Hufterwoningen in Amsterdam bouwen

Marcel Duyvestijn - 27 januari 2005

Herman Marres, PvdA raadslid in Amsterdam: Wat een belachelijk idee. Ik geloof sterk in spreiding en niet in isolatie. Het contact met de buurt en de mensen versterken. Elkaars waarden leren begrijpen en erkennen. Activiteiten in buurten organiseren om iedereen erbij te betrekken. Gewoon recht voor je deur een straatfeest, zodat zelfs die zogenaamde hufters erbij betrokken moeten worden. Daarom blijven we ook nog steeds tegen de plannen van Dekker protesteren. Haar plannen gaan precies die noodzakelijke spreiding tegen. Weet je dat Sybille (Dekker) in de oudheid diegene was die de wil van de Goden aan iedereen wilde opleggen. In de Van Dale staat: "een raadselachtige vrouw".

Ivar Manuel, D66 raadslid in Amsterdam: Hufterwoningen en wat dan? Hufterwijkjes? Met een hek er omheen? Permanent cameratoezicht en een dagelijkse meldingsplicht? Lijkt me geen goed idee. En ook niet in het belang van de asocialen zelf. Laten we ze maar in ons midden houden en vervolgens wel keihard aanpakken voor hun asociale gedrag. In een normale omgeving is resocialisatie nog mogelijk. En voor wie onverbeterlijk blijft zijn er dan altijd nog gewone gevangeniscellen, met een gesloten deur.

Co Verdaas, Tweede-Kamerlid voor de PvdA: De straat is vaak het enige alternatief voor mensen die overlast veroorzaken. Het gevolg: een buurt heeft vaak langdurig te maken met overlast en als een gezin dan eindelijk van de rechter mag worden uitgezet, dan verlies je ze uit het oog, ze moeten op straat verder leven. Mijn voorstel houdt in dat je mensen die voerlast veroorzaken sneller kunt uitzetten, mits je ze meteen opvangt op een lagere trede op de woonladder. Een sobere woning, bijvoorbeeld in een plantsoen of aan de rand van een buurt. Wat voor mij voorop staat is dat mensen niet aan hun lot worden overgelaten en dat de stap naar boven op de woonladder weer gezet kan worden als een huishouden daar aan toe is. Zon voorstel is goed voor de buurt en goed voor de overlastveroorzakers zelf. Ik heb wel problemen met de term hufterwoning. Niet elke overlastveroorzaker is een hufter. Een enkeling wil inderdaad niet deugen en mag met recht als hufter worden aangeduid, mijn ervaring is dat er vaak meer aan de hand is dan enkel onwil. Daarnaast voorspel ik nu al dat de media zullen focussen op begrippen als containerwoningen en hufterwoningen en de achtergronden uit het oog verliezen. Maar goed, als we resultaat boeken, dan leg ik me daar graag bij neer.

Anja Timmer, Tweede-Kamerlid voor de PvdA: Vorig jaar was ik op bezoek in Kampen en bezocht daar de woningen / containers die ( als tijdelijke huisvesting) ingezet werden voor mensen die elders weg moesten. De nadruk ligt wat mij betreft op tijdelijk en op hulp en ondersteuning. Mensen die er woonden waren blij onderdak te hebben en er werd veel inzet gepleegd door veel betrokken organisaties de mensen hulp te bieden bij de problemen die zorgden voor het wonen in deze containers. Want alleen met oplossen van huisvesting of verplaatsing los je niet de achterliggende problemen op. Het is uiteindelijk de bedoeling dat mensen weer terug kunnen naar een gewoonhuis. In Kampen heeft men de regel om geen kinderen hier onder te brengen en daar ben ik het mee eens. We vergeten wel eens dat er veel al meer problemen zijn dan alleen het veroorzaken van overlast en daar moeten we aandacht voor hebben en houden. Ik vind de term hufterwoningen niet zo gelukkig gekozen. In de praktijk gaat het vaak om complexe problematiek die we niet slechts af kunnen doen met hufterigheid.

John Goring, VVD raadslid in Amsterdam: Dit idee mag zeker uitgewerkt worden. Als alle andere maatregelen niet het gewenste resultaat opgeleverd hebben, komen we voor de keus te staan: óf we laten het woonplezier van vele anderen vergallen óf we verplaatsen de asocialen naar een nieuwe woonplek waar ze tussen gelijkgestemden lekker door kunnen gaan met hun asociaal gedrag. Ik zou dus voor de laatste optie kiezen. Het is een voor iedereen - ook voor de asociaal - begrijpelijke oplossing. Er is overigens momenteel een experiment gaande in Amsterdam waarbij huurwoningen toegewezen worden aan mensen met één bepaalde levenstijl. Los van het resultaat van deze pilot, kunnen we nu al concluderen dat het toewijzen van huurwoningen op basis van een levenstijl - lekker asociaal zijn, is er ook één - kennelijk bespreekbaar is in Amsterdam. Ik meld dit alvast aan de critici die zullen roepen dat dit voorstel on-Amsterdams of asociaal is.