Ministerie van Economische Zaken

Berichtnaam: Beantwoording kamervragen van het lid Gerkens (SP) over Switchpoint Incasso
Datum: 28-10-2004


28 oktober 2004

De Minister van Economische Zaken, mr. L.J. Brinkhorst heeft deze vragen mede
namens de minister van Financiën als volgt beantwoord.
1. Herinnert u zich mijn eerder gestelde vragen over SwitchPoint Incasso d.d.
12 augustus jl.?

Antwoord:

Ja.

2. Is het correct dat het vangnet waarover u spreekt in antwoord op vraag 3
slechts beschermt als de incassant (in dit geval de website waar iemand iets kan
kopen) malafide blijkt te zijn? Zo neen, waarom niet?
Antwoord:

Neen, dit is niet correct. Iedere via internet afgegeven machtiging en daaruit
volgende incasso-opdracht is enkel voor een beperkte periode betwistbaar door
de rekeninghouder wanneer hieraan een schriftelijke overeenkomst ten grondslag
ligt. Door de banken worden overigens alleen schriftelijk afgegeven machtigingen
erkend.

Indien een machtiging niet schriftelijk is afgegeven kan de betaling, ongeacht
de levering van het product, door de rekeninghouder ongedaan gemaakt worden. Overigens
kan de consument, indien hij/zij van mening is dat de kwaliteit van een geleverd
product of dienst te wensen overlaat, terecht bij de Geschillencommissie Thuiswinkel.


3. Deelt u de mening dat ondanks de door u gesuggereerde expliciete toestemming
die gegeven dient te worden voor de eenmalige machtiging niet duidelijk is door
wie die toestemming wordt gegeven c.q. welke persoon achter de computer zit? Bestaat
daardoor het risico dat geld wordt geïncasseerd van de giro- of bankrekening van
een ander? Zo neen, waarom niet?

Antwoord:

In antwoord op de door u eerder gestelde vragen heb ik reeds aangegeven dat 100%
veiligheid niet kan worden geboden, ondanks de veiligheidsmaatregelen die zijn
ingebouwd. Ik heb u al eerder gewezen op het bestaande juridische vangnet voor
de consument ingeval de technische beveiliging tekort schiet: de mogelijkheid
voor de consument om de betaling, voortvloeiende uit een internetmachtiging, ongedaan
te maken. Verder verwijs ik u naar het antwoord op vraag 2.
4. Geldt bij mensen met bijvoorbeeld spyware, key-lock of WiFi een extra verhoogd
risico? Zo neen, waarom niet?

Antwoord:

Ja, indien spyware of key-loggers op een computer zijn geïnstalleerd, dan betekent
dit dat de gebruiker de controle over de integriteit bewust of onbewust uit handen
heeft gegeven (dit geldt ook bij infectie door virus of een worm). Ten aanzien
van het gebruik van het netwerk geldt hetzelfde indien een gebruiker zijn wireless
netwerkverbinding niet afschermt tegen ongeautoriseerd gebruik. Het gebruik van
internet dwingt tot zorgvuldigheid. De gebruiker dient de juiste voorzorgsmaatregelen
te nemen om de gevaren zo goed mogelijk te beperken. Informatie over de gevaren
en de bescherming hiertegen is breed beschikbaar bijvoorbeeld via de campagne
Surf op Safe (www.surfopsafe.nl) en de Waarschuwingsdienst (www.waarschuwingsdienst.nl).
Ik voeg hier voor de goede orde aan toe dat er regelgeving bestaat die bijvoorbeeld
het gebruik van spyware tegengaat. U bent, in antwoord op vragen van mw. Gerkens,
daarover geïnformeerd door de minister van Justitie mede namens mij (brief van
17 augustus 2004, kenmerk 5299002/04/06).

5. Deelt u de mening dat het verplichten van zowel een opt-in regeling als een
pincode of handtekening zorgen voor extra veiligheid? Zo neen, waarom niet? Zo
ja, wanneer gaat u dit verplicht stellen?

Antwoord:

Met betrekking tot het verplichten van een opt-in regeling verwijs ik u naar
mijn antwoord (4) op de eerder door u gestelde vragen. In aanvulling hierop vermeld
ik nog dat op grond van artikel 4.1 van het Besluit Universele Dienstverlening
en Eindgebruikersbelangen OPTA de bevoegdheid heeft om na te gaan of de dienst
voldoet aan de wettelijke kenbaarheidseisen.

Met betrekking tot het verplichten van een pincode of handtekening meen ik dat
pincodes of handtekeningen in zijn algemeenheid de veiligheid zeker ten goede
kunnen komen. Maar een voldoende beveiliging van betalingsverkeer kan ook via
andere methodes worden bewerkstelligd.

Zo is bijvoorbeeld onlangs door de ING Bank, de Postbank, de Rabobank en de ABN-AMRO
bank aangekondigd dat een standaard is ontwikkeld voor het betalen op internet.
Binnen een jaar zal deze standaard worden geïntroduceerd. Bij aankoop van een
product selecteert de consument via een uniforme knop de eigen bank, waarna de
betaling voor goedkeuring aan die bank wordt voorgelegd. De webwinkelier krijgt
direct het resultaat van de autorisatie, zodat de verkoop en de gegarandeerde
en directe betaling kunnen worden afgerond. De betalingen zijn op dezelfde wijze
beveiligd als bij internetbankieren via de eigen bank, hetgeen inhoudt dat de
rekeninghouder zich voorafgaand aan de betaling door middel van een toegangscode
moet identificeren. Deze éénmalige codes veranderen per transactie en worden buiten
het internet om aan de klant verstrekt (bijvoorbeeld via SMS, of via een daartoe
ontwikkelde codecalculator). Het risico van misbruik met behulp van computerapparatuur/virussen
wordt hierdoor sterk gereduceerd.

Hiermee is de veiligheid weliswaar niet 100%, maar op dit moment wel voldoende
gewaarborgd. Cruciaal element in de beveiliging is uiteraard wel, dat de consument
de standaardveiligheidscodes zorgvuldig geheim houdt voor derden en eventuele
apparatuur voor het genereren van wijzigende codes veilig bewaart.
Omdat de markt zelf reeds in afdoende veiligheidsmaatregelen voorziet is het
introduceren van een verplichting van een pincode of handtekening niet nodig.


6. Deelt u de mening dat de consument zelf de keuze moet hebben of hij/zij al
dan niet gebruik maakt van een betalingsmogelijkheid met de daarbij behorende
risicos? Zo neen, waarom niet?

Antwoord:

Ja, die mening deel ik met u. Onderdeel van de in Nederland geldende contractvrijheid
is dat de aanbieder van een product met de klant afspraken kan maken over de wijze
waarop de betaling geschied. Door de zogenaamde webwinkels worden vaak verschillende
betalingsmogelijkheden geboden, bijvoorbeeld via een acceptgiro, onder rembours
met contante betaling, via creditcards of via schriftelijke, telefonische en internet
machtigingen. Consumenten zijn vrij om in te stemmen met de geboden voorwaarden.
Wanneer de consument afziet van gebruikmaking van de geboden betaalmogelijkheid
kan dit in de praktijk inhouden dat voor de aanschaf van het gewenst product moet
worden gekozen voor een ander verkoopkanaal.

Meer informatie

Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u terecht bij Postbus 51, telefoon
0800 - 6463951, e-mail: ezinfo@postbus51.nl.

Voor journalisten: mevr. J. Thompson-Sepmeijer, persvoorlichter, telefoon (070)
379 6174, e-mail:

C.J.Thompson-Sepmeijer@minez.nl