Koninklijke Nederlandse Schaakbond

Correspondentieschaak via Internet

De ICCF (International Correspondence Chess Federation) kondigt de start aan van het eerste Open WebSchaak toernooi. Iedere schaakspeler waar ook ter wereld kan hier aan meedoen. Het toernooi wordt gespeeld in drie fasen: voorronde, halve finale en finale. De voorrondes gaan van start in januari/februari 2005, met groepen van 7 spelers. De winnaar van elke groep gaat naar de halve finale. Voor de finale garandeert de ICCF een prijzengeld van tenminste 2000 Zwitserse franken.

Het toernooi wordt gespeeld op de webserver van de ICCF, die deze zomer gereed is gekomen. Daar zijn ook de spelregels te vinden (klik op Online Help en Interim Playing Rules. Op het ICCF-congres in november in Mumbai worden de spelregels definitief vastgesteld.

Het inschrijfgeld bedraagt 9 euro per groep bij aanmelding via de NBC (betaling op giro 1365400 t.n.v. penningmeester NBC te Amersfoort, o.v.v. Open Webschaak). Voor directe betaling via het internet aan de ICCF: zie Direct Entry op www.iccf.com. In dat geval bedraagt het inschrijfgeld US$ 15. Spelers die voorkomen in de ratingdatabase van de ICCF, maar sinds 2000 niet meer hebben gespeeld, hebben recht op één gratis groep.

In alle gevallen dient de aanmelding te lopen via Nol van t Riet (aa.riet@inter.NL.net). De inschrijving sluit op 31 december 2004.
---

2e ronde Meesterklasse: Bosschenaren opgelucht na winst op Utrecht

De tweede ronde in de Meesterklasse stond er voor de mannen van HMC Calder al een cruciaal duel op het programma. Verliezen we van Utrecht, dan zou de degradatiedreiging de rest van het seizoen als het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangen. Maar met al dat jeugdig talent is Utrecht geen ploeg die je zomaar even oprolt. Op de heenweg naar de Hommel was de druk dan ook duidelijk voelbaar. Met strakke koppies namen de Bosschenaren achter het bord plaats. In de opstelling hadden we enkele verrassingen in petto om niet te voorspelbaar te zijn voor de Domstedelingen.

De wedstrijd ging lange tijd gelijk op. Er vielen vier ´correcte´ remises te noteren. Paul Span bereikte geen enkel voordeel na een lange theoretische variant tegen Jeroen Willemze. In een gelijk eindspel werd de vrede snel getekend. Niet veel later volgden Robert Ris en Willem Muhren dat voorbeeld. De partij tussen Daniel Fridman en Ruud Janssen leverde iets meer vuurwerk op. Fridman leek een tikkeltje beter te staan na de opening, maar Janssen werkte zich handig los. Na een leuke combinatie kreeg Janssen zelfs een toreneindspel met een pion meer op het bord. Fridmans toren was echter veel actiever en hij kwam geen moment in verliesgevaar.

Zijn broer Rafael Fridman speelde tegen Jelmer Jens. Fridman leek een gevaarlijke koningsaanval op te zetten, maar Jens verdedigde zich bekwaam. Druk gebarend claimde Fridman na de partij gewonnen gestaan te hebben, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik niet zie wanneer. Een grote afwikkeling resulteerde in een eindspel met ongelijke lopers en de remise was onvermijdelijk. 2-2 was de logische tussenstand.

Zoals gebruikelijk maakte de tijdnoodfase het verschil. Nicolai Pedersen had weliswaar een voordelige positie bereikt tegen Marc Erwich, maar moest nog 15 zetten in drie minuten doen. Op dat moment had Erwich nog zon twintig minuten op de klok, maar hij dacht en dacht tot er daarvan nog maar vier over waren. Toen de rookwolken na een zinderende vluggerfase optrokken, stond er een toreneindspel op het bord met twee pionnen meer voor Pedersen. De overwinning kon hem in het restant niet meer ontgaan. De partij van de dag werd gespeeld tussen Martijn Dambacher en Michail Saltaev. Voor de analyse van deze uiterst interessante partij kunt u terecht op www.schakers.info. Duidelijk is dat Dambacher op zet 36 een bok schiet, maar zeker niet had hoeven verliezen.

Joost Berkvens en Geert van der Stricht speelden een positionele partij. Even leek Berkvens iets te hebben met een vrije c-pion, maar Van der Stricht nam deze met al zijn zware materiaal onder vuur, c6 was het veld waar de kleine frontsoldaat roemloos sneuvelde. Waarschijnlijk is het evenwicht nooit verbroken geweest en remise een terechte uitslag.

Gerard Welling mocht tegen de enige vrouw in het Utrechtse gezelschap aantreden, Marlies Bensdorp. Het is iedere wedstrijd weer spannend welke opening Welling nu weer uit zijn mouw schudt. Waarschijnlijk weet hij het tot vlak voor de wedstrijd zelf ook niet. Dit keer was het 1.d4 b5. Omdat Bensdorp niet de kritieke voortzetting durfde te spelen, kwam ze al snel in de problemen. Van enig medelijden had Welling geen last. Gedecideerd maakte hij het karwei af, ondanks dat Bensdorp nog lang dapper tegenstribbelde. De opening die Michiel Abeln tegen Alexander van Beek speelde was geen succes. Dat van Beek een remiseaanbod afsloeg, was op dat moment dan ook niet onlogisch. Daarna werd hij volledig overspeeld door Abeln, die krachtzet na krachtzet produceerde.

Thomas Willemze redde de Utrechtse eer tegen talent uit de eigen opleiding Jasper Broekmeulen. Gezegd moet worden dat het daar lange tijd niet naar uitzag. Om een onverklaarbare reden probeerde Broekmeulen een compleet gelijkstaand eindspel krampachtig in winst om te zetten. Jeugdige overmoed of wilde hij zich te graag bewijzen? In ieder geval gaf hij prompt een stuk weg, zonde.

Al met al een verdiende overwinning voor HMC Calder, maar de hoge uitslag (6,5 - 3,5) was wat geflatteerd. De spannende partijen werden, soms met wat geluk, in ons voordeel beslecht. Het spreekt voor zich dat de opluchting groot was in het Bossche kamp. Voorlopig hebben we wat lucht in de strijd tegen degradatie. Utrecht kijkt het degradatiespook echter vol in de ogen. Toch geloof ik dat ze genoeg talent in de ploeg hebben om zich te handhaven. We zullen het allemaal zien


---

2e ronde Meesterklasse: Hotels.nl verslaat LSG D4 verslaat ook Messemaker 1847 (KNSB 2D)