Stadsdeel Geuzenveld/Slotermeer Amsterdam
"Meester? Wat is dat, verteerd?"
Precies drie maanden geleden hebben de zesde groepers van de Goeman
Borgesiusschool het afval begraven in de grond van de schoolwerktuinen
van meester Kooistra. Een praktische proef om zelf te zien wat met
afval in de grond gebeurt. Een beetje teleurstellend was het wel voor
sommige kinderen. Ze hadden er meer van verwacht.
De ijslollystokjes staan na drie maanden nog gewoon in de grond op de
klas te wachten. De groepen 6a en 6b komen het afval dan weer boven de
grond halen. Om beurten graven ze een stukje en wat ze vinden gaat in
de doos.
Meester Kooistra spit de grond nog eens goed na om ervoor te zorgen
dat echt alles er weer uit komt wat er destijds in ging. Hij heeft een
lijstje en somt op wat er allemaal in ging. De kinderen geven door of
het is terug gevonden.
Verteerd, zegt de meester
"Blikje cola?", "Ja". Pakje drinken, plastic zakje, horlogebandje,
schroevendraaier. Er mist een batterij, karton, koffiefilterzakjes,
een bananenschil en appelschillen. Verteerd, volgens de meester. "Wat
is dat, verteerd?" "Dat de plantjes het opeten", zegt meester
Kooistra.
De groepen nemen het afval mee terug naar school. Sommige kinderen
hadden er duidelijk meer van verwacht. Ze zijn teleurgesteld dat er
maar zo weinig met het afval gebeurd is. Verreweg het meeste afval
ziet er nog precies zo uit als toen het begraven werd.
Dat is precies waar het in de les om ging. Het duurt soms erg lang
voordat afval in de natuur vergaat. Als het al verteert. Afval en
natuur gaan slecht samen.