ART SPACE WITZENHAUSEN
into the woods
Into the woods is de titel van de komende groepstentoonstelling (8 tot
21 januari 2005) in Artspace Witzenhausen. Wie kent niet het liedje
dat begint met de regels If you go into the woods today you re sure of
a big surprise..., gezongen op dat verleidelijke melodietje. De regels
roepen een dubbel gevoel op. Ze beloven een verrassing en dat lijkt
aardig, maar de verrassing kan ook best minder prettig uitpakken. Want
je weet maar nooit wat je daar in dat bos zal tegenkomen. In oude
mythen en verhalen is het bos een plek van initiatie, rituelen en
gevaar. Om een paar voorbeelden te noemen: kinderen worden er
geconfronteerd met hun angsten -Hans en Grietje en Roodkapje- en de
donkere beestachtige kant van de mens kan er tot uiting komen -de
verandering van een man in een weerwolf. In veel verhalen en legenden
ook wordt het bos gelijkgesteld met de onderwereld en kan daarom ook
vaak gezien worden als een metafoor voor het onderbewuste. Dat is een
aspect van het veld van betekenissen waarmee we het gebruik van natuur
in de kunst kunnen duiden. Een ander veld is veel meer verbonden met
de verhouding die wij op dit moment met de natuur onderhouden. Beide
referentiekaders zijn aanwezig in de kunst die getoond wordt in de
tentoonstelling Into the woods.
G-Brecht zet met zijn landschappen een nieuwe realiteit neer en roept
daarmee sensaties op. Eigenlijk zoals het sublieme in de romantiek,
maar dan 180 graden gedraaid. Het gevoel van het religieuze ervaren
van Caspar David Friedrich wordt omgekeerd in een regelrecht gevoel
van onbehagen, zoals in zijn Camouflage, een onmiskenbaar
anti-landschap, een plek we waar juist n¡et zouden willen vertoeven,
is dit landschap een gevolg van verregaande technologie of een restant
van het verloren paradijs? Het landschap dat Mariele Neudecker ons
voortovert zit gevangen in glas. Het zijn over het algemeen volmaakte
landschappen, compleet met eeuwigdurende nevel, waar we op neer kunnen
kijken als God zelf. Het hier gepresenteerde werk toont de keerzijde
van dit sublieme; een onherbergzaam kalend bos, een plek waarvan we
liever willen vluchten.
De bossen van Rene Olgers lijken aan te sluiten bij een heel ander
deel van ons onderbewuste, het dromende deel, waar de ziel mag
vertoeven op een prettige plek vol vertrouwde elementen.
Uit het bos en in het landschap van alledag komen we bij het werk van
Ralph Peters. Bij nadere beschouwing toch ook weer niet zo alledaags.
De reclame en Disney-achtige aspecten van onze consumptie- en
amusementswereld worden door hem verdicht tot nieuwe bolwerken van
vermaak. Het hier getoonde landschap van kunstenaar Peter SchlÖr is
ook niet heel alledaags. Het laat een mens- of liever zijn schaduw
zien in een onherbergzaam maan-achtig landschap. Schlör wendt
fotografie als medium aan om in horizontaal georiënteerde sequenties
landschappen neer te zetten parallel aan de natuur. Voor Diana Blok
zijn leven en werk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik wil de ziel
voelen van de mensen, maar ook van de steden en landschappen die ik
fotografeer.
Mitsy Groenendijk nodigt ons uit stil te staan bij zaken waar voor ons
mensen een uitdaging ligt tot verandering. Niet door het tonen van
landschappen, maar met bewoners daarvan. De op het eerste gezicht
vrolijke speelse aapjes stellen met hun vreemde kaalheid een
duidelijke vraag.
Artspace Witzenhausen
Hazenstraat 60
1016 SR Amsterdam
t020-6449898
m06-53153092
f020-6449612
witzenhausen@art-space.nl
www.art-space.nl
05 jan 05 12:17