Verlaagde albumineconcentratie zorgt voor verhoogde kans op hart- en
vaatziekten bij ouderen
Een verlaagde albumineconcentratie in het bloed bij ouderen zorgt voor
fysieke achteruitgang bij ouderen. Dit concludeerde epidemioloog
Bianca Schalk in haar promotie-onderzoek, zij promoveerde vrijdag 11
februari jl. op het proefschrift Serum albumin and physical health
decline in old age. Dit onderzoek is uitgevoerd binnen de Longitudinal
Aging Study Amsterdam (LASA). Het LASA onderzoek is een langlopende,
multidisciplinaire studie bij ruim 3000 ouderen en is gestart in
1992/93.
Een verlaging van de albumineconcentratie, zelfs binnen de normale
waarden, in het bloed verhoogt de kans op hart- en vaatziekten bij
ouderen. Een verlaagde albumineconcentratie gaat ook gepaard met lage
spierkracht en met achteruitgang in spierkracht. Zowel een verlaging
van albumineconcentratie als een chronisch lage albumineconcentratie
zijn niet alleen gerelateerd aan achteruitgang in lichamelijk
prestatievermogen (wat men daadwerkelijk kan), maar ook met
achteruitgang in functionele beperkingen (wat men zegt te kunnen).
Interventies, direct (verbeteren van lichamelijk functioneren) of
indirect (verhogen van de albumine concentratie), kunnen mogelijk
helpen om verslechtering van lichamelijk functioneren te voorkomen. De
bevinding van Schalk zou moeten leiden tot een verhoogde attentie van
(huis)artsen op albumine en de albumineconcentratie in het bloed bij
de patiënt.
Albumine is een bloedeiwit en speelt een belangrijke rol bij het
handhaven van de osmotische waarde en zorgt voor transport,
metabolisme en ontgifting van stoffen in het lichaam.
Uit het onderzoek blijkt tevens dat overmatig roken en diabetes
bijdragen aan de achteruitgang van de albumineconcentratie. Voor een
chronisch lage albumineconcentratie zijn een hoge leeftijd en het
rapporteren van diverse beperkingen in functioneren, zoals traplopen,
determinanten.
VU Medisch Centrum