Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

http://www.minszw.nl

MIN SZW: Toespraak minister De Geus

Nr. 2005/7
19 januari 2005

Embargo:
19 januari 2005 tot
11.15 uur

Minister De Geus wil meer aandacht voor psychische klachten.

Hoewel de aandacht voor psychische klachten op de werkvloer is toegenomen, is die nog onvoldoende. Voor werkgevers en werknemers moeten psychische klachten even gemakkelijk bespreekbaar worden als lichamelijke klachten.
Dat zei minister A.J. de Geus van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in Den Haag op de slotbijeenkomst van de subcommissie Psychische Problematiek. Hij wees erop dat werkgevers en werknemers primair verantwoordelijk zijn voor en door de tweejarige loondoorbetalingsplicht ook belang hebben bij het terugdringen van psychisch verzuim. Zij kunnen een geringer verzuim onder meer bevorderen door daarover in CAO's afspraken te maken die zijn toegesneden op factoren die in een bedrijfstak bekend staan als veroorzakers van psychische klachten.

Toespraak door minister mr. A.J. de Geus van Sociale Zaken en Werkgelegenheid bij de slotbijeenkomst van de Subcommissie Psychische Problematiek op 19 januari 2005 in Den Haag.

Dank u wel voor de uitnodiging om uw evaluatie van de stand van zaken bij de implementatie van de leidraad in ontvangst te nemen. Ik heb er al even naar kunnen kijken. Het is een interessante evaluatie waaruit blijkt dat de subcommissie psychische problematiek en de andere organisaties de afgelopen jaren veel en goed werk hebben verzet. Met als doel te bereiken dat mensen beter en sneller worden geholpen als ze door psychische problemen uit dreigen te vallen of al uit zijn gevallen. Er is dus het nodige bereikt bij het bestrijden van verzuim met psychische oorzaken.

Maar dat we nu met een zucht van tevredenheid achterover kunnen leunen omdat we dit probleem opgelost hebben, zo is het natuurlijk niet. In tegendeel. Er is een belangrijk stuk werk verzet, maar de brede toepassing van alle verbeteringen die zijn voorgesteld en uitgeprobeerd, die hebben we nog voor de boeg. Daar zullen alle betrokkenen hard aan moeten werken. Ook dat blijkt uit uw evaluatie.

Interessant is in dat verband dat uit een onderzoek blijkt dat werkgevers of de mensen die leiding geven in een organisatie in de meeste gevallen denken dat ze de problemen rond psychische klachten in de hand hebben. En dat ze tijdig en doeltreffend optreden. Maar de werknemers met psychische klachten denken daar anders over.

Zij denken dat de leidinggevenden niet weten dat er problemen zijn. En dat er dus ook niets wordt gedaan om die problemen op te lossen of om herhaling te voorkomen. Die werknemers voelen zich onvoldoende serieus genomen.

Verbetering van de communicatie tussen leiding en werknemers en zoeken naar oplossingen is dus geboden. Anders dreigt de klassieke en vaak niet effectieve reactie op psychische klachten: blijf voorlopig maar thuis om tot rust te komen. Uit de evaluatie blijkt dat vooral huisartsen nog vaak geneigd zijn te geloven in de heilzame werking van een tijdje afstand nemen van de plek waar het probleem is ontstaan.

Maar in veel gevallen is het de vraag of behandeling van de klachten niet even goed of zelfs beter kan worden opgepakt als de werknemer aan het werk blijft. Er wordt hard gewerkt aan een betere samenwerking tussen de verschillende disciplines in de medische wereld. Die samenwerking zal vaker kunnen leiden tot een meer op de persoon en op de werksituatie toegesneden aanpak van de klachten.

De bestrijding van psychische klachten moet in de eerste plaats worden opgepakt door werkgevers en werknemers. Zij zijn gezamenlijk als eersten verantwoordelijk voor bestrijding van het ziekteverzuim. Dat kunnen ze onder meer doen door in de CAO's concrete afspraken te maken, toegesneden op de factoren in een bedrijfstak die bekend staan als veroorzakers van psychische klachten.

Bedrijven en instellingen kunnen zich bij de bestrijding van psychische klachten laten bijstaan door een keur aan deskundigen bij arbodiensten of reïntegratiebedrijven. Dat hele veld is nog volop in ontwikkeling met het oog op de nieuwe wetgeving op het gebied van sociale zekerheid en op het terrein van de volksgezondheid die op 1 januari 2006 van kracht moet worden.

Werkgevers en werknemers zullen als het om ziekte en arbeidsongeschiktheid gaat veel intensiever met elkaar op moeten trekken. Terugdringen van ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid is straks, als het goed is, een belangrijk onderdeel van de bedrijfsvoering. Een gezonde onderneming is een lonende onderneming.

In die voor ons allen nog tamelijk onbekende wereld van de nieuwe wetten op het terrein van ziekte en arbeidsongeschiktheid fungeert de leidraad en de ervaringen daarmee als een vuurtoren. Als een baken dat kan voorkomen dat werkgevers en werknemers met hun beleid op nog onbekende klippen lopen.

Ongeveer een derde deel van de WAO-instroom betreft psychische problemen. Ik denk dat we al een stuk verder zijn bij het terugdringen van verzuim als ophouden met werken om eens goed tot rust te komen niet langer de standaard-reactie is bij psychisch verzuim. Het is aan de professionals, bijvoorbeeld de bedrijfsartsen, de psychologen en de arbeids- en organisatiedeskundigen om bedrijven en hun werknemers daarbij met hun specifieke deskundigheid terzijde te staan.

Psychische problemen die niet serieus worden genomen vertonen de neiging te groeien. Alleen door ze vanaf het begin ernstig te nemen en er doeltreffend op te reageren kunnen we psychische klachten onder controle houden. De werkgever die psychische problemen tijdig wil onderkennen zal voortdurend aandacht moeten hebben voor de psychische positie van de werknemer.

Makkelijk gezegd, zult u wellicht denken. Maar hoe doe ik dat dan?

Ik heb tijdens werkbezoeken aan bedrijven vast kunnen stellen dat het kan werken. In een van die bedrijven heb ik iemand aan het werk gezien van wie bekend was dat hij had geleden aan psychische klachten, iemand die vanuit een heel moeilijke situatie naar zijn werk teruggekeerd was.
Gevolg daarvan was dat de andere werknemers zich twee dingen veel scherper bewust waren dan voordien.

In de eerste plaats realiseerden ze zich dat ze zelf ook bevattelijk zouden kunnen zijn voor psychische aandoeningen. Daardoor waren ze meer gespitst op signalen bij zichzelf en bij hun collega's die zouden kunnen wijzen op psychisch onbehagen. In de tweede plaats realiseerden de mensen zich dat psychische klachten met succes kunnen worden bestreden, dat ze wel degelijk kunnen worden verholpen.

Zo'n werknemer die hersteld is van een psychische klacht werkt als het ware voor de onderneming als een griepinjectie. Je dient er een kleine dosis van toe en na enige tijd is je hele onderneming beter beschermd tegen het verschijnsel psychische klachten. Dat verschijnsel wordt eerder herkend en bespreekbaar gemaakt.

Daarmee ben ik aangekomen op het terrein van de preventie van gezondheidsklachten.
Daar valt - straks ook letterlijk - de grootste winst te halen. Het is goed per bedrijf of per bedrijfstak te inventariseren welke factoren kunnen leiden tot psychische klachten. Investeren loont, blijkt bijvoorbeeld in de horeca. Daar heeft een investering van 1,8 miljoen euro een winst opgeleverd van vijf miljoen euro aan lagere kosten van verzuim door werkdruk.

Maar het is vooral belangrijk dat psychische klachten in de bedrijven bespreekbaar zijn. Werkgevers en werknemers zijn het er wel over eens dat zij samen verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van psychisch verzuim. Maar in de praktijk komt dat toch nog niet goed van de grond. Werkgevers worstelen vaak met de vraag hoe ze het thema bespreekbaar kunnen maken.

Niet voor niets heeft uw evaluatie de titel meegekregen: een gebroken been is toch makkelijker. Het is uw en onze opgave er door goede voorlichting aan werkgevers en werknemers voor te zorgen dat die titel zo snel mogelijk achterhaald is. We moeten binnenkort kunnen zeggen dat een psychisch probleem niet moeilijker is dan een gebroken been.

Werkgevers en werknemers zijn aan zet. Zij moeten de afspraken uit het sociale akkoord omzetten in meer concrete CAO-afspraken. De CWP roep ik op om het gedachtegoed van de leidraad verder te verspreiden en de beeldvorming door communicatie verbeteren.

Nogmaals dank voor de evaluatie.


- LET OP EMBARGO -

19 jan 05 11:15