Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Utrecht, 1 februari 2005
Burgemeester brouwer riskeert een enorme escalatie tussen krakers en gemeente
met haar onhumane beleid.
Waarom? Waarom neemt burgemeester Brouwer haar eigen burgers niet serieus.
Waarom wil zij niet naar hen luisteren. Waarom zet zij mensen totaal onverwacht
en zonder kans op een eerlijk proces zomaar op straat. Zonder vervangende
woonruimte, zonder de mogelijkheid tot een voorlopige voorziening (bij de
rechter) en zonder de mogelijkheid fatsoenlijk hun spullen te verhuizen naar
een veiliger heenkomen. En zonder dat zij mensen de kans geeft hun woonsituatie
te verbeteren.
Voor alle duidelijkheid, we hebben het hier over de, voor de bewoners, totaal
onverwachte ontruiming van het oude WKZ gebouw aan de ABC-straat in Utrecht.
Dit gebouw werd na jarenlange leegstand enkele weken geleden gekraakt door een
aantal woningzoekenden. Deze mensen hebben dit pand in gebruik genomen, geheel
volgens de regels die onze staat aan ons heeft opgelegd. De Officier van
Justitie heeft de kraak uiteindelijk goedgekeurd, omdat het meer dan een jaar
leegstond en omdat er geen onmiddellijke bouw en/of sloopplannen voor waren.
Dit houd in dat de krakers vanaf dat moment legaal in het pand wonen. Het is
hun huis. Zij hebben er hun huisvrede. Waarom worden zij dan niet behandeld als
normale bewoners van dat pand?
Er wordt geconstateerd dat het brandonveilig zou zijn, omdat het pand maar één
in en uitgang zou hebben. Waarom is er geen overleg gevoerd met de bewoners om
het pand zo aan te passen dat het wel aan de veiligheidsregels voldoet?
Althans, voldoende om er te kunnen wonen. Waarom wordt er met de bewoners
omgegaan alsof het onbetrouwbare mensen zijn? Denkt burgemeester Brouwer niet
dat deze mensen zelf ook graag veilig willen wonen?
Waarom wordt het argument van asbest gebruikt als gevaar? Waarom zou de
aanwezigheid van asbest nu wel gevaarlijk zijn, maar niet toen het nog in
gebruik was als kinderziekenhuis? Of moeten de kinderen die er indertijd hebben
gelegen zich toch een beetje zorgen gaan maken over hun gezondheid, omdat ze
mogelijk besmet zijn met asbest? Dat zou de gemeente aardig wat schadeclaims
kunnen opleveren.
Waarom moest het pand, nadat het al enkele weken geleden in gebruik werd
genomen, met stel en sprong ontruimd worden? Als het dan echt zo'n gevaarlijk
pand zou zijn dat binnen twee uur na betekening ontruimd moest worden, waarom
heeft het dan enkele weken geduurd voordat deze vordering tot ontruiming kwam?
Waarom kon de burgemeester de bewoners niet meer tijd geven om hun inboedel te
verhuizen en misschien nog wel belangrijker, om een nieuw heenkomen te vinden?
De bewoners hebben niet de kans gekregen de bouw- en veiligheidsrapporten onder
de loep te nemen en eventueel juridisch aan te vechten. Sterker nog, ze hebben
niet eens de kans gekregen om hun persoonlijke spullen uit hun huis te halen.
En zelfs een dag later mogen ze hun spullen niet meer ophalen, wegens mogelijke
asbestbesmetting...? De meeste van die misschien wel heel persoonlijke spullen
zijn ze nu gewoon kwijt! Stelt u zich eens voor dat men zo plotseling bij u aan
de deur staat, om te zeggen dat uw pand extreem gevaarlijk is en dat u binnen
twee uur uw huis uit moet zijn, om er nooit meer in terug te mogen keren. Wat
zou u dan doen? Welke spullen zou u dan meenemen?
Waarom weigert mevrouw Brouwer met deze bewoners in gesprek te gaan? En waarom
sluit zij zich liever op in haar stadhuis? We hebben dit gedrag van haar eerder
kunnen constateren. En niet alleen tegenover krakers, maar ook tegenover andere
maatschappijkritische mensen. Zo kunnen we ons een demonstratie van
milieuaktivisten herinneren die een stukje straat bezet hielden. Ook toen heeft
zij niet de moeite genomen persoonlijk polshoogte te nemen over de situatie,
voordat zij een besluit nam. En afgelopen zomer nog, toen de Pleuroparade werd
georganiseerd, toen heeft de burgemeester ook stelselmatig geweigerd in te gaan
op gesprekken met de organisatie. Terwijl die organisatie wel heel nadrukkelijk
om een persoonlijk gesprek met haar heeft gevraagd, omdat die organisatie bang
was dat zij zich teveel liet misleiden door haar adviseurs.
Het lijkt wel haast alsof zij bang bent voor deze mensen. Terwijl het toch echt
maar heel gewone mensen zijn, die ook een onderdeel uitmaken van deze
maatschappij. En van de gemeente Utrecht, die Brouwer vertegenwoordigt. Het is
echt niet eng om met deze mensen te praten. Waarom probeert zij dit niet gewoon
een keer? Zij als burgemeester kan zich nog hard maken voor een open dialoog.
Mits zij wel de mensen serieus neemt en hen in hun waarde laat. Als zij deze
mensen blijft negeren en kleineren, zal zij zelf een escalatie in de hand
werken. En daar is de burgemeester dan volledig verantwoordelijk voor. Want de
aktivisten, en in dit geval de krakers, hebben allang al bewezen dat zij zich
aan hun woord houden en open staan voor de dialoog. Maar zij zijn door de
onmenselijke besluiten van de burgemeester inmiddels wel heel erg boos
geworden. De zet is dus nu aan mevrouw Brouwer, burgemeester van Utrecht! Zij
heeft een hoop vertrouwen terug te winnen.
Sympathisanten van de krakers
----------------------------------------
Noot voor de redactie (
Ingezonden persbericht