Verloren enzym biedt bescherming tegen huidkanker
Onderzoekers van de afdeling Genetica van het Erasmus MC hebben het
type DNA-beschadiging, verantwoordelijk voor het ontstaan van
huidkanker, geïdentificeerd. Ze hebben een methode gevonden om muizen
(en in de toekomst mogelijk ook mensen) blijvend te beschermen tegen
de kwalijke effecten van UV straling. De bevindingen van de
onderzoekers zijn op 26 januari gepubliceerd in het wetenschappelijke
tijdschrift Current Biology.
Reeds lang is bekend dat ultraviolette (UV) straling in het zonlicht
het DNA beschadigt en daardoor huidkanker kan veroorzaken. Daarnaast
kan overmatige blootstelling aan zonlicht leiden tot celdood, in de
huid merkbaar als "verbranding". UV licht veroorzaakt verschillende
soorten DNA schade die in zoogdiercellen worden opgeruimd door middel
van het ingewikkelde Nucleotide Excisie Reparatie (NER) systeem.
Afwijkingen in dit DNA herstel mechanisme, zoals het geval is bij
patiënten met de zeldzame erfelijke ziekte xeroderma pigmentosum,
leiden dan ook tot een zeer UV gevoelige huid en een sterk verhoogd
risico op het krijgen van huidkanker. De efficiëntie van het NER
systeem hangt sterk af van het type DNA schade, zoals blijkt uit het
feit dat cyclobutaan pyrimidine dimeren (CPD), één van de twee meest
voorkomende soorten UV schade, zeer slecht worden gerepareerd.
In een nieuwe studie hebben Judith Jans en collega's in de groep van
Dr. Bert van der Horst muizen voorzien van een DNA herstel gen dat
tijdens de evolutie verloren is gegaan in de meeste zoogdieren,
waaronder ook de mens. Met dit gen kunnen huidcellen van de muis een
fotolyase eiwit aanmaken dat er voor zorgt dat CPDs zeer snel worden
opgeruimd. Voor dit herstel proces heeft het fotolyase eiwit energie
nodig in de vorm van licht. Gebleken is dat muizen met het CPD
fotolyase gen veel beter bestand zijn tegen blootstelling aan UV licht
dan dieren die niet over dit gen beschikken (of dieren die het
fotolyase wel aanmaken maar in het donker worden gehouden). Het CPD
fotolyase eiwit biedt niet alleen bescherming tegen verbranding, maar
zorgt er ook voor dat de dieren nauwelijks meer huidtumoren
ontwikkelen. Deze studie laat zien dat met name CPDs verantwoordelijk
zijn voor de schadelijke effecten van blootstelling aan zonlicht en
andere UV bronnen. Deze kennis draagt bij aan een beter begrip van het
ontstaan, en op termijn ook het voorkomen van UV-geinduceerde
huidkanker.
Erasmus Universiteit Rotterdam