Installatie nieuwe korpschef
Hollands Midden 11-01-2005 - Hoofdcommissaris drs. J.J.M. Stikvoort is
maandag 10 januari geïnstalleerd als nieuwe korpschef van Politie
Hollands Midden. Tijdens zijn installatie sprak hij de volgende
toespraak uit:
Dames en heren,
Ik wil beginnen met u al lenhetallerbestevoor2005toetewensen.Ik
hoop dat het nieuwe jaar u veel goeds zal brengen. Zo dadelijk zullen
wij een toost op het nieuwe jaar uitbrengen.
Ik moet u zeggen dat de ramp in Azie en Afrika ook mijn
gemoedstoestand raakt en dat vergeleken met die ramp de betekenis van
vandaag eigenlijk heel betrekkelijk is. Lichtpuntjes zijn er ook.
Nederland heeft zich de afgelopen dagen van de goede kant laten zien.
Trots ben ik op mijn medewerkers die spontaan initiatieven hebben
ontplooid om ook persoonlijk hun steentje bij te dragen. Als korpschef
wil ik hen zoveel als kan faciliteren bij deze activiteiten.
Vertrouwen
Ik wil mijn dank uitspreken. Op de eerste plaats aan Hare Majesteit de
Koningin, dat het haar behaagd heeft mij tot korpschef van dit mooie
korps te benoemen. Die benoeming had niet plaatsgevonden wanneer de
korpsbeheerder en de fungerend Hoofdofficier mij niet het volste
vertrouwen hadden geschonken.
Dat gegeven en het feit dat ik al een tijdje met hen heb samengewerkt
geeft mij een goed gevoel voor de toekomst en in het verlengde
daarvan, met de overige leden van het regionaal college. Die zal
vooral plezierig en professioneel zijn. Ik verheug mij er op.
Gekozen koers
Vervolgens wil ik mijn collegas van het korpsmanagementteam en de
Ondernemingsraad nadrukkelijk in mijn dankbaarheid betrekken. Al ruim
twee jaar hebben zij deze, niet altijd makkelijke man, niet alleen
kritisch gevolgd maar vooral onvoorwaardelijk gesteund. Zij hebben
daarmee aan mij en het korps duidelijk gemaakt dat de gekozen koers
door hen gedragen wordt.
In het bijzonder wil ik mijn collega Henk Meijer noemen. Henk: Jij
hebt mij vanaf het allereerste begin geweldig begeleid en bijgestaan,
waaraan je eigen belang ondergeschikt maakte. Echte klasse!
Roer overnemen
Dan, Ries Straver. Ries ik ben trots dat ik het roer juist van jouw
korps mag overnemen. Zonder jou had ik dit niet bereikt. En ik doel
niet op de benoemingsprocedure. Integendeel, Ries is bepalend geweest
voor mijn professionele ontwikkeling. Soms door mij stevig aan te
pakken, maar meestal op vriendelijke doch indringende wijze heeft hij
over een groot aantal jaren mij op mijn nieuwe verantwoordelijkheid
voorbereid. Ries, nogmaals bedankt daarvoor.
Jaarwisseling
De jaarwisseling is achter de rug. Ik ben tevreden over het verloop
ervan, de goede voorbereiding en samenwerking hebben hiertoe
bijgedragen. Ik vind wel dat het aantal vernielingen nog altijd te
hoog is geweest en dat we ook nog niet in staat waren de personele
inzet te verminderen. Wij moeten er naar streven dit tijdens de
jaarwisseling 2005-2006 wel te bereiken.
Resultaten
Over de resultaten van 2004 van ons korps is héél veel te melden. In
het jaarverslag wordt daar uiteraard uitgebreid melding van gemaakt.
Ik zal mij beperken tot enkele zaken. Algehele conclusie: de
regiopolitie Hollands Midden heeft in 2004 uitstekend gepresteerd!
Minder criminaliteit, meer aanhoudingen en meer opgelost!! Dit is een
groot compliment waard aan al onze medewerkers, ik dank jullie voor de
inzet.
Getallen
In 2004 hebben wij 11.816 verdachten aangehouden, 600 meer dan vorig
jaar. Er zijn minder aangiften, terwijl het aantal opgeloste zaken met
6% is gestegen. Opvallend is de terugloop van zware misdrijven en
verkeerszaken. Trends die ook landelijk waarneembaar zijn.
Het aantal woninginbraken, geweldsmisdrijven en diefstal van autos is
in 2004 substantieel gedaald. Ook voor de veiligheid van het zichtbare
publieke domein is onze inzet positief geweest. Het aantal incidenten
met betrekking tot vernieling- en overlastsituaties blijft namelijk
ten opzichte van voorafgaande jaren afnemen.
Voor wat betreft de prestatiebekostiging met de Minister hebben we in
2004 voldaan aan de gemaakte afspraken.
Bijzonderheden
In 2004 is de regiopolitie Hollands Midden met drie bizarre moorden
geconfronteerd. De moord op de peuter Savanna, een op het strand van
Katwijk aangetroffen vermoorde Belg en een inwoner van Gouda, die dood
in zijn woning werd aangetroffen. Alle zaken hebben we kunnen
oplossen.
Het afgelopen jaar was Nederland voorzitter van de EU. In dit kader
vond een zestal bijeenkomsten in het district Duin- en Bollenstreek
plaats waarvan de beveiliging onze verantwoordelijkheid was. Extra
beladen vanwege de algemene terreurdreiging. In totaal zijn ongeveer
25.000 uren aan deze taak besteed.
In juni 2004 is gestart met de mogelijkheid van internetaangifte. De
afgelopen 6 maanden werden 3.500 aangiften via internet gedaan.
Prioriteit
In 2005 wordt, zoals ook in het afgelopen jaar, prioriteit gegeven aan
onze speerpunten van beleid, waarbij: geweld, jeugdcriminaliteit,
woninginbraken, veelplegers en terreurdreiging de nodige aandacht
zullen krijgen. Ook zal de bestrijding van zware criminaliteit hoog
geprioriteerd blijven. Gelijktijdig zal ons korps bijdragen aan
integraal veiligheidsbeleid.
Verbetering communicatie
2005 staat nadrukkelijk in het teken van verbetering van zowel de
externe- als interne communicatie. Slechte communicatie leidt tot
vervreemding en vervreemding leidt tot ongenoegen. Veiligheidszorg is
óók het managen van verwachtingen, en dat doet communicatie. Ons
korps, als een van de grotere in Nederland, moet bovendien meer
profiel krijgen, niet alleen naar de burgers in onze regio maar ook
binnen politie Nederland. Een positief imago draagt daadwerkelijk bij
aan het realiseren van ambities. Overigens is het functioneren van
ieder individueel korpslid het meest fundamenteel voor het imago.
Dit jaar wordt de kwalitatieve formatie aangepast. Wijzigingen in
verantwoordelijkheden, taken en werkwijzen vragen hierom. Daarbij
wordt de verhouding leidinggevenden, ondersteuners en uitvoerenden
betrokken als ook de positie van de coördinatoren.
2004 afgesloten
2004 hebben wij zojuist afgesloten. Een dramatisch jaar??: Misschien
wel, maar dan vooral vanwege de ramp die Azië en Afrika heeft
getroffen. Maar, los van dit drama, kan ook ik er niet onder uit dat
ik ambivalente gevoelens heb over 2004. Ik denk dat de werkelijke
betekenis van de maatschappelijke gebeurtenissen nog in het verschiet
liggen. Wel durf ik de stelling aan dat onze rechtsorde in het geding
is.
Ook in 2005 zal de samenleving geconfronteerd worden met gevoelens van
angst, onzekerheid en vooral onvrede. Ik ben het eens met degenen die
stellen dat de menselijke maat de afgelopen jaren voor een groot deel
uit het oog is verloren, toe te schrijven aan het economische klimaat,
de intrede van technologie, schaalvergroting en vooral de insluipende
afrekencultuur. Dat in combinatie met het gegeven dat grote groepen in
onze samenleving nauwelijks overweg kunnen met moderniseringsprocessen
én met de aanwezigheid van migranten.
In verwarring
Gevoelens van onvrede en onmacht die hieruit voortkomen, worden alléén
nog maar versterkt wanneer burgers verloedering en straatcriminaliteit
waarnemen. Wanneer zij vervolgens ervaren dat óver hen, en niet meer
met hen, gesproken en besloten wordt neemt onderling respect en
respect voor de overheid af. En: geen respect, geen legitimiteit! Ik
geloof niet dat onze samenleving op drift is, ik denk wel in
verwarring.
En terecht, want langer ontkennen van wat er in de samenleving leeft
mag absoluut niet! Nog belangrijker is de vraag: hoe deze turbulentie
tegemoet te treden? Niet door toe te geven aan politiek electorale
overwegingen zoals de roep om alleen maar méér repressie, aan
voortdurende neiging tot schaalvergroting, aan structuurwijzigingen en
centralisatie. Dat is mijns inziens het verkeerde doortastende
optreden.
Ik wil hier de rede van Professor Cees Zwart ter gelegenheid van het
afscheid van Ries Straver, in herinnering roepen, waar hij sprak over
het concept van verzoening in plaats van méér overheidsrepressie.
Nederland kent een lange historie van tolerantie, waar altijd een
soort maatschappelijk contract heeft geëxisteerd, gebaseerd op
belangrijke kernwaarden als vrijheid, verantwoordelijkheid,
verdraagzaamheid en vooral respect. Dit heeft ons vooruitgang en
maatschappelijke rust gegeven. Zon concept van verzoening biedt
perspectief op een nieuwe balans, een nieuw maatschappelijk contract,
waarin juist dié kernwaarden dominant zouden moeten zijn. Dit is geen
poldermodel, het geeft vooral ook ruimte aan conflicten, zoals die in
een moderne democratie behoren te zijn. Zon benadering is, zoals Zwart
stelde, niet soft! Integendeel: Want zijn kaders en grenzen bepaald
dan moet normhandhaving duidelijk en consistent zijn. Inbreuk op die
waarden mag nooit getolereerd worden. Politie en Justitie moeten als
vanzelfsprekend criminaliteit, gewelddadige vormen van radicalisme
zonder meer hard en effectief aanpakken. Daar is plaats voor
repressie, duidelijk en hard!
Prestatiecontracten
Vraag die dan snel gesteld wordt is: Helpen prestatiecontracten
daarbij? Prestatiecontracten, doelstellingen en productienormen hoeven
niet verkeerd te zijn. Integendeel, het is een goede zaak dat ons
politiek leiderschap zich in termen van resultaten uitspreekt over wat
van de politie verwacht wordt. Bovendien biedt het korpsen de
gelegenheid om helder de discussie met diezelfde politiek aan te gaan
over noodzakelijke randvoorwaarden die bij gewenste prestaties horen.
De praktijk heeft geleerd dat dit soort arrangementen heel goed
korpsdoelstellingen kúnnen versterken. Het wordt anders wanneer, nog
voordat de inkt van het convenant droog is, er al weer over allerlei
aanpassingen wordt gesproken!
Centralisatie-tendensen
Zorg heb ik bij centralisatie-tendensen die momenteel waarneembaar
zijn. En dat nog vóórdat de resultaten van de evaluatie van het
politiebestel er zijn! Ik doel vooral op het wetsvoorstel Versterking
Bevoegdheden op Rijksniveau . De hang bij de regering en een deel van
Tweede Kamer naar het wederom reorganiseren van de politie met de
ambitie van schaalvergroting, aspectbenadering en centralisatie van
zeggenschap lijkt mij écht voorbarig. Ik stel vast dat de politiek
wederom met traditionele, vooral technocratische, oplossingen komt,
veelal sterk gericht op beheersing.
Bovendien leert de geschiedenis dat met sterk politiek beïnvloede
processen meestal niet de beoogde resultaten worden gehaald. Met als
gevolg: nog strakkere en gedetailleerde planningen die weer veel
bureaucratie met zich mee brengen. Ik sluit mij dan ook aan bij
professor Paul Frissen die eens stelde dat
variëteit slimmer werkt dan centrale sturing. Geef het huidige bestel
een kans! Het politiebestel wordt nu geproblematiseerd, alsof dat het
enige obstakel is dat oplossingen in de weg staat. Het is toch een
gegeven dat de politie de laatste jaren uitstekende resultaten boekt.
Criminaliteit daalt, onveiligheidsgevoelens nemen af,
oplossingspercentages stijgen én de Nederlandse politie ís
maatschappelijk geborgd!
Bovendien is het een feit dat volop, en met overtuiging, samenwerking
tussen korpsen tot stand komt. Ook wordt er efficiënter dan ooit
gewerkt. Het gebiedsgebonden werken, sterk verankerd in lokale
zeggenschap- en samenwerkingsverbanden, mag m.i nu niet speelbal van
politieke opportuniteit worden. Dat is het kind met het badwater
weggooien. Bovendien zijn bij overstijging van het lokale niveau er
effectieve opschalingvormen van lokaal naar regionaal, interregionaal,
nationaal en internationaal niveau. Gecombineerd met een sterk
resultaatsgevoel, goede werkprocessen, een verbeterende samenwerking
en uitwisseling van informatie biedt dit écht perspectief. Dit hele
proces wordt nog eens extra versterkt door het Korpsbeheerdersberaad
en de Raad van Hoofdcommissarissen die, ieder vanuit de eigen
verantwoordelijkheid, zich steeds meer vanuit de concerngedachten
gedragen.
Concernbenadering
Ook ik zal die concernbenadering trouw zijn. Mijn oproep aan de
politiek is dan ook om vooral terughoudend te zijn in de zucht naar
centralisatie van zeggenschap, nieuwe organisaties en centrale
aansturing van de politie. En natuurlijk betekent deze oproep niet dat
er géén onderwerpen zijn, vooral op beheersgebied, waarbij
centralisatie en concentratie wel wenselijk zijn. Maar het wezen van
de politie vindt haar wortels in het gebiedsgebonden werken onder
gezag van het lokaal bevoegde gezag.
Mijn persoonlijke ambitie voor de komende jaren is dan ook bijdragen
aan een politie die maatschappelijk geëngageerd is en blijft; een
politie die respecteert en gerespecteerd wordt. Die niet met de rug
naar de samenleving staat, maar er middenin. Die aanspreekbaar,
betrouwbaar, consistent en professioneel is. Die beschikt over
voldoende handelingsalternatieven. Een politie die in eerste instantie
de norm handhaaft maar die ook bijdraagt aan het herstel van -wellicht
nieuwe- sociale verbanden.
Hiertoe zijn twee voorwaarden essentieel: functioneren vanuit het
concept van gebiedsgebonden werken en effectievere, slagvaardiger
opsporing. Dit laatste vanwege de noodzakelijke bescherming van de
kernwaarden, naast de eerder genoemde ontevredenheid. Waarbij
criminaliteit absoluut geen vrij spel mag krijgen. Als
eindverantwoordelijke voor dit korps en representant van de
Nederlandse Politie zal ik mij ook hiervoor krachtig inzetten.
Tot slot
Uiteindelijk is mijn doel- en dat moet de ambitie van ons allen zijn-
samen met het bevoegde gezag en mijn medewerkers vorm geven aan een
maatschappelijk, betrouwbaar en vooral professioneel korps. Een korps
dat midden in de samenleving staat, een korps met medewerkers die
respect hebben voor álle burgers, en zo dus politie voor iedereen is,
en een korps met medewerkers die allemaal gerespecteerd worden. Om die
ambitie te symboliseren wordt iedere aanwezige het bekende polsbandje
van respect2all aangeboden. Ik hoop dat u die uit overtuiging wilt
dragen.