Antwoorden op Kamervragen van de Kamerleden Van Dijken en Wolfsen (beiden PvdA) over
de bezuiniging op de kosten van delinquenten in gedragstherapie. (2040500090)
1.
Kent u de artikelen over de bezuinigingen op de reiskosten van (ex-)delinquenten die
gemaakt moeten worden om bij hun therapeut te komen? 1
1.
Ja
2.
Deelt u de zorgen van veel behandelaars dat (ex-)delinquenten hun behandeling niet
afmaken als gevolg van de bezuiniging op reiskosten en de beperking van het aantal
zittingen psychotherapie?
2
Neen.
De gewijzigde regeling zittend ziekenvervoer staat open voor 4 groepen:
nierdialysepatiënten, chemokuur- en radiotherapiepatiënten, rolstoelgebruikers en visueel
gehandicapten. Er is een hardheidsclausule toegevoegd aan de regeling voor verzekerden die
niet tot de vier in de regeling genoemde groepen behoren. De uiteindelijke beslissing om
vervoerskosten voor deze overige patiënten te vergoeden ligt bij de verzekeraar.
Delinquenten die een gedragsveranderingsbehandeling volgen in een forensische polikliniek
behoren niet tot de 4 groepen genoemd in die regeling. Deze patiënten kunnen een beroep
doen op de hardheidsclausule. Het is vervolgens aan de verzekeraar om te beslissen of zij in
aanmerking komen voor een vergoeding. Inmiddels heb ik besloten extra middelen ( 13
mln) toe te voegen aan de hardheidsclausule. Iedere patiënt kan een beroep doen op
deze hardheidsclausule.
De maatregel psychotherapie was gesteld op maximaal 30 behandelingen ongeacht de
stoornis. Eerder heb ik u al gemeld dat de maatregel nog wordt aangepast, waarbij voor
personen met persoonlijkheidsstoornissen het aantal uit de AWBZ te vergoeden zittingen
wordt uitgebreid van 30 naar 50 zittingen. Daarmee kom ik tegemoet aan het advies van
deskundigen. Ik informeerde u daarover in mijn brieven 10 maart 2004 (II, 2003-3004,
25424, nr. 48), 2 april 2004 (II, 2003-2004, 25424, nr. 51) en 15 juni 2004 (II, 2003-
2004, 29647, nr. A/1). Deze aanpassing treedt per 15 oktober 2004 in werking.
3.
Is het terecht om de door de Tenderkliniek waargenomen stijging van het aantal
delinquenten dat niet komt opdagen, te wijten aan de afschaffing van de
reiskostenvergoeding? Zo nee, waarom niet?
3
Er is geen onderzoek verricht naar het verband tussen afschaffing van de
reiskostenvergoeding en de stijging van het aantal delinquenten dat niet bij de behandeling
komt opdagen. Het is echter mogelijk dat dit ook een oorzaak kan zijn.
1 De Volkskrant, 10 en 11 augustus jl. "Geen reiskostenvergoeding, dan niet naar therapie",
"Bezuiniging nekt recidive-therapie". "Deel Kamer wil reisgeld ex-gevangenen handhaven".
4.
Deelt u de mening dat het van groot belang is dat (ex-)delinquenten hun therapie volledig
afronden? Zou een passende behandeling het recidivegevaar kunnen tegengaan?
4
Uiteraard is het van belang dat de patiënten passend behandeld worden. Uit een recent
verschenen proefschrift van dhr. Canton blijkt dat er een positief verband bestaat tussen
behandeling van delinquenten en het recidivepercentage. Uiteindelijk zal het recidiveren niet
afhankelijk zijn van het afmaken van de behandeling, maar van de wil om niet in herhaling te
vallen. De behandeling ondersteunt en versterkt die wil slechts. Wie die wil heeft zal zich
daar niet door de reiskostenvergoeding van af laten houden.
5.
Als het antwoord op vraag 4 positief is, hoe denkt u de (ex-)delinquenten (weer) te kunnen
(blijven) motiveren om de meest passende therapie af te ronden?
5
Zie het antwoord op vraag 2. Door de extra financiële ruimte voor toepassing van de
hardheidsclausule bij het zittend ziekenvervoer, alsmede door de versoepeling van de
pakketmaatregel psychotherapie per 15 oktober 2004 bestaan hiervoor adequate
mogelijkheden.
6
Wat is volgens u een gepaste behandeling voor (ex-)delinquenten met gedragsproblemen?
Wie bepaalt wat een gepaste behandeling is? Wie is verantwoordelijk voor welke kosten?
6
In zijn algemeenheid is niet aan te geven welke behandeling het meest passend is. Dit dient
per delinquent aan de hand van een diagnose te worden bepaald. Deze beslissing kan door
verschillende functionarissen worden genomen, zoals bijv. door de rechter in het kader van
een voorwaardelijke veroordeling, of door het management van een penitentiaire inrichting.
De kosten van deze behandeling worden in het algemeen door justitie gedragen, zij het dat
de huidige projecten `behandeling in detentie' AWBZ zijn gefinancierd.
7.
Is het, gezien het veiligheidsplan, niet beter om de resultaten van het onderzoek van de
effecten van de pakketbeperking, toegezegd in de VWS-begroting 2004, eerder dan de
tweede helft van 2005 naar de kamer te sturen, mede gelet op de verwachte toename van
de recidive? 2
7
Ik zie geen aanleiding om de resultaten van de monitor naar de effecten van de
pakketmaatregel psychotherapie eerder dan de tweede helft van 2005 naar de kamer te
sturen.
In de eerste plaats omdat door de toevoeging van extra middelen aan de hardheidsclausule
bij het zittend ziekenvervoer, alsmede door versoepeling van de pakketmaatregel
psychotherapie per 15 oktober 2004 de problemen grotendeels lijken opgelost en de
gestelde toename van de recidive zich naar verwachting niet zal voordoen.
In de tweede plaats omdat de versoepeling van de pakketmaatregel per 15 oktober zal
ingaan. De resultaten van de versoepeling zullen daardoor op zijn vroegst in de loop van
2005 zichtbaar worden.
2 Aanhangsel Handelingen nr. 1343, vergaderjaar 2003-2004.
---- --
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport