Wageningen Homburg Apeldoorn 2-8
Het kampioenschap in de eerste klasse A is praktisch binnen voor
Homburg Apeldoorn. Terwijl alle andere wedstrijden in deze poule
curieus genoeg in 5-5 eindigden, werd Wageningen zaterdagmiddag
overtuigend met 8-2 verslagen. Met nog twee ronden te gaan bedraagt de
voorsprong op de rest van het veld 4 matchpunten en 11,5 bordpunten.
Het team kan volgende ronde thuis in Apeldoorn tegen Lunaris
Informatica Purmerend officieel kampioen worden en daarmee terugkeren
naar het hoogste niveau.
Voor de wedstrijd werd in de teambespreking benadrukt dat met de
eindstreep in zicht iedereen geacht werd geconcentreerd en in het
teambelang te opereren. Met deze instelling is het dit seizoen vaker
tot 8-2 gekomen, terwijl de wedstrijd tegen Dr. Max Euwe in een
benauwde 5,5-4,5 eindigde omdat iedereen op voorhand van een ruime
overwinning uitging.
In de prettige ruime speelzaal in Wageningen traden de Apeldoorners
aan in de basisopstelling. Het chronologische verloop is me zoals
gewoonlijk ontgaan, daarom loop ik de borden langs, te beginnen bij
het eerste bord. Alexander Naumann pakte de Draak van Yochanan Afek
omzichtig aan en bereikte niet noodzakelijkerwijs voordeel. Na een
rekenfout van de Israëlische Amsterdammer was het echter snel gebeurd.
Sipke Ernst koos met het Hollands voor scherpe verwikkelingen en won
overtuigend van Johnny Cornelisse.
Sander van Eijk speelde volgens mij een goeie pot met zwart tegen
Alexander Kabatianski. Waar het misgegaan is weet ik niet, maar
uiteindelijk moest hij toch het onderspit delven. Op het vierde bord
speelde het jonge talent Arjen van Herwaarden een romantische partij
tegen Arthur van de Oudeweetering. De halsbrekende verwikkelingen
waren nog lang niet voorbij toen op de 19e zet tot remise werd
besloten. Arthur had vrijwel geen tijd meer en Arjen had misschien te
veel respect voor zijn tegenstander. Hoe het ook zij, van die jongen
gaan we nog meer horen.
Zelf kreeg ik de moderne verdediging van Bert Torn te bestrijden.
Nadat zwart in de opening een kans op gelijkspel had gemist, kwam hij
in een minder eindspel terecht. Toen Bert naliet de stelling gesloten
te houden, was de resterende stelling vermoedelijk niet meer te
houden. Manuel Bosboom versloeg Erik van den Dikkenberg snel en
overtuigend in een Siciliaanse Najdorf. Lucien van Beek kreeg voor de
tweede keer dit seizoen het Wolga-gambiet voorgeschoteld. Dit keer
greep hij volgens mij terug naar zijn oude wapen, bleef aan de
pluspion hangen en trok de partij langzaam maar zeker naar zich toe.
Een prettig vervolg van zijn goeie resultaat in het Noteboom Toernooi.
De partij tussen David van Eekhout en Marc Jonker leek lange tijd in
evenwicht. Marc wilde naar eigen zeggen meer, maar kreeg het deksel op
de neus, waarmee de eer voor Wageningen was gered. Roeland Pruijssers
deed zeer nuttige ervaring op aan de witte zijde van het open
Siciliaans. Hij bereikte weliswaar niets in de opening, maar hield het
hoofd koel en besliste de partij alsnog in zijn voordeel. Freddie van
der Elburg trof aan het laatste bord met zwart een van de sterkste
spelers aan Wageningse zijde, Hendrik Marks. Voor zover ik het kan
beoordelen was het een redelijk pot en de remise een normale uitslag.
Voor het naspelen van de partijen, klik hier.
1. Yochanan Afek Alexander Naumann 0-1
2. Johnny Cornelisse Sipke Ernst 0-1
3. Sander van Eijk Alexander Kabatianski 0-1
4. Arjen van Herwaarden Arthur van de Oudeweetering ½-½
5. Bert Torn Merijn van Delft 0-1
6. Erik van den Dikkenberg Manuel Bosboom 0-1
7. Erwin Oorebeek Lucien van Beek 0-1
8. David van Eekhout Marc Jonker 1-0
9. Harmen van de Werken Roeland Pruijssers 0-1
10. Hendrik Marks Freddie van der Elburg ½-½
Koninklijke Nederlandse Schaakbond