Gemeente Utrecht


Ingekomen 17 februari 2005


---


Mondelinge vragen ex artikel 43 R.v.O. bij gemeenteraadsvergadering Utrecht 17/02/2005
Betreft: Massa-ontslag ID-ers
Ingediend door: Marry Mos, GroenLinks


Vorig jaar heeft de wethouder aangegeven dat een ID-er die meewerkt aan reïntegratie niet zonder baan komt te zitten. Volgens de huidige stand van zaken wordt per 1 maart voor ruim 300 ID-ers ontslag aangevraagd. Het gaat om ID'ers bij Cumulus, bij Portes, bij Doenja, bij UW-bedrijven en bij UB2000. Dit spoort niet met de verwachting die de wethouder in december 2003, en herhaald in oktober 2004, gewekt heeft. GroenLinks vindt dat dit massa-ontslag moet worden voorkomen. Daarom vragen we het College de gewekte verwachtingen in te lossen.

Ons neerleggen bij het massa-ontslag heeft grote financiële gevolgen voor de stad. Het aantal bijstandsgerechtigden zal flink stijgen. De mensen die nu ontslag aangezegd krijgen, staan binnen enkele maanden op de stoep bij de sociale dienst voor een aanvullende uitkering en komen na een half jaar WW volledig in de bijstand. Dit kost de stad ca. 4,2 miljoen euro per jaar. Bovenop deze extra uitgave is het de taak van de stad de nieuwe werklozen een werkplek te geven waar ze aan de slag kunnen met behoud van uitkering, of ze een duur reïntegratietraject te laten doorlopen. De cirkel is dan rond. Er is dan wederom behoefte aan aanvullende arbeid, maar de banen zijn helaas verdwenen. Als we nu zo goed als zeker weten dat het die richting uitgaat, dan kunnen we beter nu proberen de banen veilig te stellen, zodat menselijk leed bespaard blijft en maatschappelijk kapitaal niet weggegooid wordt. Zo is de mening van GroenLinks.


De banen kunnen behouden blijven door andere inzet van middelen

GroenLinks ziet daarvoor de volgende mogelijkheid. Zet de reïntegratietrajecten waarvan nu al blijkt dat ze niet goed functioneren stop en zet deze middelen in voor het behoud van banen. Met eenvijfde van het geld voor reïntegratie-activiteiten kunnen tenminste 300 banen behouden blijven.

Dit leidt tot de volgende vragen:
1. Is het college op de hoogte van de aanstaande massa-ontslagen?
2. Hoe verhoudt dit zich tot de belofte dat er geen sprake zou zijn van een massa-ontslag?
3. Is het College bereid snel een oplossing te zoeken en onze suggesties hierbij te betrekken?


---- --