LEI

persbericht / nr. 1798

16-februari-2005

Kosten in varkensketen kunnen verder omlaag

Door het verminderen van verliezen in de varkensketen kunnen de kosten per kilo geslacht gewicht nog 5 eurocent omlaag. Dat is de uitkomst van een zoektocht van deelnemers aan het Varkenshouderij Ketenproject Limburg (VarKeL), samen met het LEI (Wageningen UR) en adviesbureau Area Advies. De helft van de kostenbesparing komt ten goede aan de varkenshouders. Op vier gebieden zijn concrete verbeterpunten uitgewerkt die dit mogelijk maken: betere uitwisseling van informatie, een marktgerichte productie, het terugschroeven van de kosten van een aantal specifieke handelingen binnen de keten, en een ander planningsysteem.

Op initiatief van de LLTB werken varkenshouders, slachterijen en een fokkerijorganisatie in VarKeL samen aan de doelstelling om door ketenoptimalisatie de kosten per kilo geslacht gewicht met EUR 0,05 te verminderen. Voor de keten als geheel komt dat neer op een besparing van EUR 65 à 72 miljoen per jaar. Deze doelstelling is haalbaar door een aantal knelpunten aan te pakken. De VarKeL-werkgroep heeft hiervoor een lijst met actiepunten opgesteld.

Informatie

De informatie binnen de keten moet er samen met het uitbetalingssysteem op gericht zijn om de partijen binnen de keten de juiste prikkels te geven voor de sturing van de productie. Gebruik van kritische prestatie-indicatoren waarop partijen elkaar afrekenen, kan hieraan bijdragen. Naast het magervleespercentage valt daarbij te denken aan vochtverlies en slachtafwijkingen, of aan de beladingsgraad in het transport.

Marktgerichte productie

Voor de slachterijen hoeft het varken genetisch niet wezenlijk te veranderen. Een stijging van het gemiddelde vleespercentage boven de 57% wordt door de Nederlandse slachterijen niet gewenst. Dit betekent een trendbreuk, omdat in de afgelopen jaren het vleespercentage wel voortdurend is verhoogd. Toename van de vraag naar voorverpakt vlees betekent dat de uniformiteit van het product steeds belangrijker wordt. Daarnaast is Nederland er sterk op gericht om snel te voorzien in tekorten aan verschillende types varkensvlees op de exportmarkten. Dat vraagt om een aangepast classificatiesysteem waarmee de slacht- en vleeskwaliteit van een dier beter kan worden vastgesteld. Daarmee worden de exportmarkten beter bediend en kunnen de uitsnijderijen efficiënter werken.

Specifieke ketenkosten

Op verwerkingskosten van slachtafval, keuringskosten, advieskosten en logistiek kan worden bespaard. Ten aanzien van slachtafval moeten de mogelijkheden van vergisting nader worden onderzocht. Dit geldt ook voor co-vergisting van diermeel met mest. De keuringskosten in Nederland zijn hoog. Een nieuwe systematiek, die meer rekening houdt met verschillen in risico's tussen de aangeboden partijen, zou de keuringssnelheid kunnen verhogen en de kosten verlagen. Advieskosten kunnen omlaag als veevoerindustrie en handelaren door samenwerking komen tot integrale in plaats van gescheiden adviezen.

Planningsysteem

Een beter prijs-/planningsysteem zal zowel de varkenshouders als de slachterijen ten goede komen en de administratieve lastendruk verminderen. Op basis van een opgave van het aantal opgelegde biggen kan de slachterij een weekplanning maken en die terugkoppelen naar de leverancier. Op dit punt liggen de opvattingen van de verschillende ketenpartijen echter nog uit elkaar.

Aanbevelingen

De VarKeL-werkgroep adviseert om nader onderzoek te laten uitvoeren naar dripverlies, een belangrijke schadepost. Verder stelt zij voor om een 'Varkens Ketenoverleg Limburg' in te stellen. Een derde aanbeveling is dat de LLTB haar vermogen besteedt ter versterking van het eigen vermogen in de verwerkende schakels van de varkensvleeskolom.

---

Terugdringen ketenverliezen in de varkenshouderij; VarKeL werkgroep. Het rapport bestellen 'rapport5.05.01'.