VVD



30 okt 2004 - VVD: positie slachtoffer moet worden versterkt

'Dader moet in zijn portemonnee voelen wat hij heeft uitgespookt'

De VVD-Tweede-Kamerfractie, bij monde van justitiewoordvoerster Laetitia Griffith, komt met voorstellen om de betaling van schadevergoeding aan slachtoffers effectiever te maken. Vaak wordt het argument gebruikt dat daders kale kippen zijn van wie niet geplukt kan worden. Slachtoffers blijven dan ontredderd achter. Kale kip of niet, de VVD vindt dat de schadevergoeding aan het slachtoffer door de dader volledig moet worden vergoed ook al zal de dader daar jaren over moeten doen.

Om de rollen om te draaien en nu eens het slachtoffer te helpen en de dader te laten voelen wat hij heeft uitgespookt komt de VVD met ingrijpende voorstellen:

1. De voorwaardelijke invrijheidstelling, die straks in de plaats komt van de nu nog automatische vervroegde invrijheidstelling, moet afhankelijk worden gemaakt van een betalingsregeling, die ziet op vergoeding van de schade aan het slachtoffer, die de rechter de dader heeft opgelegd. Alleen bij het aangaan van een betalingsregeling met het slachtoffer mag een gedetineerde nog recht mogen hebben op strafvermindering. Iemand die dit weigert of na invrijheidsstelling de regeling niet nakomt, zal gewoon de gehele straf moeten uitzitten.

2. Tijdens het ondergaan van de straf moet de gedetineerde gaan werken voor de afbetaling van de schuld aan het slachtoffer. Ook nu al wordt er gewerkt in de gevangenis. Daar staat een kleine vergoeding tegenover die de gevangene kan gebruiken voor bijvoorbeeld de koop van sigaretten. Iemand die bereid is met dit geld het slachtoffer tegemoet te komen, laat zien dat hij werkt aan verbetering van zijn leven, en oog heeft voor het leed dat hij een ander heeft aangedaan.

3. Ook na het uitzitten van de straf moet de afbetaling net zo lang doorgaan tot de schade volledig is vergoed. Iemand die geen werk heeft zal daartoe moeten worden gekort op zijn uitkering. Nu is echter 90 procent van de uitkering onaantastbaar. De dader wordt hiermee beschermd tegen aantasting van het inkomen. De keerzijde is dat het slachtoffer hiervan de dupe wordt. Deze zogenaamde beslagvrije voet moet ten behoeve van de slachtoffervergoeding daarom omlaag naar 75 procent. Dan kan een groter deel van de uitkering ten goede komen aan het slachtoffer. Daarbij hoort dan wel een zogenaamde preferente positie. Dit betekent dat slachtoffers met voorrang op andere schuldeisers als eerste een beroep mogen doen op het inkomen van de dader.

Met deze drie maatregelen wil de VVD de positie van het slachtoffer versterken. De maatregelen moeten er ook toe leiden dat de bereidheid om aangifte te doen zal toenemen. Door toename van het aantal aangiften zal de politie meer inzicht krijgen in de aard en omvang van de criminaliteit en daarop het opsporingsbeleid aanpassen. Met de maatregelen beoogt de VVD ook de recidive te verminderen. Als daders tijdens hun straf worden geconfronteerd met de ellende van hun daden, voelen ze eerder berouw wat de kans op herhaling vermindert.