Ministerie van Buitenlandse Zaken

Nederlands standpunt voor de mid term review van de Lissabon-strategie, Voorjaarsraad 2005, bijlage

Kamerbrief inzake Nederlands standpunt voor de mid term review van de Lissabon-strategie, Voorjaarsraad 2005, bijlage

NEDERLANDS STANDPUNT VOOR DE VOORJAARSRAAD 2005

(de mid-term review van de Lissabon-strategie)

" focus"

INLEIDING

Halverwege de looptijd ervan is het publieke oordeel over de Lissabon-strategie er één van teleurstelling. Om een aantal redenen heeft zij (nog) niet aan de hooggespannen verwachtingen van de Europese Raad van maart 2000 kunnen voldoen. De uitvoering van de strategie door de lidstaten is onvoldoende. Het hartland van Europa leek te zijn verworden tot een zone van structureel lage groei.

Toch is de toekomst niet zo somber als sommigen willen doen geloven. De Europese maatschappij als geheel is zich steeds meer bewust van de concurrentiedruk op mondiaal niveau. Het rapport van de High Level Group onder voorzitterschap van Wim Kok heeft de relevantie en de noodzaak van de Lissabon-strategie aangetoond. Door de toenemende mondiale concurrentiekracht moeten wij ons Europese sociaal-economische model aanpassen om het in de toekomst te kunnen behouden. Overal in Europa worden -in verschillende mate en in een verschillend tempo- structurele hervormingen doorgevoerd. De motor van Europa, de Duitse economie, toont de eerste voorzichtige tekenen van herstel. De mid-term review van de Lissabon-strategie tijdens de Voorjaarsraad in 2005 biedt een uitgelezen kans om deze omslag een nieuwe impuls te geven. Dit vereist heldere besluiten en het stellen van prioriteiten door de Voorjaarsraad.

Dit is ook de heldere stellingname van de Commissie in haar Voorjaarsrapport . De Unie moet haar aandacht concentreren op die onderwerpen waar Europa op mondiaal niveau achterstand oploopt: groei en werkgelegenheid.

De Voorzitter van de Commissie heeft deze onderwerpen tot het hart van het beleid van zijn Commissie gemaakt. Het Voorjaarsrapport met voorstellen voor een hernieuwd elan voor de Lissabon-strategie, een hernieuwd 'Partnerschap voor groei en banen', is daar een uiting van.

In haar Voorjaarsrapport doet de Commissie drie aanbevelingen aan de Voorjaarsraad:

Steun voor een nieuw Partnerschap voor Groei en Banen;

Steun voor het Lissabon Actieplan en voor het instellen van nationale actieplannen;

Steun voor een vereenvoudigde en betere uitvoering van de Lissabon-strategie.

Dit Nederlands standpunt geeft het Nederlandse antwoord op die vragen.

Om die reden heeft het standpunt een andere structuur dan in voorgaande jaren. Het is deze keer toegespitst op de twee belangrijkste onderdelen van de mid-term review van de Lissabon-strategie. Het richt zich geheel op het aanbrengen van focus in de inhoud van de Lissabon-strategie en op het verbeteren van het proces van de uitvoering ervan.

Het probeert daarbij, aan de hand van het Voorjaarsrapport van de Commissie, antwoord te geven op de centrale vragen van het rapport Kok: waar gaat de Lissabon-strategie over (focus) en wie is verantwoordelijk voor de Lissabon-strategie (governance) .

De boodschap is eenvoudig: minder is meer. Een slankere, meer op groei en werkgelegenheid gefocuste strategie moet beter worden uitgevoerd. Dit Nederlands standpunt bevat de weg daar naar toe.

I. FOCUS OP GROEI EN WERKGELEGENHEID

In navolging van de High-level Group Kok stelt de Commissie dat de Lissabonstrategie moet worden gericht op one aim and one only: to facilitate and speed up delivery of the reforms needed to boost growth and employment.

Nederland juicht deze focus toe als noodzakelijke stap voor de Europese Unie om de uitdagingen van vergrijzing en globalisering het hoofd te bieden. Hierbij meent Nederland ook dat economische groei en werkgelegenheid de sociale cohesie bevorderen, de technologische ontwikkeling - ook van milieuvriendelijke productiemethoden - stimuleren en de budgettaire middelen genereren om de kwaliteit van het milieu te verbeteren. Op hun beurt dragen sociale cohesie en een gezonde en veilige leefomgeving bij aan het realiseren van duurzame economische groei voor de huidige en toekomstige generaties. Budgettaire discipline door eerbiediging van de regels van het Stabiliteits- en Groeipact is een cruciale randvoorwaarde voor het slagen van de Lissabonstrategie

Steun aan beleidsprioriteiten Commissie.

De Commissie formuleert in haar Voorjaarsrapport tien prioritaire doelstellingen, op de volgende drie beleidsterreinen:

(i) van Europa een aantrekkelijke plek maken om te investeren en te werken;

(ii) kennis en innovatie voor groei;

(iii) creëren van meer en betere banen, die cruciaal zijn voor het realiseren van groei en werkgelegenheid.

Voor de realisatie van deze doelstellingen stelt de Commissie een groot aantal acties voor op zowel communautair als nationaal niveau, met een heldere verantwoordelijkheidsverdeling.

De prioriteitsstelling van de Commissie (beleidsterreinen en doelstellingen) toont als volgt:

Van Europa een aantrekkelijke plek maken om te investeren en te werken

1. Uitbreiden en verdiepen van de Interne Markt
2. Verbeteren van Europese en nationale regelgeving
3. Realiseren van open en competitieve markten binnen en buiten Europa

4. Uitbreiden en verbeteren van de Europese infrastructuur

Kennis en innovatie voor groei

5. Verhogen en verbeteren van investeringen in onderzoek en ontwikkeling

6. Bevorderen van innovatie, de absorptie van ICT toepassingen en het duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen
7. Bijdragen aan een sterke industriële basis

Creëren van meer en betere banen

8. Inschakelen van meer mensen op de arbeidsmarkt en modernisering van sociale zekerheidssystemen

9. Verhogen van het aanpassingsvermogen van werknemers en bedrijven en van de flexibiliteit van de arbeidsmarkt
10. Investeren in menselijk kapitaal door beter onderwijs en vaardigheden

Nederland onderschrijft de prioriteitsstelling van de Commissie. Deze focus moet bijdragen aan de snelle realisatie van tastbare resultaten op Europees en nationaal niveau.

Enkele Nederlandse kanttekeningen.

Nederland plaatst enkele kanttekeningen bij deelanalyses van de Commissie:

Aanname van de Dienstenrichtlijn is noodzakelijk, zoals de Commissie terecht constateert. Dit mag echter niet worden gerealiseerd door verwatering van cruciale elementen, zoals het land van oorsprongbeginsel, die essentieel zijn voor een efficiënt werkende Interne Markt voor diensten.

De Commissie legt terecht veel nadruk op betere regelgeving, waarbinnen het initiatief van de zes Voorzitterschappen voor de reductie van de administratieve lasten (waaronder de meetmethodiek en de wenselijkheid van nationale targets) een zwaarder accent zou moeten krijgen.

De Commissie besteedt geen aandacht aan het belang van de prestatiekracht van een efficiënte en excellente overheid als voorwaarde voor economische groei. Het breder gebruik van ICT toepassingen is van groot belang, niet alleen voor het bedrijfsleven, maar ook voor de voorziening van publieke diensten.

De doelstelling van de Commissie om de industriële basis te versterken mag niet leiden tot verstoring van de concurrentieverhoudingen op de Interne Markt. Zo is sectorale doorlichting van de administratieve lasten wel wenselijk. Sectoraal steunbeleid, waaronder het creëren van 'nationale kampioenen', is dat bijvoorbeeld niet.

De Commissie plaatst het onderwerp onderwijs vooral in het teken van een leven lang leren. Daarbij moet worden aangetekend dat de opdracht tot het realiseren van excellent onderwijs zich niet moet beperken tot hoger onderwijs. Excellence moet over de volle breedte van het onderwijs worden nagestreefd als noodzakelijke impuls voor kennis en innovatie. Bijzondere nadruk verdient ook het realiseren van optimale kenniscirculatie. De bijdrage van onderwijs dient ook hier aan de orde te komen.

In tegenstelling tot de analyse van de High-level Group Kok legt de Commissie geen nadruk op de noodzaak om het aantal gewerkte uren per werknemer in de Europese Unie te vergroten.

Erkenning door de Commissie dat eco-efficiënte innovaties bevorderd moeten worden vraagt, sterker dan nu uit het Voorjaarsrapport spreekt, om concrete vertaling in het inzetten van een brede set instrumenten en in tijdsgebonden acties, zoals aanbevolen door de Milieuraad en het rapport Kok. In partnerschap met het bedrijfsleven moeten die verder worden ontwikkeld.

De Commissie ziet in migratie een mogelijkheid om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen. In algemene zin acht Nederland dit onjuist. De aanpak van de vergrijzingsproblematiek is vooral gebaat bij het verhogen van de arbeidsparticipatie. Voor deelterreinen waar een evident tekort aan arbeidskrachten bestaat (bijvoorbeeld kenniswerkers), kan selectieve migratie worden overwogen.

De Commissie hint vrij makkelijk op verhoging van de Europese begroting voor de financiering van uitgaven in het kader van de herziene Lissabon strategie. Dit verhoudt zich niet met de Nederlandse inzet voor een reëel constant uitgavenkader. Derhalve dient de nadruk te liggen op herallocatie van thans beschikbare middelen.

II. BETERE GOVERNANCE

De Lissabon-strategie is voor Europa niet herkenbaar als wat zij eigenlijk is: een aansprekende visie op de toekomst van het Europese sociaal-economische model. Een integrale visie waarin politiek leiderschap van de Europese Raad, een heldere prioriteitsstelling, een duidelijke toedeling van verantwoordelijkheden en nationaal politiek ownership hand in hand gaan.

Zichtbaarheid en publiek draagvlak

Een van de redenen waarom de Lissabon-strategie als zodanig slechts enkele keren per jaar in het nieuws komt, is de geringe zichtbaarheid van het integrale karakter ervan. Zij wordt jaarlijks besproken in de Voorjaarsraad, waarna de uitvoering ervan versplintert over de verschillende Raadsformaties in Brussel. De versplinterde behandeling in de Raadsformaties bemoeilijkt ook de nationale parlementen het zicht op het integrale karakter van de Lissabon-strategie. De band tussen het optreden van de Europese Raad en het uitvoeren van structurele hervormingen op nationaal politiek niveau ontbreekt. De nadelen van hervormingen, die vaak neerslaan op een beperkte, duidelijk herkenbare groep, kunnen niet worden afgezet tegen de voordelen voor de bredere samenleving. Indien het zicht op de samenhang van de strategie beperkt wordt, ontstaat het gevaar dat de individuele maatregelen gezien worden als losstaande bezuinigingsmaatregelen, met alle gevolgen van dien voor de maatschappelijke acceptatie ervan.

Nederland steunt de gedachte in het Voorjaarsrapport van de Commissie om de band tussen de Europese Raad en de nationale politiek te versterken, en daarmee het integrale karakter van de strategie zichtbaar te maken, door het instellen van nationale actieplannen. Deze aanbeveling wordt verderop in dit standpunt nader uitgewerkt.

Politiek leiderschap en verantwoordelijkheden: het Lissabon Actieplan

Het belang dat op politiek niveau aan de Lissabon-strategie gehecht wordt is aan de ene kant haar kracht, aan de andere kant haar zwakte. Binnen de Commissie en binnen de Raadsformaties worden vele afzonderlijke beleidsinitiatieven ontwikkeld die allemaal hun weg vinden naar de jaarlijkse Voorjaarsraad. Dit heeft er toe geleid dat tijdens iedere Voorjaarsraad nieuwe doelstellingen aan de Lissabon-strategie worden toegevoegd. Deze proliferatie wekt licht de indruk van een beleidsmatige vlucht naar voren is er mede de oorzaak van dat er te weinig aandacht is voor de uitvoering van de strategie.

Naast het aanbrengen van focus wil de Commissie ook de verantwoordelijkheden voor de totstandkoming en de uitvoering van het prioritaire beleid duidelijk maken. In een bijlage bij het Voorjaarrapport heeft zij het Lissabon Actieplan opgenomen. Dit bestaat uit het EU Lissabon programma (een overzicht van de te nemen maatregelen op communautair niveau) en uit algemene beleidsaanbevelingen aan de lidstaten die deze kunnen opnemen in hun nationale actieplannen. Het Lissabon Actieplan geeft voor alle maatregelen (op Europees en nationaal niveau) de instrumenten die kunnen worden ingezet, het tijdpad, de indicator om de voortgang te meten en de impact van de maatregel op groei en werkgelegenheid.

Met inachtneming van de kanttekeningen van Nederland bij de beleidsprioriteiten van de Commissie, stemt Nederland in met het beginsel v aneenLissabonActieplan.

Het verheugt Nederland dat de Voorzitter van de Commissie de Lissabon-strategie tot de kerntaak van zijn Commissie heeft gemaakt en dat hijzelf de coördinatie hiervan op zich heeft genomen. Daarnaast heeft de Commissaris voor Industrie als Vice-voorzitter een bijzondere coördinerende rol voor alle zaken die het concurrentievermogen van Europa raken. Dit moet er toe leiden dat binnen de Commissie een betere synergie tot stand komt van beleidsinitiatieven, gericht op het bevorderen van groei en werkgelegenheid.

De Europese Raad dient zijn verantwoordelijkheid te nemen bij het bewaken van de voortgang van de Lissabon-strategie. Hij heeft een bijzondere rol om politieke sturing te geven op die onderwerpen die cruciaal zijn voor groei en werkgelegenheid in Europa. Dit veronderstelt een duidelijke keuze voor een gefocuste groeistrategie.

Ook het Europees Parlement speelt een belangrijke rol in de Lissabon-strategie, met name op het terrein van de communautaire wetgevende agenda van het Lissabon Actieplan.

Nationale actieplannen

De Commissie heeft in haar Voorjaarsrapport de aanbevelingen van het rapport Kok overgenomen om de uitvoering van de Lissabon-strategie te verbeteren door het opstellen van nationale actieplannen. Deze moeten de inbedding van de strategie in de nationale politiek vergroten en daarmee leiden tot een betere uitvoering van de strategie. Bovendien biedt een nationaal actieplan de lidstaten de mogelijkheid om, binnen het raamwerk van de Europese doelstelling van groei en werkgelegenheid, te komen tot maatwerk. De lidstaat kan prioriteiten stellen, in overeenstemming met zijn specifieke economische situatie. Dit komt tegemoet aan het bezwaar dat de methode van open coördinatie in haar huidige vorm te veel uitgaat van one size fits all.

Daarnaast roept de Commissie de lidstaten op een Meneer of Mevrouw Lissabon te benoemen. Deze moet de voortgang van de nationale actieplannen in de lidstaten bewaken.

Nederland is voorstander van het opstellen van een nationaal actieplan. Dit verankert de Lissabon-strategie in een brede discussie over het te voeren beleid in Nederland en de raakvlakken daarvan met Europa. Bespreking van het actieplan in het Nederlandse parlement geeft de uitvoering ervan een politiek draagvlak.

Nederland zal zich buigen over de opzet en de uitvoering van een nationaal actieplan. Dit moet leiden tot een partnerschap waarin alle partijen vanuit hun eigen verantwoordelijkheden een actieve rol spelen. Nauwe betrokkenheid van de sociale partners bij het opstellen en uitvoeren van het Nederlandse actieplan spreekt immers voor zich. De traditie van de sociale dialoog in Nederland biedt hiervoor goede aanknopingspunten.

Bij de opzet van de structuren van een nationaal actieplan zal tevens de rol van een eventueel aan te wijzen meneer of mevrouw Lissabon bezien worden.

Stroomlijnen Lissabon-strategie: één geïntegreerde rapportagecyclus

De beleidsinhoudelijke prioriteitsstelling die de Commissie voorstelt in haar Voorjaarsrapport heeft ook gevolgen voor de rapportageverplichtingen binnen de Lissabon-strategie en voor het voorbereidingstraject van de Voorjaarsraad.

De Commissie stelt voor het veelvoud aan bestaande rapportages van lidstaten en Raadsformaties te vervangen door één geïntegreerde en gestroomlijnde rapportagecyclus. Zij wenst de globale richtsnoeren voor het economisch beleid en de Europese werkgelegenheidsrichtsnoeren samen te voegen in één pakket van Lissabon-richtsnoeren. Deze Lissabon-richtsnoeren zullen bestaan uit drie hoofdstukken: macro-economisch en budgettair beleid, structuurbeleid en arbeidsmarktbeleid. Zij vormen de basis voor de door de lidstaten op te stellen nationale actieplannen.

Onder politieke sturing van de Europese Raad zullen de Lissabon-richtsnoeren voorbereid en vastgesteld worden in de Ecofin Raad, de Concurrentiekrachtraad en de Raad Werkgelegenheid, Sociaal beleid, Volksgezondheid en Consumentenaangelegenheden.

De start van deze nieuwe, driejarige cyclus is in 2005. De Commissie analyseert de voortgang van de uitvoering ervan aan de hand van de nationale actieplannen van de lidstaten en aan de hand van de voortgang van het EU Lissabon programma. Zij vat deze analyses samen in haar geïntegreerde Voorjaarsrapport aan de Voorjaarsraad.

De eerste twee jaren van de rapportagecyclus staan in het teken van een voortgangsverslag (light review), het derde jaar staat in het teken van een strategische herziening (in-depth review).

Nederland steunt de voorstellen van de Commissie voor de stroomlijning van de rapportageverplichtingen in de Lissabon-strategie.

Nederland kan instemmen met de integratie van de verschillende rapportageverplichtingen in een set richtsnoeren (de 'Lissabon-richtsnoeren'). Nederland kan tevens instemmen met de rapportagecyclus, de politieke sturing daarvan door de Europese Raad en de door de Commissie voorgestelde exclusieve bespreking van de geïntegreerde nationale Lissabon-rapportages in de Ecofin-Raad, de Raad voor het Concurrentievermogen en de WSBVC-Raad. Andere Raadsformaties kunnen zich, indachtig de focus van de Lissabon-strategie, in de aanloop naar de Voorjaarsraad uitspreken over de hen regarderende beleidsonderwerpen uit het integrale rapport aan de Voorjaarsraad dat de Commissie, mede op basis van de nationale rapportages, opstelt.

Nederland gaat er tevens van uit dat het communautaire beleid in het kader van het Lisbon Action Plan in de daartoe traditioneel aangewezen Raadsformaties behandeld wordt.

Facing the challenge. The Lisbon strategy for growth and employment. Report from the High Level group chaired by Wim Kok. November 2004.

Communication to the Spring European Council: Working together for growth and jobs. A new start for the Lisbon Strategy. COM(2005)24

In het rapport Kok werden als belangrijkste redenen voor het tegenvallende resultaat van de Lissabon-strategie de volgende, elkaar versterkende, verklaringen geformuleerd: de Lissabon-strategie gaat over alles en dus over niets; de Lissabon-strategie is van iedereen en dus van niemand.