Federale regering Belgie
PB-Herdenking Slag om de Ardennen/toespraak Premier
(2004-12-17)
Persdienst Eerste Minister
In bijlage vindt u de toespraak van de Eerste Minister naar aanleiding
van de herdenking van de Slag om de Ardennen te Bastogne. Er geldt een
EMBARGO tot zaterdag 18 december om 16:00u. Enkel het gesproken woord
telt.
TOESPRAAK VAN EERSTE MINISTER GUY VERHOFSTADT BIJ DE HERDENKING VAN 60
JAAR SLAG OM DE ARDENNEN.
BASTOGNE, 18 DECEMBER 2004.
Sire,
Geachte veteranen,
Dames en heren,
December 18th 1944. Het laatste offensief van de vijand was drie dagen
bezig. Het was een wanhoopsdaad om een wig te drijven tussen de
geallieerde troepen. Een laatste poging om de moraal van Amerika en
het reeds bevrijde Europa te ondermijnen. De dag ervoor waren nog 86
Amerikaanse gevangenen in Malmedy geëxecuteerd. Nog meer dan een maand
zouden meer dan één miljoen soldaten in de Ardennen de laatste grote
slag leveren. Amerikanen, Duitsers, Britten, Belgen en Luxemburgers en
anderen.
De omstandigheden waarin ze vochten, waren de ergst mogelijke. Het
enige wat ze konden zien was mist. Het enige wat ze konden horen waren
schoten en geschreeuw van gewonde makkers. Het enige wat ze konden
ruiken was lood en dood. Het enige wat ze konden voelen was angst,
pijn, honger en koude. Enorme koude.
Maar het waren precies die omstandigheden die hun daden zo heldhaftig
en uniek maken. Want ondanks de grote verrassing van het offensief,
ondanks het feit dat de situatie soms hopeloos leek, bleven ze
weerstand bieden. Elk uur, elke dag, weken aan een stuk.
Hoe hou je dit vol? Hoe kan je rechtstaan en doorgaan wanneer links en
rechts makkers neergeschoten worden? Waar haal je de kracht om onder
spervuur, op levensgevaar gewonde vrienden in veiligheid te brengen?
Overtuiging. De overtuiging dat ideeën die onze vrijheid, onze
democratie en onze families bedreigen, nooit mogen overwinnen. Deze
overtuiging hield de soldaten en de burgers in de Ardennen recht. Het
is deze overtuiging die de vrije wereld naar de overwinning heeft
geleid. Ik wil elke veteraan, elke verpleegster, elke burger die
hiertoe heeft bijgedragen namens mijn land bedanken.
December 18th 2004. Negentig jaar na de Slag aan de Ijzer, zestig jaar
na the Battle of the Bulge. Dit waren de hefbomen tot de oprichting
van belangrijke internationale organisaties: de NAVO, de VN en
uiteindelijk ook Europa. Wij, Europeanen en Amerikanen, hebben sinds
de Slag om de Ardennen geleerd dat onze samenwerking wel eens kan
buigen (bulge), maar nooit zal barsten (burst). Onze tactiek kan wel
eens verschillen, maar onze strategische doelstellingen blijven
dezelfde. Al eeuwen delen we dezelfde waarden, dezelfde idealen,
dezelfde overtuiging. Vijandige ideeën hebben ons al meermaals op de
proef gesteld. Maar telkens opnieuw heeft de kracht van onze
overtuiging overwonnen. Dat zal vandaag niet anders zijn.
Dat hebben we geleerd uit de verschrikkingen die hier zestig jaar
geleden plaatsvonden. De Ardennen hebben ons dichter bij elkaar
gebracht. De band van geallieerden is een band van broeders geworden.
Broeders in lijden, broeders in verzet, broeders in idealen en
overtuiging. Het is nu onze opdracht om die band nog te versterken en
zo de vrijheid, waar zo hard voor is gevochten, ook voor de
toekomstige generaties te vrijwaren.
Ik dank u.