Het stemrecht voor gemeenteraadsverkiezingen van mensen die niet de
Nederlandse nationaliteit bezitten wordt dan ook afgeschaft.
Het Nederlands is onze landstaal en dit zal worden vastgelegd in de
Grondwet.
Alle teksten en mededelingen vanwege de overheid worden uitsluitend in het
Nederlands weergegeven. Geen folders in het Arabisch of het Turks.
* (Islamitische) radicalen kunnen grondrechten worden ontnomen.
* Er worden voorlopig in de regel geen asielzoekers meer toegelaten,
opvang vindt plaats in de regio, voor uitzonderingen gaat een quotum
gelden.
* Het gebruik van hoofddoekjes in publieke functies wordt verboden.
* Immigratie in het kader van gezinsvorming- en hereniging wordt voor 5
jaar verboden, huwelijken tussen neven en nichten worden nooit meer met
immigratie gefaciliteerd.
* Radicale moskeeën worden gesloten, hun besturen ontbonden.
* Financiering uit extremistische landen wordt verboden.
* Naturalisatie kan alleen indien men tien jaar in Nederland werkzaam is
geweest en gedurende die tien jaar geen misdrijf heeft gepleegd, tot
die tijd kan men geen beroep doen op de sociale zekerheid.
* Het stemrecht van niet-Nederlanders bij gemeenteraadsverkiezingen wordt
afgeschaft.
* Alle teksten vanwege de overheid worden uitsluitend in het Nederlands
weergegeven.
8. Straatterreur
Straatterreur is een enorm probleem dat te veel wordt genegeerd.
Straatterreur vindt in vele steden en dorpen plaats en wordt vaak - doch
niet uitsluitend - gepleegd door allochtonen. Dit kan niet langer worden
getolereerd. De bescherming van burgers en gezinnen dient krachtiger ter
hand te worden genomen. Het plegen van geweldsmisdrijven dient te kunnen
worden bestraft met denaturalisatie en uitzetting. Hier geldt ook het
beginsel van reciprociteit. Waar bijvoorbeeld Marokko mensen met een dubbele
nationaliteit die in Marokko een misdrijf plegen kan denaturaliseren en
uitzetten, valt niet in te zien waarom Nederland Marokkanen met een dubbele
nationaliteit die in Nederland een misdrijf plegen, niet hetzelfde zou
behandelen. Het kabinet dient in Europees verband draagvlak te vinden voor
een wijziging van het Europees verdrag inzake nationaliteit, zodat dit
mogelijk wordt. Als dit niet mogelijk wordt, zeggen we dit verdrag
unilateraal op.
* In geval van een dubbele nationaliteit moeten geweldmisdrijven kunnen
leiden tot denaturalisatie en uitzetting.
9. Grondrechten
De vrijheid van meningsuiting is het grootste goed in een vrije
democratische samenleving en prevaleert dan ook boven andere grondrechten.
Voor de rest dient de nevenschikking van de grondrechten te worden
gehandhaafd.
Een imam die een politicus dood wenst, mag dat - hoe verwerpelijk ook -
wensen en zelfs uitspreken. Dat laat onverlet dat aanzetten tot haat,
oproepen tot geweld of andere misdrijven strafbaar zijn en dat de wet
voldoende mogelijkheden biedt om tot vervolging over te gaan. Ook de
vrijheid van godsdienst is door onze Grondwet trouwens al beperkt. De
grondwetgever heeft immers gesteld dat er vrijheid van godsdienst is,
'behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet'. Het aanzetten tot haat,
oproepen tot geweld (jegens vrouwen, homoseksuelen of de democratische
rechtstaat) dient krachtiger door het OM te worden vervolgd.
* De vrijheid van meningsuiting is het belangrijkste grondrecht.
10. Kiezers en gekozenen
Burgers willen een andere politiek. Uit het feit dat ongeveer een kwart van
het electoraat bij gemeenteraadsverkiezingen op lokale partijen stemt,
blijkt een afkeer van de oude politiek en de wens om te komen tot
vernieuwing. Ik wil landelijk opkomen voor lokale partijen zonder ze formeel
te representeren.
De gijzeling waarin Nederland door de politieke elite wordt gehouden blijkt
vooral ook uit de minachtende manier waarop de Binnenhovelingen met de
kiezer omgaan. Eens in de vier jaar (normaal gesproken) mag de burger naar
de stembus. Maar de dames en heren politici maken in een schimmig proces van
coalitievorming vervolgens zelf wel uit wat er met die stem gebeurt. De
kiezer heeft geen enkele grip op het systeem dat ervoor zorgt dat zijn stem
mensen in de Tweede Kamer brengt die hij niet eens kent. Laat staan dat die
Kamerleden zich geroepen voelen zich tegenover hem te verantwoorden over hun
keuzes en stemgedrag. De Tweede Kamer zit vol met grijze muizen die een
preoccupatie met het nastreven van eigenbelang gemeenschappelijk hebben en
niet of nauwelijks worden afgerekend op hun functioneren. Er moet ook een
einde komen aan de vriendjespolitiek: het onderling verdelen van de mooie
baantjes in het openbaar bestuur (zoals bijvoorbeeld Commissarissen van de
Koningin, burgemeesters en andere functies in adviesraden en het openbaar
bestuur) door de gevestigde partijen.
Van dit systeem dat zichzelf in stand houdt en zich van de samenleving heeft
ge?soleerd, heb ik een grondige afkeer. Op een keerpunt in de geschiedenis
van Nederland hebben onze voorouders hun onafhankelijkheid uitgeroepen door
een acte van verlating (1581) . Zij zegden daarmee hun steun op aan een
vorst die dacht dat het volk er voor hem is en niet hij voor het volk. Ook
om die reden is een onafhankelijkheidsverklaring opnieuw op zijn plaats.
Ik wil dat de politiek zich niet langer doof houdt voor de problemen waarmee
gewone mensen dagelijks worstelen. Om die reden ben ik een warm voorstander
van directere vormen van democratie.
Ik ben dus voor:
* Een kiesstelsel waarin kiezer en gekozene in een meer directe relatie
tot elkaar staan en de gekozene zich tegenover de kiezer heeft te
verantwoorden; geen introductie van een districtenstelsel maar wel een
stelsel dat de band tussen kiezer en gekozenen vergroot en
transparanter maakt: zoals meer gewicht toekennen aan het aantal
stemmen dat kandidaten krijgen voor hun plek op de lijst.
* Het aantal voorkeursstemmen dat nodig is om rechtstreeks in de Kamer te
worden gekozen wordt fors verlaagd.
* Bindende referenda bij onderwerpen die van essentieel belang zijn voor
de toekomst van ons land, zoals bijvoorbeeld wijzigingen in de Grondwet
of het sluiten van belangrijke verdragen.
* Terugdringing van het aantal provincies (als vrijwel overbodige
bestuurslaag) tot vier provincies.
* Afschaffing van de Eerste Kamer, waarvan de functie als chambre de
réflexion door de Raad van State kan worden overgenomen.
* Het reduceren van het aantal Tweede Kamerleden tot honderd in plaats
van hondervijftig, zodat zij zich meer met hoofdzaken kunnen
bezighouden.
* De afschaffing van subsidies aan politieke partijen, die zichzelf
moeten gaan bedruipen door zelf op transparante wijze steun en
financiering in de samenleving te verwerven.
* De directe verkiezing door de bevolking van de burgemeester met grote
bevoegdheden, politiecommissarissen in de grote steden en van de leden
van rechtbanken; introductie van juryrechtspraak zodat de stem van het
volk ook in de rechtbank wordt gehoord.
* Onafhankelijke, pluriforme media, en daarom voor de beperking van de
publieke omroep tot maximaal één net, uitsluitend te gebruiken door de
NOS. De overheidssubsidie naar alle andere publieke
omroepen/omroepverenigingen wordt onmiddellijk en definitief gestopt.
* Het terugdringen van hevig bijklussende bestuurders zoals de
Commissarissen van de Koningin. Alles wat door de belastingbetaler
betaalde overheidsfunctionarissen meer bijverdienen dan 10% van het
salaris wordt verplicht in de schatkist gestort.
* Het onmiddellijk afschaffen van de wachtgeldregelingen voor politici en
bestuurders en hen net als andere burgers onder de normale sociale
zekerheidsnormen laten vallen.
* Het onmiddellijk invoeren van een sollicitatieplicht voor ex-Kamerleden
en andere oud-politici.
11. Kortom
Het Nederland waarvan ik houd is een Nederland dat weer vrij, veilig en
welvarend zal zijn en waar de overheid er is voor de burgers en niet
andersom:
* Een Nederland dat zijn eigen identiteit handhaaft en daar trots op is,
zich niet laat overnemen of aanpast aan wezensvreemde culturen, of die
zijn identiteit laat verwateren door op te gaan in supranationale
instellingen.
* Een Nederland dat niet meer in de ban is van de angst, voor aanslagen
of voor straatterreur, en dat de criminaliteit en de dreiging van het
terrorisme dus voortvarend terugdringt met passende maatregelen.
* Een Nederland met een gezonde en concurrerende economie, en met een
veel kleinere overheid en lagere belastingen, omdat die overheid het
niet langer als haar taak ziet zich met van alles en nog wat bezig te
houden, maar zich op haar kerntaken zal toeleggen.
* Een Nederland met een florerend midden- en kleinbedrijf en extra
aandacht voor de positie van de hardwerkende mensen met een
middeninkomen; beiden zijn de ruggengraat van onze samenleving.
* Een Nederland dat jongeren kansen biedt, respectvol omgaat met ouderen
en investeert in een menswaardig bestaan van mensen in verpleeghuizen.
Dit is in grote lijnen mijn programma. Over al deze onderwerpen en vele
andere belangrijke thema's die hier niet besproken zijn - van
gezondheidszorg tot milieubeleid - zal ik mij nog nader verklaren. Maar dit
is in hoofdlijnen wat de kiezer van mijn nieuwe politieke beweging mag
verwachten. Mijn programma doet waar nodig enerzijds een beroep op een
sterke overheid, maar wil de macht en invloed van die overheid op andere
terreinen terugdringen. Ik geloof namelijk in de kracht, de trots en het
eergevoel van Nederlandse burgers. Ik weet dat zij de ruimte willen hebben
om hun verantwoordelijkheden te nemen en hun leven zelf vorm te geven.
Wie gepamperd wil worden, en bereid is daarvoor een groot deel van zijn zuur
verdiende geld bij de belastingdienst in te leveren, moet bij Wouter Bos van
de PvdA zijn. Wie net als het Liberaal Manifest niet wil kiezen tussen links
of rechts moet bij de VVD zijn. Wie zeggenschap over zijn eigen leven wil,
in een land dat hem vrijheid en veiligheid biedt en een beroep op zijn
zelfredzaamheid en creativiteit doet, is welkom bij mijn nieuwe beweging.
De keuze is aan de Nederlandse burger. Ik ga vrij en onafhankelijk mijn weg.
Ik zal mijn programma verder compromisloos uitwerken, verfijnen en
concretiseren. Ik kom met een lijst van gekwalificeerde kandidaten met
ruggengraat voor de Tweede Kamer. Dit alles op het daartoe geschikte moment.
Ik spreek de hoop en de wens uit dat mensen die de inhoud van dit pamflet
onderschrijven, willen bijdragen aan de ontwikkeling van de nieuwe politieke
beweging. Ik roep hen op die steun te geven.
Ik hoop dat de Nederlandse burger met mij de weg naar een beter Nederland
wil afleggen. Zonder excuses en voorbehoud kies ik voor een vrij en
welvarend en onafhankelijk Nederland. Onze gezinnen, onze geschiedenis en
onze toekomst verdienen dat.
Ooit veranderden onze voorouders een moerasdelta in een oase van tolerantie
en economisch succes, met een vlag die over de hele wereld synoniem is met
vrijheid. Die vlag verdient het in vrijheid te blijven wapperen.
Geert Wilders
13 maart 2005
©2004 Geert Wilders -
alle rechten voorbehouden | Pagina aangepast op 13 Maart
2005 om 20:00