Greenpeace: ambassadeur Canada durft gesprek over zeehonden niet aan
Greenpeace-rapport haalt bewijslast voor legitimering zeehondenjacht
onderuit
11 Maart 2005, Amsterdam, Nederland
De directeuren van Greenpeace International en Greenpeace Nederland
hebben vanmorgen hun kritische rapport over de zeehondenjacht moeten
achterlaten bij enkele ambassademedewerkers. De ambassadeur van
Canada, met wie een afspraak was gemaakt om het onderzoek in ontvangst
te nemen, durfde het gesprek niet aan en kwam niet opdagen. "Wij zijn
teleurgesteld dat de Canadese ambassadeur zijn afspraken niet nakomt
en het bij een belangrijk gesprek over de onverantwoorde
zeehondenjacht laat afweten. Een klassiek voorbeeld hoe Canada met
zaken omgaat, die wereldwijd veel weerstand oproepen", aldus Liesbeth
van Tongeren, algemeen directeur Stichting Greenpeace Nederland. "Het
is duidelijk dat duurzaam beheer van de ecosystemen in de zee geen
prioriteit is voor Canada."
Samen met het rapport overhandigde Van Tongeren zo'n drieduizend
persoonlijke brieven van donateurs die Canada oproepen onmiddellijk
met de gruwelijke zeehondenjacht te stoppen. "You have failed to stop
your fishermen emptying the Canadian waters from cod. Now the seals
are your target. When do you stop this madness? Stop it now", schrijft
een betrokken donateur. "Stop killing, start thinking", voegt een
ander de ambassadeur toe. Deze briefschrijvers staan niet alleen: uit
onderzoek blijkt dat de meerderheid van de Canadese burgers niet
langer achter de jacht op deze babyzeehonden staat.
Het rapport "The Canadian sealhunt, no management and no plan", dat
eerder deze week uitkwam, behandelt een voorbeeld van niet-duurzaam
zeebeheer in Canada: de jaarlijks terugkerende zeehondenjacht. Tussen
2003 en 2005 heeft de Canadese regering een quotum van 975.000
zadelrobben gesteld die gedood mogen worden. Canada noemt de jacht
duurzaam; het Greenpeace rapport toont onverbloemd aan dat van
duurzaamheid geen sprake is. De zeehondenpopulatie kan zelfs in gevaar
komen als Canada op deze schaal blijft doorjagen. Greenpeace maakt
zich daar grote zorgen over en wil dat Canada stopt met de jacht.
Canada kent een jarenlange traditie van wanbeheer van haar zeeën:
dankzij overbevissing is de kabeljauw bijna verdwenen. Dit is niet
alleen funest voor het ecosysteem, maar heeft ook tot enorme
werkloosheid onder de lokale bevolking geleid. De enige manier waarop
deze neerwaartse spiraal doorbroken kan worden is de complexe
problematiek in zijn totaliteit aan te pakken. Greenpeace pleit daarom
voor duurzaam management, waardoor het Canadese ecosysteem de kans
krijgt zich te herstellen.
Een belangrijk onderdeel van duurzaam beleid vormt een uitgebreid
netwerk van zeereservaten. Hierbinnen mag geen enkele commerciële
activiteit plaatsvinden. In deze reservaten krijgt het zeeleven de
kans om zich weer te herstellen. Alleen dan behaalt Canada winst voor
zowel de natuur als de lokale bevolking die daarvan afhankelijk is.
Volgend jaar gaat de Canadese regering nieuwe quota instellen voor de
zeehondenjacht. Canada staat voor de keuze: doorgaan met dit wanbeleid
dat wereldwijd steeds meer weerstand oproept of kiezen voor een
duurzame toekomst. Greenpeace blijft druk uitoefenen op Canada om deze
zinloze slachting van zeehonden te stoppen.